Opel Astra IV - ładny, ale do ideału daleko

Czym przekonuje Opel Astra IV? Wystarczy rzut oka na nią, żeby stwierdzić, że jednym z filarów powodzenia była stylistyka. Auto nie wygląda krzykliwie, ale budzi sympatię. Dobre wrażenie nie minie, gdy siądziecie we wnętrzu – deska rozdzielcza również ma ciekawą linię i jest wykonana z naprawdę dobrych jak na klasę auta materiałów. Szkoda, że Opel zrezygnował z większego rozstawu osi w wersji kombi (w modelu 3. generacji praktyczna odmiana miała dłuższy rozstaw niż wersja 5d).

Mimo że nadwozia Opla Astry IV, szczególnie sedan i kombi, mają monstrualne gabaryty (dorównują modelom klasy średniej), to nie przekłada się to ani na pojemność bagażników, ani na miejsce na tylnej kanapie – źle poczują się tam długonodzy pasażerowie, gdyż kolanami będą dotykać oparć przednich foteli. Trzeba jednak przyznać, że z przodu miejsca jest dość, a fotele zapewniają wysoki komfort – zostały nagrodzone przez instytut walczący z problemami z kręgosłupem. To samo dotyczy kanapy – jeśli siądą na niej dwie niskie osoby, poczują się świetnie. Przez wąskie drzwi niezbyt wygodnie się wsiada.

Kolejna wada to zdecydowanie za duża liczba przycisków na konsoli centralnej. Część z nich jest mało intuicyjnie oznaczona, dlatego znalezienie pewnych funkcji bez instrukcji obsługi może sprawiać kłopoty. To typowy problem Opli z tego okresu.

Paleta silników Opla Astry IV liczy blisko 20 (!) wersji. Nie wszystkie jednak można polecić. Lista benzyniaków rozpoczyna się od wolnossących motorów 1.4 i 1.6. Nawet spokojnie usposobieni kierowcy nie będą z nich zadowoleni – 115-konny silnik 1.6 miewa zadyszkę, wersja 1.4 może być zawalidrogą. O ile czas potrzebny na osiągnięcie 100 km/h nie wypada najgorzej (według pomiarów testowych: 14,1 s), o tyle elastyczność mierzona pomiędzy 80 a 120 km/h przekracza granice tolerancji – ponad 30 s (!).

Dla przykładu 100-konny Focus potrzebuje na to zaledwie 15,3 s. Pocieszeniem jest akceptowalne spalanie, bo silnik 1.4 zadowala się średnio 6,7 l benzyny na 100 km. Dlaczego te motory tak słabo sobie radzą? Tajemnica tkwi w ogromnej masie własnej. Waga, na której stanęła niezaładowana Astra 1.4, wskazała aż… 1,4 t! Już ta wartość jest mocno przesadzona, a przecież są wersje, które ważą ponad 1,6 t – czyli tyle, co lekkie SUV-y!

Popularnym źródłem napędu okazuje się doładowany benzyniak 1.4. Z tych samych względów, co poprzednicy, także i on nie jest demonem mocy, jednak jazda staje się już przyjemna (0-100 km/h w 10,4 s). Przy rozsądnej jeździe Astra 1.4 T nie pali o wiele więcej – średnia nie przekracza 7 l/100 km.

Kto liczy na naprawdę dobrą dynamikę, powinien poszukać motoru 1.6 T – fajne auto, ale rzadziej spotykane. Dwulitrowego benzyniaka zarezerwowano dla odmiany OPC.

W Oplu tradycyjnie już mamy do wyboru szeroką paletę jednostek wysokoprężnych. Bazowy motor (a właściwie: motorek) to fiatowskie 1.3 – za słabe do ciężkiej Astry. Nawet mocniejsze warianty 1.7 (bardzo popularne, szczególnie w autach z firmową przeszłością) nie zapewniają dobrej dynamiki, na szczęście niewiele palą – średnia to około 6 l/100 km. Na dwulitrowego diesla rzadko można trafić, spotkacie go głównie w autach z indywidualnego importu.

Dużą zaletą Opla Astry jest zestrojenie podwozia. Podstawowa wersja z klasycznymi amortyzatorami stanowi dobry kompromis pomiędzy komfortem a statecznością, warto polecić zakup odmian fabrycznie wyposażonych w możliwość regulacji. Zmiana nastawów pomiędzy trybami sportowym a komfortowym jest łatwo wyczuwalna, dzięki czemu można mieć dwa auta w jednym – do precyzyjnej, niemal sportowej jazdy po zakrętach, a także komfortowe. Wybranie trybu Sport wiąże się ze zmianą podświetlenia deski rozdzielczej na czerwone.

Nabywcy aut używanych często przedkładają koszty utrzymania nad komfort. Pod tym względem Astra jest średniakiem. Marcin Rębalski z podwarszawskiego ASO Opla Auto Żoliborz wylicza zalety: świetne jest zabezpieczenie antykorozyjne. Mijające kilometry doskonale znosi również wykończenie wnętrza – przebieg 100 tys. km często nie robi na fotelach najmniejszego wrażenia. Kolejne atuty to wysoka trwałość wielu elementów podwozia: sworzni wahaczy, silentblocków, układu kierowniczego – wszystko to wytrzymuje naprawdę duże przebiegi (ponad 150 tys. km) bez jakiejkolwiek interwencji.

