Samochody produkowane niegdyś w NRD były obiektem pożądania większości mieszkańców tego kraju.
Wprawdzie są symbolem czasu komunistycznej władzy i pod technicznym względem już dawno stały się przestarzałe, ale obecnie są cenionymi klasykami. Kultowe modele Trabanta, Wartburga czy Barkasa potrafią dziś uzyskiwać bardzo wysokie ceny sprzedażowe.
Zobacz także: Niemieckie klasyki z lat 70. – nawet te mniej udane stały się kultowe
Jednak to nie jedyne modele, które wyjeżdżały z bram fabryk motoryzacyjnych NRD. Nie można zapominać o produkowanych w okresie powojennym osobowych modelach marki IFA czy użytkowych Roburach oraz Multikarach. Nie brakowało także aut o charakterze… sportowym, jak chociażby Melkus.
W naszej galerii przedstawiamy samochody, które powstawały, a następnie jeździły po ulicach NRD oraz innych państw bloku wschodniego.
Dalszy ciąg artykułu pod materiałem wideoGaleria zdjęć
1/46 W połowie lat 50. powstał prototyp użytkowego Trabanta.
2/46 W latach 1958-62 produkowany był Trabant P 50. Jego poprzednikiem był model AWZ P70.
3/46 Trabant P 50 z serii pilotażowej produkowany był w fabryce w Zwickau w 1957 roku, ale seryjna produkcja ruszyła rok później. W 1962 roku pojawił się Trabant 600 z wewnętrznym oznaczeniem P 60.
4/46 W 1964 roku Trabant 601 zastąpił model P 60. Pod względem technicznym niewiele się zmieniło, bo auto nadal miało chłodzony powietrzem, dwusuwowy silnik i napęd na przednie koła oraz nadwozie wykonane z tworzywa sztucznego.
5/46 Trabant 601 początkowo miał silnik o mocy 23 KM, dzięki któremu 80 km/h uzyskiwało się po 27 s, a szybkość maksymalna wynosiła 105 km/h. Później stosowano silnik o mocy 26 KM, przyspieszenie 0-80 km/h zajmowało 21,5 s, a prędkość maksymalna wzrosła do 108 km/h.
6/46 Trabant z silnikiem o mocy 26 KM nie miał problemu z holowaniem przyczepy kampingowej QEK Junior o masie 300-360 kg.
7/46 Deska rozdzielcza Trabanta była prosta, a liczba wskaźników ograniczała się do minimum.
8/46 Biegi zmienia się za pomocą umieszczonej obok kierownicy dźwigni w kształcie klamki.
9/46 Zanim uruchomi się silnik Trabanta trzeba odkręcić kranik paliwa. Jeżeli podczas jazdy silnik zacznie przerywać, oznacza to że kończy się paliwo i kranik trzeba przestawić w pozycję rezerwy. Wówczas pozostają jeszcze 4 litry benzyny.
10/46 Trabant nie miał kontrolki paliwa, a jego poziom sprawdzało się za pomocą takiej podziałki wkładanej bezpośrednio do zbiornika.
11/46 Trabant kombi (Universal) był szczególnie ceniony za walory użytkowe. Trudno wyobrazić sobie więcej samochodu przy nadwoziu o długości 3,51 m.
12/46 W 1966 roku pojawiła się otwarta wersja Trabanta przeznaczona dla wojska. Od 1978 roku samochód był oferowany również w cywilnej wersji Tramp.
13/46 W sportowej wersji Trabant miał silnik generujący 50 KM i 90 Nm. Dzięki temu samochód o masie 590 kg rozpędzał się do 150 km/h!
14/46 Od maja 1990 roku, a zatem pod koniec istnienia NRD pojawił się Trabant 1.1 z 4-suwowym silnikiem od Volkswagena Polo. Jednak auto nie zdobyło już popularności.
15/46 W poprawieniu wyników sprzedaży nie pomógł ani 4-suwowy silnik, ani wersja kombi. Nikt nie chciał tego auta skoro można było kupić znacznie lepsze, choć używane modele rodem z RFN-u.
16/46 Po zaledwie roku produkcji i zmontowaniu 39 474 egzemplarzy Trabant 1.1 przeszedł do historii.
17/46 Wartburg 311 powstawał w latach 1955-65, a model 312 – 1965-67. W aucie zastosowano 3-cylindrowy, dwusuwowy silnik z modelu IFA F9 o mocy 37 KM.
18/46 W reklamach Wartburg 311 przedstawiany był jako samochód marzeń. Technika nie nadążała za udaną stylistyką nadwozia.
19/46 W rzeczywistości samochód używany na co dzień wyglądał mniej okazale niż w folderach.
20/46 Wartburg 311 w wersji coupe był jednym z piękniejszych samochodów produkowanych w krajach socjalistycznych. Pod względem wyglądu samochód mógł konkurować z Borgwardem Isabellą Coupe czy Volkswagenem Karmannem Ghią. Do napędu Wartburga coupe wykorzystano, niestety silnik dwusuwowy.
