Grand Prix Europy 2011: historia i harmonogram

Walencja nie jest żadnym nowicjuszem w sportach motorowych. Przed bramami miasta znajduje się znany tor Circuit Ricardo Tormo, szczególnie ulubiony przez ekipy testujące. Dzisiaj tor ten, ze względu na dużą liczbę wąskich zakrętów, nie nadaje się do organizowania wyścigów.

Tegoroczny wyścig w Walencji będzie 21 Grand Prix Europy w dotychczasowej historii. Dwukrotnie odbył się on na brytyjskim torze Brands Haich, dwunastokrotnie na niemieckim Nürburgringu, raz na brytyjskim torze Donington i dwa razy w Hiszpanii. W 1994 roku na torze w Barcelonie, a w 1997 roku w Jerez. Po raz trzeci odbędzie się w Walencji.

Grand Prix Europy 2011 na torze Valencia Street Circuit będzie 44. wyścigiem w mistrzostwach, który odbędzie się na terenie Hiszpanii. Pierwsze dwa wyścigi odbyły się tutaj na torze Pedrables (1951 i 1954). Po przerwie przeniesiono się na tor Jarama (1968 i 1981), Montjuich Park (1969-1975), Jerez (1986-1990, 1994, 1997), a od 1991 roku tym centrum była Barcelona, a obecnie także jest Walencja.

Valencia Street Circuit zaliczony został do torów ulicznych, które wykorzystują odcinki zwykle przeznaczone do normalnego ruchu drogowego. Nadworny architekt nowoczesnych torów Niemiec Hermann Tilke posiadał projekt toru w Walencji posiadał od 2005 roku. Jednak dopiero od sierpnia 2007 roku 15 osobowa grupa specjalistów mogła swoje pomysły zrealizować. W tym okresie wraz z Bernie Ecclestonem i dyrektorem wyścigów Formuły 1 Charliem Whitingiem, wielokrotnie odwiedzał hiszpańskie miasto portowe, by precyzować kolejne etapy wykonania.

Podczas budowy toru nie wystarczyło jednak, by Tilke zajął się tylko samym torem. Zleceniodawcy oczekiwali dużego zainteresowania kibiców, a ich liczbę oceniali na minimum 110 tys. Stąd potrzebne było odpowiednia zaplanowania dróg dojazdowych. Ostatecznie tor zajął teren o powierzchni 150 hektarów. Trasa ma długość 5440 metrów, 25 zakrętów i można na niej rozwijać prędkość 300 km/h. Przynajmniej w pięciu miejscach istnieją dobre warunki do wyprzedzania. Dwie trzecie długości toru przebiegają po rejonach nad brzegiem morza.

Dla kibiców największą atrakcję stanowi pierwszy zakręt na końcu prostej przed metą, gdzie kierowcy muszą wyhamować bolid z prędkości 290 km/h. Ważny jest także przejazd przez most. ”Musieliśmy zastosować taką jakość nawierzchni asfaltowej, która zapewni płynne przejazdy z ulicy na most. Pojazdy Formuły 1 nie mają zbyt dużego prześwitu i to był bardzo ważny element przy projektowaniu toru zdradza Tilke. Projektowana prędkość na tym torze wynosi 323 km/h. Z 25 zakrętów, 11 jest lewostronnych, a 14 prawostronnych.

Z tego względu, że jest to tor uliczny, można go próbować porównać do Monte Carlo. Walencja oferuje zawodnikom 62 proc. długości toru, którą można pokonywać z pełną prędkością. W Monte Carlo jest to jedynie 42 proc. Najdłuższy najszybszy odcinek znajduje się pomiędzy zakrętem numer 10. i 12. kierowcy na jego pokonanie potrzebują w Walencji 12 sekund, a w Monte Carlo 8 sekund. Szerokość hiszpańskiego toru wynosi od 12-14 metrów.