W miarę stabilna jest też elektronika. Właściciele aut używanych powinni odwiedzić ASO, żeby sprawdzić, czy nie przysługuje im np. darmowa aktualizacja oprogramowania. Problem jest z importowanymi Astrami, gdyż doradca zażąda kodu immobilisera (za odtworzenie trzeba zapłacić).

Nie ma jednak róży bez kolców. Tylko podstawowe benzyniaki (1.4/87 i 100 KM oraz 1.6/116 KM) korzystają z 5-biegowej skrzyni manualnej, w pozostałych zastosowano 6-biegową przekładnię z fiatowskim rodowodem. Jej typową przypadłością są zużyte łożyska.

O ile podstawowe benzyniaki okazują się właściwie bezproblemowe, o tyle mocniejszym zdarzają się drobne usterki: kolektora ssącego (wczesne egzemplarze 1.4 T), termostatów, czujnika poziomu płynu. Z kolei wszystkie diesle mają filtr cząstek stałych. Jeśli zauważycie, że wypala się on zdecydowanie za często (np. co 100-200 km), przyczyną mogą być niesprawne wtryskiwacze (warto w ASO sprawdzić ofertę regenerowanych, zwłaszcza że obowiązują spore rabaty na części).

Turbiny czy pompy paliwowe mają przyzwoitą trwałość. Dość typowe są też hałasy dochodzące z podwozia – w pierwszej kolejności serwisy kontrolują zaciski hamulcowe, ale zdarza się, że stukają amortyzatory przednie.

Opel Astra IV - typowe usterki

Najpopularniejsze silniki w Astrze IV to benzyniak 1.4 Turbo oraz diesel 1.7 CDTI. Pierwszy miewa problemy m.in. z układem chłodzenia oraz kołem dwumasowym (można je kupić za 1240 zł). W drugim kłopoty sprawiają np. wtryskiwacze.

Sześciobiegowa skrzynia manualna (kod M32) - ma bardzo słabe łożyska. Można ją naprawić, ale kompletny zestaw części i robocizna kosztują w ASO około 3500 zł, poza autoryzowaną stacją – około 2000 zł. Opel sprzedaje zestawy łożysk, w Fiacie kupicie je pojedynczo.

Przyczyną uciążliwych stuków - dobiegających z podwozia może być poluzowane jarzmo hamulców (z przodu lub z tyłu). Pomaga rozebranie, wyczyszczenie i solidne nasmarowanie.

Zbiornik wyrównawczy układu chłodzenia - czasem się rozszczelnia, częściej jednak uszkadza się wewnątrz pierścień służący do pomiaru poziomu płynu.

Wyszlifowane gładzie cylindrów - w silniku 1.7 CDTI to przypadłość, którą odkryliśmy w aucie poddanym testowi na dystansie 100 tys. km. Wiązało się to z nagarem na cylindrach.

Tylne sprężyny czasem pękają – obłamują się same końcówki i może się zdarzyć, że mechanicy podczas przeglądu nawet nie zauważą tego problemu.

Opel Astra IV - rozbiórka po przejechaniu 100 tys. km

Jasnoniebieska 5-drzwiowa Astra była napędzana wysokoprężnym silnikiem 1.7. Miała bardzo bogate wyposażenie, które wywindowało cenę zakupu na imponujący poziom – ponad 100 000 zł. Oczekiwania były więc wysokie. Pozytywnie oceniliśmy dodatkowe elementy, jak adaptacyjne reflektory czy regulowane podwozie.

Trochę rozczarował nas turbodiesel 1.7. W trakcie testu ponadplanowo wymieniliśmy czujnik położenia pedału sprzęgła oraz element instalacji elektrycznej sterowania szybami. Podczas rozbiórki rzuciło się w oczy świetne zabezpieczenie antykorozyjne, a cały układ napędowy był pozbawiony jakichkolwiek wycieków.

- Świetne zabezpieczenie antykorozyjne – profile zamknięte wręcz utopiono w wosku, rdza nie ma więc tu szansy.

- Gruba warstwa nagaru na tłokach – z pewnością nie jest to normalne zjawisko, ale na razie nie stanowiło zagrożenia dla trwałości jednostki napędowej.

- Uszkodzenia łopatek turbiny oraz obudowy to najpoważniejsze wady wykryte w trakcie rozbiórki Astry. Prawdopodobnie podczas pracy dostało się do turbiny niewielkie ciało obce. Mimo lekkiej deformacji łopatek część ta całkowicie poprawnie pracowała.

Opel Astra IV - silniki benzynowe o pojemności 1.4 l

Opel Astra IV - silniki benzynowe o pojemności 1.6 i 2.0 l

Opel Astra IV - silniki wysokoprężne

Opel Astra IV - silniki wysokoprężne

Opel Astra IV - materiały eksploatacyjne

Opel Astra IV - okresy międzyprzeglądowe**

*dane dla wersji benzynowej 1.4 T/140 KM oraz 1.7 CDTI/125 KM; **przeglądy należy wykonywać według wskazań komputera, niezależnie od tej informacji maksymalny interwał to 30 tys. km lub rok

Opel Astra IV - nasza opinia

Ładny wygląd i szeroki wybór wersji to ważne zalety auta kompaktowego, ale w Astrze kierowcy muszą się też liczyć z kilkoma uciążliwymi usterkami, które mogą przekroczyć zakładane koszty eksploatacji lub bywają po prostu irytujące.