VW Jetta: rodzinny wariant

Mało tego, nisko opadająca linia dachu utrudnia wysiadanie. Mieszane uczucia wywołuje u nas również bagażnik. Owszem, został ładnie wkomponowany w tył sedana i możemy pochwalić go za dużą pojemność (510 l – tylko o 55 l mniej niż w Passacie), jednak nieosłonięte zawiasy jego pokrywy mogą uszkodzić przewożony bagaż.

Kolejne rozczarowanie przeżyliśmy po przyjrzeniu się wnętrzu. Jetta należy co prawda do klasy kompakt i nikt nie wymaga od jej producenta, by rozpieszczał materiałami wykończeniowymi rodem z luksusowych limuzyn, ale przecież prezentowane auto to „bogatszy” wawiant Comfortline za ponad 72 tys. zł. Oczekiwalibyśmy więc ciekawiej zaprojektowanego wnętrza (niemal identyczne jak w Golfie) i lepszych tworzyw (zwłaszcza w boczkach drzwi). Wniosek nasuwa się sam: Jetta to tylko kolejna wersja nadwoziowa kompaktowego Volkswagena.

Niezrozumiała jest dla nas także polityka cenowa polskiego importera. W tak drogiej limuzynie brakuje seryjnych świateł przeciwmgielnych, sterowania radiem z koła kierownicy czy czujników parkowania (w sedanie bardzo przydatne). Owszem, elementy te są dostępne w opcji za nieduże pieniądze, ale mimo wszystko wymagają dopłaty. Zainteresowanym polecamy zwłaszcza atrakcyjny cenowo pakiet „990”, zawierający m.in. czujniki cofania (przednie i tylne), system radiowy RCD 310 z 8 głośnikami, alarm oraz podgrzewane fotele.

Skoro wspomnieliśmy już o ogrzewaniu to warto poruszyć ten temat przy okazji opisu silnika 1.2 TSI. Otóż nowoczesna jednostka benzynowa dzięki bezpośredniemu wtryskowi i turbodoładowaniu dość żwawo wkręca się na obroty (maksymalny moment dostępny już od 1550 obr./min), lecz by uzyskać dobrą dynamikę podczas wyprzedzania, koniecznajest redukcja i utrzymywanie silnika na wysokich obrotach.

Taka eksploatacja wiąże się jednak z podwyższonym hałasem i zużyciem paliwa. Motor 1.2 TSI potrafi mało spalić, lecz tylko przy bardzo delikatnym traktowaniu gazu. Niestety, oszczędzamy wówczas także na... ogrzewaniu. Testując auto w warunkach zimowych, zauważyliśmy, że mimo ustawienia przez nas temperatury we wnętrzu robiło się raz cieplej, raz zimniej, a wahania te uzależnione były od stylu jazdy. Im ostrzej traktowano pedał gazu, tym temperatura rosła. Przy delikatnej jeździe robiło się zimno i konieczna stawała się korekta ustawień.

Pod względem zachowania się w ruchu nie było zaskoczenia. Jettę prowadzi się bardzo podobnie jak Golfa, co oznacza, że samochód ma precyzyjny układ kierowniczy oraz komfortowe zawieszenie. W ekstremalnych sytuacjach i na dziurawych drogach pojawiają się jednak różnice na niekorzyść nowszego modelu. Jetta wykazuje większą skłonność do nadsterowności. Na szczęście pojazd wyposażono w seryjne ESP, które może wówczas przyjść kierowcy z pomocą. Także podczas pokonywania nierówności poprzecznych w Jetcie wyraźnie słychać głośniejszą pracę zawieszenia tylnej osi.

Podsumowanie -Pod względem przestronności wnętrza, pojemności bagażnika i ceny nową Jettę można nazwać „małym Passatem”, jednak jak na limuzynę brakuje jej prestiżu i lepszego wykończenia. Zdziwiły mnie błędy niemieckich konstruktorów, którzy tworząc nadwozie, zostawili wystające zawiasy w bagażniku i mocno ograniczyli przestrzeń nad głowami pasażerów tylnej kanapy.