Używane kombi za grosze - Fiat Stilo kontra Peugeot 307 i Toyota Corolla

Oględziny starszego samochodu zaczynamy więc mimo wszystko nie od pomiaru grubości lakieru (oczywiście, gdyby cała powłoka miała fabryczną grubość, byłoby znakomicie, jednak w starszym samochodzie kilka elementów po naprawie – pod warunkiem, że pojazd nie zostawia czterech śladów – to wcale nie wada), lecz od największej bolączki samochodów w sile wieku, czyli od rdzy. Akurat spośród naszych trzech bohaterów problem ten dotyczy przede wszystkim Toyoty Corolli i jej podwozia, bo obaj europejscy rywale (307, Stilo) wypadają pod tym względem odczuwalnie lepiej. Sprawdzamy więc newralgiczne miejsca (np. podłoga, podłużnice, progi, błotniki, klapa bagażnika) i już na dzień dobry sporo wiemy na temat stanu danego auta. Kolejne istotne kwestie to kondycja układu napędowego oraz to, czy poprzedni właściciel może przedstawić jakieś rachunki potwierdzające ewentualne (kosztowne!) naprawy. I znów – zazwyczaj w przypadku starych aut nie można za bardzo na to liczyć, ale trafiają się od tej reguły wyjątki.

Używane kombi za grosze - bać się starych diesli?

Każdy z trzech opisywanych przez nas bohaterów występuje z nadwoziem kombi i silnikiem wysokoprężnym pod maską. Przypadek? Nie bardzo, bo każdy z nich pochodzi z czasów, gdy „kombiak w dieslu” to był szczyt marzeń wielu polskich kierowców. A diesle przeżywały swój najlepszy okres i dziś amatorom tego typu napędu może się jedynie zakręcić w oku łezka... Zła wiadomość jest taka, że leciwy silnik wysokoprężny to ryzyko pewnych nakładów finansowych (turbo, wtryski, koło dwumasowe – jeśli jest), potencjalnie wysokie przebiegi i ewentualne ryzyko związane z odsprzedażą (dziś wielu kupujących woli benzyniaki), natomiast druga strona medalu jest taka, że opisywane przez nas jednostki są już zazwyczaj świetnie znane mechanikom, a części zamienne do nich da się przeważnie kupić niemal w sklepiku na rogu.

Spalanie? Gdy wszystko działa, jak powinno, będzie niskie. Filtry sadzy? Bez trudu powinno dać się znaleźć egzemplarz bez DPF/FAP. Swoje robi też nieprzesadnie skomplikowana konstrukcja – kiedyś te silniki to były niemal dzieła sztuki, dziś można je nazwać względnie prostymi konstrukcyjnie. Na dodatek jednostki Fiata (1.9 JTD) i Peugeota (2.0 HDi) są jednymi z najbardziej udanych z tego przedziału wiekowego.

Używane kombi za grosze - dużo miejsca w środku, pojemne bagażniki

Jeśli zaś chodzi o wartości użytkowe kabiny, to na tym tle korzystnie wypada Stilo – ma sporo miejsca w środku (najwięcej przestrzeni w obu rzędach siedzeń) i nominalnie największy bagażnik (510-1480 l). Natomiast po złożeniu oparć na pierwsze miejsce wysuwa się Peugeot (503-1675 l), na dodatek francuski kompakt występował nie tylko jako zwykłe kombi, lecz także w odmianie SW (dostępny ogromny szklany dach, w opcji dodatkowe dwa fotele w bagażniku), zaś Corolla ze swoimi 402-1480 l wygląda na tym tle dość blado, choć maksymalna pojemność nie jest taka zła – na poziomie Stilo. Na plus: pod względem ilości miejsca z tyłu Corolla plasuje się na drugiej pozycji, za Stilo. Zła wiadomość: japońskie auto ma najniższą dopuszczalną ładowność (385 kg wobec 410 kg w Fiacie i 510 kg w Peugeocie).

Pod względem spalania każdy z trzech rywali wypada podobnie – spokojna jazda oznacza w cyklu mieszanym wyniki na poziomie 5,5-6 l/100 km. Najszybsze w sprincie do 100 km/h jest Stilo, ale na usprawiedliwienie Toyoty trzeba podkreślić, że wówczas w kombi nie było mocniejszej wersji niż 90 KM.

Naszym zdaniem

Każde z trzech aut dostaje taką samą ocenę, bo każde jest lepsze w czym innym. Stilo przekonuje nadwoziem i silnikiem, ale odstrasza liczbą drobnych usterek. Tych nie ma za dużo w Corolli, ale podwozie może być „zgniłe”. W Peugeocie potrafi szaleć elektronika, jednak komfort i walory użytkowe to duży plus. Decyduje chyba głównie stan egzemplarza.

Dane techniczne

Osiągi

Eksploatacja