Hockenheimring należy do najnowocześniejszych torów na świecie. Jego historia rozpoczęła się już w latach trzydziestych minionego stulecia.

1930 do 1932: od pomysłu do pierwszego wyścigu

Założycielem toru w Hockenheim jest Ernst Christ. Młody Niemiec wymyślił, by w swoim rodzinnym mieście stworzyć tor wyścigowy. Swój plan przedstawiłstaroście Philippowi Kleinowi, po czym konsekwentnie pomysł zrealizował. Projekt poparła rada miejska, a 23. marca 1932 roku rozpoczęto budowę toru. Dwa miesiące później na nowym obiekcie odbyły się pierwsze zawody motocyklowe. Było to dokładnie 29. maja 1932 roku. Od tego momentu dla małego niemieckiego miasteczka rozpoczął się okres rozwoju. W 1938 roku kształt toru zupełnie został zmieniony i z trójkątnego stworzono owal, który w zbliżonym kształcie dotrwał do 2001 roku. Z czasem wzrastała jego szerokość, by na modernizowanym torze można było rozwijać coraz większe prędkości.

Podczas drugiej wojny światowej Hockenheimring został znacznie uszkodzony, gdyż po nim przemieszczały się pojazdy gąsienicowe. Zniszczone zostały także drewniane budowle w jego okolicy.

Serce sportowe jednak nie zginęło. W 1947 roku powstała spółka Hockenheimring GmbH, a 11. maja 1947 roku ponownie na torze pojawiły się mocne silniki pojazdów wyścigowych. Jednak kolejnych dziecięciu lat było potrzeba, by na tym torze odbyły się poważniejsze wyścigi. Pierwsze motocyklowe Grand Prix Niemiec odbyło się na tym torze 19. maja 1957 roku.

Kolejnym impulsem do modernizacji stała się budowa autostrady z Mannheim do Walldorf.Ernst Christ wciąż pracował nad swoim dziełem i w 1961 roku przedstawił projekt nowej części toru, od której przyjęto nazwę Motodrom. Jego budowa rozpoczęła się wiosną 1964 roku, a otwarcie 22. maja 1966 roku podczas kolejnej edycji motocyklowego Gran Prix Niemiec, odbywającego się w ramach mistrzostw świata. Długość toru wynosiła wówczas 7 789 metrów.

Od roku 1970 Hockenheimring gości Formułę 1

Formuła 1 zawitała na Hockenheimring 2. sierpnia 1970 roku, gdy odbyło się Grand Prix Niemiec. Przy obecności 100 tys. widzów wygrał Jochen Rindt za kierownica bolidu Lotus-Ford. W następnym sezonie wyścig Formuły 1 powrócił na Nürburgring, ale po ciężkim wypadku Niki Laudy w 1976 roku zdecydowano o organizowaniu Grand Prix Niemiec na Hockenheimringu.

Hockenheimring Baden-Württemberg - informacje o torzeDługość toru4 574 mDługość wyścigu67 okr., 306.458 kmJakość nawierzchni asfaltowejrównaZużycie oponśrednie i dużePrzyczepnośćśrednia i dużaZużycie hamulcówśrednieProjektowana najwyższa prędkość315 km/hKierunek jazdyzgodnie z ruchem wskazówek zegaraLiczba lewych zakrętów7Liczba prawych zakrętów10

Wraz ze wzrastającą prędkością bolidów zaistniała potrzeba zwiększania bezpieczeństwa kierowców i kibiców. Z tego powodu pod koniec 1999 roku przedstawiony został plan dalszej modernizacji toru za kwotę 62 mln Euro. Obecny wygląd Hockenheimring otrzymał w 2002 roku.Zlikwidowano leśne odcinki, a tor został skrócony z 6 815 km do 4 489 km. W ten sposób kibice na trybunach podczas zawodów mogą aż 67 razy oglądać przejeżdżających zawodników. Wcześniej taka możliwość mieli jedynie 45 razy. Do 120 tys. wzrosła liczba miejsc dla kibiców. Tor ma 14 m szerokości, a szerokie strefy wokół niego pozwalają na większe poczucie bezpieczeństwa.Dla kibiców najatrakcyjniejszą częścią toru jest Motodrom, który otoczony ze wszystkich stron trybunami, wygląda jak prawdziwy stadion. I taka jest też tutaj atmosfera, bo głosy dopingu docierają nawet do szybko mknących kierowców.

Po pokonaniu głównej prostej z metą, kierowcy wjeżdżają północnym zakrętem na 500 metrową prostą. Która kończy się seria zakrętów, przed wjazdem na ponad kilometrową Parabolikę, którą kierowcy pokonują pełnym gazem. Na jej końcu prędkość spada z 315 km/h do 60 km/h i w tym momencie można zawsze liczyć na jakieś wyprzedzanie.

Człowiek niezorientowany zapewne może zapytać, dlaczego przyjeżdża tutaj na zawody tylu kibiców, którzy płacą za bilet wstępu 300 i więcej Euro, skoro to wszystko można obejrzeć w telewizji. Kibice chcą być bezpośrednimi świadkami wydarzeń na torze, wczuć się w atmosferę panująca na trybunach i bezpośrednio dopingować swoich faworytów. Tego telewizja nie zapewni…

Formuła 1 chce być bardziej światowa. Do niedawna na terenie Niemiec organizowano dwa wyścigi Grand Prix Formuły 1 w roku. Obecnie uznano, że jeden wystarczy, a wyścigi powinni obejrzeć także w innych krajach. Stąd też w 2007 roku w Niemczech odbędzie się jedynie wyścig na torze Hockenheimring. Zapewne w przyszłości o Grand Prix Niemiec znów będą walczyć ze sobą dwa tory Hockenheimring iNürburgring.

