Mitsubishi L200

Mitsubishi L200 jest pick-upem posiadającym bardzo dobre zdolności terenowe produkowanym przez japoński koncern. Auto zadebiutowało w 1978 roku.

Na rodzimym rynku występowało pod nazwą Forte, a sam samochód był tworzony we współpracy z Chryslerem. Jego bliźniaczym modelem był Dodge Ram D-60 oraz Plymouth Arrow. Pierwsza odsłona L200 występowała tylko w postaci 2-drzwiowego pick-upa. Ładowność zwykłej wersji wynosiła 500 kg, jednak występowały także odmiany ze wzmocnionym zawieszeniem, zdolne przewieźć ładunek o wadze 1 tony.

Pod maską mogły pracować zarówno diesle jak i benzyniaki, jednak na równych rynkach dostępne były różne jednostki. Eksportowe wersje wyposażone były w silniki o zapłonie iskrowym o pojemności 2 lub 2,6 litra. Rozwijały one odpowiednio 93 i 105 KM. Dostępny był także diesel o pojemności 2,3 litra generujący 73 KM. Moc mogła być przenoszona na tylne lub wszystkie koła za pośrednictwem 4- lub 5-biegowego manualu.

W 1986 roku roku zaprezentowano II generację L200, tym razem jednak, japońska marka już nie współpracowała z Chryslerem przy budowie tego auta. Niektórzy uważali że był to jedynie facelifting istniejącego już modelu. Zmiany zewnętrze są zauważane, ale przede wszystkim wprowadzono odmianę 4-drzwiową z podwójną kabiną. Auto mogło występować także z oddzieloną dodatkową ścianą, paką, oraz z zamkniętą przestrzenią ładunkową.

Pod maską najczęściej można było spotkać silniki o zapłonie samoczynnym o pojemności 2,4 litra i mocy 68 lub 84 KM. Silniki benzynowe były takie same jak w poprzedniej wersji. W 1993 roku nieco odświeżono nadwozie – zmodernizowano grill oraz zmieniono zderzak przedni. Dodatkowo na niektórych rynkach, dostępne był 3-litrowy benzyniak V6, który rozwijał 148 KM. Standardowo auto było wyposażone w napęd na 4 koła, ale za dopłatą dostępny był także napęd na obie osie.

W 1996 roku na rynku pojawiła się III generacja japońskiego pick-upa, jednak już po 3 latach doczekał się on faceliftingu, który znacznie uatrakcyjnił jego stylistykę. Inżynierowie starali się, by ta generacja była bardziej „przyjazna” również dla użytkowników prywatnych. Dzięki temu że jego konstrukcja opierała się na ramie, odznaczał się on przyzwoitymi właściwościami terenowymi.

L200 mógł występować w wersji z pojedynczą lub podwójną kabiną, a pod jego maską gościły głównie 2,5-litrowe turbodiesle i mocy 99, 113 lub 133 KM. Jedyny 132 konny benzyniak miał 2,4 litra pojemności i zastąpił większą, 2,6-litrową jednostkę. Pick-up mógł zostać wyposażony w 4-stopniowy automat lub 5-biegową skrzynię ręczną. W 2005 roku, L200 odniósł zwycięstwo w elitarnym Rajdzie Dakar.

Już rok później w salonach pojawiła się 4. odsłona „woła roboczego” Mitsubishi. Stylistyka auta zyskała wiele zaokrągleń – charakterystycznym elementem była „podcięta” kabina pasażerska w wersjach, w kótrych nie była ona oddzielona ścianą. Dzięki łagodnemu i pospolitemu wyglądowi, auto w mieście nie wyglądało jak brzydkie kaczątko”. Wnętrze choć było przestronne, to miejsca na tylnej kanapie dla pasażerów jest „tylko” wystarczająco. W komplecie osób, pasażer siedzący na środku może odczuwać znaczący dyskomfort.

Pod maską przez długi czas mógł pracować tylko 2,5-litrowy turbodiesel o mocy 136 KM. Dopiero przy okazji faceliftingu z 2014 roku, do oferty dołączyły jednostki o tej samej pojemności, ale rozwijały 160 lub 178 KM. Jeśli chodzi o przeniesienie momentu obrotowego na koła, odpowiadać za to mógł automat o 4 lub 5 przełożeniach oraz 5-biegowy manual.

W 2015 roku zadebiutowała 5. generacja L200, którego bliźniaczym modelem jest Fiat Fullback. Można odnieść wrażenie, iż auto stało się większe i bardziej muskularne w stosunku do swojego poprzednika. Zmianie uległa jednak tylko długość oraz bardzo nieznacznie szerokość. Auto występuje jako Club oraz Double Cab.

Napęd na 4 koła występuje tu seryjnie, a pod maską znalazł 2,4-litrowy turbodiesel DI-D, który może rozwijał 154 lub 181 KM. Łączone są one z 6-biegową skrzynią ręczną lub 5-stopniowym automatem.

Konkurentami Mitsubishi L200 są Nissan Navara, Toyota Hilux oraz Ford Ranger.