Niestety, wiele z zastosowanych w nim systemów odmawia posłuszeństwa, nietrwałe są również najpopularniejsze silniki wysokoprężne.
Druga generacja Megane pojawiła się na rynku sześć lat temu i jest produkowana do dzisiaj. Pod koniec 2005 roku pojazd przeszedł face-lifting, dzięki któremu poprawiono kilka niedociągnięć. Megane II produkowane było w Hiszpanii (poza sedanem, który pochodzi z Turcji), co, niestety, ma wpływ na jakość pojazdu, mimo wcześniejszych zapewnień producenta, że ta będzie wysoka.
Nadwozie: Kosmiczny wygląd
Jedni je kochają, inni nienawidzą, szczególnie w 3- i 5-drzwiowej wersji hatchback. Linia tylnej szyby, wprost nawiązująca do Avantime, to najbardziej kontrowersyjny element pojazdu. Rozbieżne opinie co do wyglądu zewnętrznego wzbudza także odmiana sedan. Mniej głosów krytyki można usłyszeć o kombi Grandtour (w produkcji od 2003 roku) i coupé-cabrio (od 2004). Wszystkie wersje dobrze zabezpieczono przed korozją.
Wnętrze: Kosmiczna pułapka
W Megane trzeba się przyzwyczaić do kapryśnej elektryki i elektroniki. Duża liczba systemów to zazwyczaj dużo problemów: kontrolki wariują, radio samo ustala sobie głośność, nie działają elektryczne szyby (sterowniki są dość drogie), o sensorach kart do automatycznego otwierania drzwi (w droższych odmianach) nie wspominając. Czasem ma się wrażenie, że zrealizuje się jakiś czarny scenariusz filmu science fiction i Renault porwie nas w sobie tylko znanym kierunku.
Poza tym Megane zapewnia sporo miejsca z przodu i z tyłu. Ma także dużo przydatnych schowków i dość dobre materiały wykończeniowe. Przeciętnie pod względem wielkości wypada bagażnik hatchbacka, który ma tylko 330 litrów (po złożeniu kanapy 1190). Niepraktyczna okazuje się w nim tylna szyba, która ogranicza do zera możliwość pakowania powyżej linii bocznych szyb, do której, notabene, mierzy się pojemność kufra.
Realnie więc konkurencja ma dużo więcej przestrzeni w bagażnikach, mimo porównywalnej wielkości. Sedan i kombi mają po 520 litrów; w kombi po złożeniu siedzeń uzyskujemy aż 1600 litrów.
Megane ma dość proste zawieszenie z tylną belką, które jest komfortowe, ale nie zapewnia szczególnej frajdy z jazdy. Często wymaga też wizyt w serwisach. Bardzo dobre są hamulce.
Już w podstawowej odmianie pojazdu z początku produkcji można znaleźć sześć poduszek powietrznych, centralny zamek, elektryczne przednie lusterka i komputer pokładowy. Wiele aut ma jednak jeszcze lepsze wyposażenie - klimatyzacja czy pełna elektryka spotykane są bardzo często. Zdarzają się egzemplarze z zaawansowanymi sensorami: wspomniana karta automatycznie otwierająca drzwi, pomiar ciśnienia kół czy automatyczne wycieraczki, których nie polecamy.
Silnik: Raczej benzyna
Kupując używane Megane, warto wybrać wersję benzynową i jeżeli koniecznie szukamy oszczędności zamontować do niej nowoczesną instalację gazową. Podstawowy motor 1.4 o mocy 82 i 98 KM w zasadzie wystarczy, jest przy tym dość oszczędny (średnio 7 litrów benzyny na 100 km). Na rynku wtórnym dużo łatwiej jednak o odmianę z motorem 1.6 16V o mocy 112 KM. Pali on średnio 8 litrów na 100 KM, ma także nieco lepsze osiągi. Rzadziej spotkać można odmianę 2.0, która ma 134 KM lub 163-224 KM w wersji doładowanej.
Na rynku sporo jest także diesli, szczególnie 1.5 dCi (82 lub 105 KM). Nie polecamy tego silnika, ponieważ przytrafiają mu się nagminne awarie układu wtryskowego, którego naprawa jest bardzo droga. Lepszym rozwiązaniem są jednostki 1.9 dCi (120, 130 KM) i 2.0 dCi (150 KM), ale i w tym wypadku przed zakupem warto bardzo dokładnie sprawdzić ich stan. Na rynku wtórnym ceny Renault Megane oscylują w granicach 20-100 tys. zł.
Zalety:
- duży wybór wersji nadwoziowych
- dobre wyposażenie
- atrakcyjna cena
Wady:
- awaryjność (szczególnie 1.5 dCi)
- problemy z elektryką
- mały bagażnik w hatchbacku
Typowe usterki:
Przepalające się przednie żarówki (trudna wymiana). Korozja układu wydechowego. Awarie elektryki i elektroniki. Słabe wykonanie wnętrza. Nietrwałe łożyska przednich kolumn resorujących. Wybite sworznie wahaczy, awarie tylnej belki. W 1.5 dCi wtryskiwacze, pompa wysokiego ciśnienia i rzadziej zawór EGR. W benzyniakach wycieki oleju. W 1.6 16V awarie cewek zapłonowych i koła zmiennych faz rozrządu.
Zdaniem eksperta:
Krzysztof Stankiewicz, właściciel Warsztatu Q-Service z Krakowa:
- Megane II zapewnia wysoki komfort podróży. Niestety, jest bardzo awaryjne. W silnikach 1.6 16V już nawet po 30 tys. km dochodzi do awarii koła zmiennych faz rozrządu. Trzeba je wymieniać razem z czujnikiem położenia wałka oraz wgrywać nowe oprogramowanie, co nie jest tanie. W silniku 1.9 dCi psuje się pompa wtryskowa, jej zawór oraz wtryskiwacze.
W obydwu silnikach psują się turbosprężarki. W nowszych dieslach z filtrem cząstek stałych dość często dochodzi do jego zapchania. We wszystkich wersjach silnikowych są także problemy z alternatorem. Częstego serwisowania wymaga też zawieszenie. Awaryjny jest czujnik położenia gazu - gdy się uszkodzi, powoduje przejście pojazdu w tryb awaryjny (auto nie pozwala przekroczyć 3,5 tys. obrotów).
