Nadwozie/jakość
Przy konstruowaniu nadwozia korzystano z rozwiązań o rok starszego i mniejszego modelu 156. Linia nadwozia i niektóre elementy wnętrza są zbliżone w obydwu autach. Flagowy model jest oczywiście większy, bardziej prestiżowy i luksusowy, ale podobnie jak "156" przeznaczony dla klientów ze sportowymi aspiracjami. Kierowca siedzi w znakomicie wyprofilowanym fotelu, którego konstrukcja bardziej nastawiona jest na pewne trzymanie ciała na szybko pokonywanych zakrętach niż na wysoki komfort podróżowania. Ale w Alfie oprócz klimatu sportowego wyczuwalny jest także styl znany z dużo starszych modeli tej marki. Model 166 ma słabą przestronność wnętrza, zwłaszcza na przednich fotelach. Braki wykazuje wnętrze w dziedzinie wykończenia. Na nierównej drodze z okolic kokpitu słychać trzaski.
Układ napędowy/osiągi
Ten, kto kocha rasowe brzmienie benzynowego silnika V6 Alfy, nie powinien być rozczarowany, bo włoskim specjalistom udało się wydobyć sportowe brzmienie także z jednostki JTD. Tylko przez chwilę podczas rozruchu słyszalny jest charakterystyczny dźwięk diesla. Za sprawą zasilania Common Rail jednostka zaskakuje dobrą dynamiką. Duży moment obrotowy sprawia, że już od niskich obrotów silnika topowy model Alfy tryska temperamentem. Przełożenia skrzyni biegów zostały dobrze dobrane do charakterystyki jednostki. Kolejną zaletą auta jest niskie spalanie. Korzystając z 6. przełożenia, w jeździe pozamiejskiej uzyskaliśmy zużycie paliwa 6,3 l/100 km. Układ jezdny/komfort Zestrojenie zawieszenia zapewnia łagodne tłumienie nierówności nawierzchni, ale o wysokim komforcie raczej powinniśmy zapomnieć. Szybko wyczuwalne są natomiast sportowe aspiracje nastawów zawieszenia.
Koszty/bezpieczeństwo
Alfa seryjnie oferuje ESP, ale w tej klasie niedopuszczalny jest brak kurtyn powietrznych. Na tle konkurencji (Audi A6, BMW 5) cena auta wydaje się być atrakcyjna. Plus za dwuletnią gwarancję.