Warszawa o znaczeniu Trasy Toruńskiej przypomniała sobie w środę, gdy ciężkie, czarne chmury sprowadziły nad stolicę rzęsisty deszcz, a jedna z ich głównych arterii — Trasa S8 zmieniła się w tor kajakowy. Więcej o sprawie pisaliśmy tutaj. Jednak dzisiaj nie każdy pamięta, w jakich bólach i trudach powstawała, budowana m.in. przez słynnego "Czterdziestolatka", trasa.
Estakady do niczego się nie nadawały
Budowę kluczowego baypassa dla północnych, prawobrzeżnych dzielnic Warszawy rozpoczęto w 1976 r. Po pięciu latach do użytku oddany został pierwszy odcinek wraz z mostem Grota-Roweckiego, który początkowo miał nazywać się mostem toruńskim.
Wraz z wprowadzeniem stanu wojennego prace znacznie spowolniły. Okazało się, że dwie z czterech wybudowanych na Żeraniu estakad nie spełniały wymogów. Zaczęły się rozpadać i trzeba było je rozebrać. Ostatecznie betonowe kikuty zniknęły z panoramy Warszawy w 2005 r.
Do idei budowy Trasy Toruńskiej powrócono na początku lat 90. Wtedy to oddano do użytku odcinek między Wybrzeżem Gdyńskim a Słowackiego, a w 1995 r. trasę dociągnięto do ul. Broniewskiego.
Pierwsza taka "tuba" w Polsce
We wrześniu 2009 r. GDDKiA rozpoczęła przebudowę Trasy Toruńskiej od ul. Modlińskiej do Marek do parametrów drogi ekspresowej. W czerwcu 2012 r. oddano do użytku jezdnie główne drogi ekspresowej. Jednocześnie trasa zyskała nową, wyróżniającą cechę charakterystyczną. Jest nią specjalna "tuba". To pierwszy w Polsce dźwiękochłonny półtunel łączący Bródno i Annopol.
Trasa Toruńska — ile aut jeździ nią w ciągu doby?
Trasa Toruńska to jedna z kluczowych warszawskich arterii. Jak wynika z danych stołecznego magistratu, to najbardziej obciąża wylotówka w mieście. Codziennie wjeżdża i wyjeżdża nią ponad 80 tys. aut. Jak informowała cztery lata temu "Gazeta Wyborcza", jeszcze bardziej obłożony jest sam most Grota-Roweckiego. W ciągu doby przejeżdża nim ponad 200 tys. aut.
Źródło: GDDKiA, "Gazeta Wyborcza"