21/46 Wartburg 311 Camping powstawał od 1956 roku. Charakterystycznym motywem tego modelu były tylne, boczne szyby zachodzące na dach. W produkcji był również 3-drzwiowy Wartburg 311 kombi.
22/46 W 1956 roku firma VEB Karosseriewerk Dresden (dawniej Gläser) rozpoczęła produkcję Wartburga 311 w wersji cabrio.
23/46 Od sierpnia 1966 roku z taśm produkcyjnych fabryki w Eisenach zjeżdżał Wartburg 353. Prosta konstrukcja ułatwiała obsługę i naprawy.
24/46 Wartburg 353 był popularnym modelem w NRD, ale jego zdobycie było bardzo trudne.
25/46 W folderze Wartburga wyróżniono rozkładane siedzenia umożliwiające spanie w samochodzie.
26/46 Wartburg 353 w służbie Policji Ludowej (Volkspolizei).
27/46 Wartburg kombi nosił miano Tourist.
28/46 Od 1985 roku z taśm montażowych fabryki w Eisenach zjeżdżał Wartburg 353 Trans czyli wersja pikap. Przed zjednoczeniem Niemiec nie był sprzedawany prywatnym odbiorcom.
29/46 Już około 1960 roku w Eisenach pracowano nad silnikami czterosuwowymi, ale biuro polityczne nie było zainteresowane konstrukcją tego typu. Jednostka tego typu pojawiła się pod maską Wartburga dopiero w 1988 roku. Samochód miał 58-konny silnik 1.3 Volkswagena.
30/46 Irmscher podrasował wygląd pojazdu. To jednak nie poprawiło wyników sprzedaży. Dziś jest to poszukiwany kolekcjonerski model.
31/46 W 1989 roku zbudowano około 100 egzemplarzy policyjnych Wartburga 1.3, ale nigdy ich nie używano.
32/46 Melkus RS 1000 został zaprezentowany w 1969 roku i szybko stał się samochodem marzeń w NRD. Pojazd budowany przez Heinza Melkusa do 1979 roku miał 3-cylindrowy silnik Wartburga, a oficjalna moc wynosiła 70 KM.
33/46 Melkus RS 1000 powstał tylko w wersji na tor w liczbie 101 egzemplarzy. Do dzisiaj przetrwało 50 egzemplarzy.
34/46 IFA F9 powstawała w wersjach 3- oraz 2-drzwiowej, a także jako cabrio. Do napędu wykorzystano 3-cylindrowy silnik o mocy 30 KM.
35/46 Zwickauer Horch-Werke od 1956 roku budowała luksusową limuzynę P 240 – początkowo ze znakiem firmowym Horcha, a od 1957 roku jako Sachsenring. P 240, który powstał w 1382 egzemplarzach, miał sześciocylindrowy silnik o mocy 80 KM i był nowoczesny. Ze względu na cenę 27 500 marek jeździli nim tylko przedstawiciele partii NRD.
36/46 Luksusowa limuzyna rodem z NRD – Sachsenring P 240.
37/46 W 1974 roku odbyła się parad z okazji 25-lecia powstania NRD. Wojsko wystąpiło na niej w samochodach Sachsenring, które technicznie bazowały na modelu P 240. Auta zbudowano pięć lat wcześniej z okazji 20-lecia Niemieckiej Republiki Demokratycznej.
38/46 Bulli ze Wschodu nazywał się Barkas . Żadna firma państwowa, żadna spółdzielnia, a także służba bezpieczeństwa nie mogłaby obejść się bez Barkasa B 1000 z trzycylindrowym silnikiem Wartburga.
39/46 Barkas B 1000 przeznaczony dla policji kryminalnej grupy K1, która zajmowała się rozpracowywaniem wrogów NRD.
40/46 Pojazdy marki Robur były w NRD stosowane z różnymi nadwoziami. Jedną z najbardziej popularnych wersji był Omnibus.
41/46 Robur LO 1800 – pojazd transportowy przeznaczony dla Policji Ludowej.
42/46 Robur LD 3004 z silnikiem Deutza i plastikowym nosem powstał krótko po obaleniu Muru Berlińskiego i był próbą zaistnienia w gospodarce wolnorynkowej. Jednak ani nowy silnik, ani inna atrapa chłodnicy nie pomogły w uratowaniu marki.
43/46 IFA W50 powstawała w różnych wersjach dzięki czemu był pojazdem wielozadaniowym. Wersje z napędem na wszystkie koła dorównywały pojazdom zachodnim pod względem zdolności pokonywania wzniesień.
44/46 W latach 1965-90 zbudowano łącznie 571 789 egzemplarzy W50. Były eksportowane do wielu socjalistycznych państw w tym do Wietnamu.
45/46 IFA G5 z trzema osiami i napędem na wszystkie koła. Auto powstawało w latach 1952-64 i było wykorzystywane przez wojsko, policję czy straż pożarną.
46/46 Multicar to jedyna marka samochodów z NRD , która przetrwała do dziś. Auto wykorzystywały często służby oczyszczania miasta, a jako wywrotka był często widywany także na ulicach polskich miast, np. podczas transportu węgla.
