Aveo: mały Chevrolet z dużym kufrem

To auto na pewno nie jest typowym sedanem klasy B. Niby ma czworo drzwi, jednak na próżno szukać wyraźnej, długiej klapy bagażnika. Co więcej, tylna szyba jest ogromna, niemal jak w liftbacku. Pasażerowie kanapy nie mają nad głową podsufitki, tylko szkło! Efekt wizualny jest tyle dziwaczny, co intrygujący, ale my zajmiemy się czymś innym: zbadamy, jak taki pomysł sprawdza się w praktyce.

Zobacz wszystko na temat

Foto: Auto Świat

Aveo: mały Chevrolet z dużym kufrem

Patrząc na przedziwne proporcje nadwozia, trudno oprzeć się wrażeniu, że mamy do czynienia z czymś w rodzaju minivana, któremu doklejono bagażnik. Odczucia z miejsca kierowcy tylko potwierdzają to przypuszczenie. Siedzi się wysoko, a nad głową i tak pozostaje nadspodziewanie dużo miejsca. Co ciekawe, wnętrze wcale nie sprawia wrażenia wąskiego. Przednie fotele mają długie siedziska i oparcia, a ilość miejsca na nogi kierowcy jest imponująca. Nie zabrakło nawet poziomej regulacji kolumny kierownicy (dostępna w standardzie!).

Dobrej oceny nie był w stanie zepsuć cyfrowy prędkościomierz, który okazuje się czytelny – w odróżnieniu od niektórych producentów Chevrolet wie, że świecić powinny się cyfry, a nie tło. Poza tym liczby pokazujące prędkość są naprawdę ogromne.

Siedząc na jednym z miejsc przednich, można liczyć na dużą swobodę ruchów. Tymczasem pasażerowie tylnej kanapy nie zostali tak dobrze potraktowani. Ilość miejsca nad ich głowami i szerokość wnętrza nie budzą zastrzeżeń, jednak istnieje spore prawdopodobieństwo, że będą wciskali kolana w oparcia przednich foteli. Nie zawodzi za to bagażnik, gdyż jest naprawdę pojemny (502 l). Niestety, wielkość tylnej klapy – przyznajemy, że jest wysoka – nie pozwoli przewieźć zbyt dużych przedmiotów.

Widoczność? Teoretycznie jest dobra, z małym wyjątkiem: ponieważ przednie drzwi są krótkie, a zakres regulacji fotela pokaźny, to wysoki kierowca po swojej lewej stronie zobaczy nie okno, lecz słupek drzwiowy. Trzeba się przyzwyczaić do pochylania do przodu i „wyglądania”, czy na skrzyżowaniu droga jest wolna.

A jak jeździ najnowsze dzieło Chevroleta? Zdecydowanie lepiej niż poprzednik. Już sama kierownica, bardzo efektowna, zapowiada, że projektanci poważnie podeszli do zestrojenia układu kierowniczego. I tak też jest w rzeczywistości. Mimo że układ pracuje dość lekko, nie ma kłopotu z wyczuciem auta. Podczas spokojnej podróży Aveo prowadzi się bezproblemowo.

Próba zmuszenia auta do bardziej zdecydowanych zmian kierunku jazdy pokazuje jednak, że tego pojazdu nie zaprojektowano z myślą o slalomie – przechyły nadwozia są mocno odczuwalne. W szybkie zakręty Aveo wchodzi jak auto podsterowne, ale w połowie łuku okazuje się, że na zewnątrz bardziej wyjeżdża tył niż przód. Oto więc mamy pole do poprawek – przy okazji dorzucimy jeszcze niezbyt elastyczny silnik.

Napęd nie kipi temperamentem, a na 5. biegu trudno w ogóle mówić o przyspieszeniu. Trzeba wtedy korzystać z wysokich obrotów, co wiąże się z większym spalaniem i nieprzyjemnym hałasem. Natomiast udało się poprawić płynność reakcji na dodanie gazu – jest znacznie lepsza, niż w poprzedniku.

PODSUMOWANIE - Pamiętacie poprzednika? Nowe Aveo wygląda tak, jakby nie odziedziczyło po nim ani jednej części. Intrygująca linia nadwozia, zaprojektowany z polotem kokpit i do tego bogate wyposażenie podstawowe podnoszące poziom bezpieczeństwa – Chevrolet zdecydowanie mierzy wyżej niż wcześniejszą generacją.

Wygodne, duże fotele przednie, komfortowe resorowanie, a w testowanym egzemplarzu zadziwiająco obszerna jak na ten segment rynku lista wyposażenia podsycają apetyt. Do poprawki: elastyczność jednostki napędowej, stabilność jazdy po łuku.