GP Niemiec - podstawowe dane statystyczne (tylko Hockenheimring)Liczba rozegranych GP31Pierwsze GP1970Ostatni triumfator (2006)Michael Schumacher - Ferrari 248 F11:27:51,693Ostatnie pole-positionKimi Räikkönen - McLaren-Mercedes MP4-211:14,070Ostatni najszybszy Michael Schumacher - Ferrari 248 F11:16,357

Najlepszym kierowcą na Hockenheimringu jest wciąż Michael Schumacher, który wygrał tutaj cztery razy i łącznie wywalczył 67 punktów. Trzy razy triumfowali tutaj Brazylijczycy Ayrton Senna i Nelson Piquet. Z jeszcze czynnych kierowców zwycięstwa na swoim koncie mają tutaj Rubens Barrichello i Fernando Alonso.

Spojrzenie w przeszłość

W 2000 roku na Hockenheimringu odbył się nieprawdopodobny wyścig. Jego zwycięzca Rubens Barrichello (Ferrari) startował aż z 18 miejsca. Cały szereg wypadków i kolizji, a także jego odważna jazda pozwalały na systematyczne przesuwanie się do przodu. Na starcie Michael Schumacher (Ferrari) miał kolizje z Gaincarlo Fisichella (Benetton) i wypadł z wyścigu.

Na 26. okrążeniu wydarzyła się niebezpieczna sytuacja, gdy na torze pojawił się jeden z protestujących pracowników Mercedesa. Kierownictwo zawodów zadecydowało o wysłaniu na tor samochodu bezpieczeństwa. Podczas ostatnich okrążeń nad torem przeszła burza, która nie przeszkodziła Rubensowi Barrichello w dojechaniu do mety na pierwszej pozycji. Kolejne dwa miejsca przypadły kierowcom McLarena - Häkkinenowi i Davidem Coulthardowi.

GP Niemiec 2001 poprzedzona została wielką dyskusja spowodowaną odejściem Heinza-Haralda Frentzena z zespołu Jordan-Honda. Pierwszą połowę prowadził Juan-Pablo Montoya przed swoim kolegą Ralfem Schumacherem. Awaria silnika w bolidzie Kolumbijczyka spodowała, ze wyścig wygrał drugi kierowca zespołu z 45 sekundowa przewaga nad Rubensem Barrichello (Ferrari). Trzeci był Jacques Villeneuve(BAR-Honda). Mistrz świata Michael Schumacher (Ferrari) musiał wycofać się z powodu uszkodzenia przewodu paliwowego w jego bolidzie.

Wcześniejszym uzyskaniem przewagi w mistrzostwach Michael Schumacher (Ferrari) w 2002 roku dostarczył swoim kibicom wiele radości. Jako pierwszy wygrał wyścig na skróconym torze. Kolejne miejsca zajęli: Juan-Pabla Montoya (BMW Williams) i Ralf Schumacher (BMW Williams).

W 2003 roku w Grand Prix Niemiecna Hockenheimringu dominował Juan-Pablo Montoya (BMW Williams). Kolumbijski kierowca zdobył pole-position, miał najszybsze okrążenie i wygrał wyścig przed Davidem Coulthardem (McLaren-Mercedes) i Jarno Trullim (Renault). Michael Schumacherpo defekcie opony musiał zadowolić się siódmą pozycją. Natomiast Ralf Schumacher (BMW Williams) musiał stanąć przed komisja FIA za spowodowanie grupowego wypadku.

GP Niemiec 2008 - harmonogram czasowyPiątek 18. lipca10:00 - 11:301. wolny trening14:00 - 15:302. wolny treningSobota 19. lipca11:00 - 12:003. wolny treningod 14:00kwalifikacjeNiedziela 20. lipcaod 14:00wyścig

Michael Schumacher (Ferrari) w 2004, dziewięć lat po swoim pierwszym zwycięstwie, odnotował na Hockenheimringu swoje trzecie zwycięstwo. Jednocześnie był to jego jedenasty triumf w dwunastym wyścigu sezonu. Prowadził od startu do mety. Drugie miejsce wywalczyłJenson Button (BAR-Honda), który awansował aż z 13., pozycji, a trzeci był Fernando Alonso (Renault).

Cały rok 2005 należał do Fernando Alonso i zespołu Renault. Na Hockenheimringu dojechał po swoje szóste zwycięstwo w sezonie. Drugie miejsce miał Juan-Pablo Montoya (McLaren), a trzecieJenson Button (Honda).

Ostatni wyścig na Hockenheimringu odbył się w 2006 roku. Renault przyjechał do Niemiec po sukces i zwrot w klasyfikacji mistrzostw, ale wyjechał jako pokonany. Dublet Michaela Schumachera i Felipe Massy (Ferrari) przywrócił napięcie w mistrzostwach i z siedmiokrotnego mistrza ponownie uczynił głównego kandydata do tytułu.

Trzeci był Kimi Räikkönen, który w klasyfikacjach miał w zbiorniku minimum paliwa, nie mógł pozwolić sobie na idealną strategię dwóch tankowań i z tego powodu był zadowolony z trzeciego miejsca.

.