Oto artykuł z „Auto Świata" o 105-konnej Alfie Romeo Sportwagon z września 2005 r.
Alfa 156 to auto piękne, zapewniające komfort i wiele przyjemności z jazdy. Eksploatacja nie będzie jednak tania. Auta tej marki bez wątpienia mają w sobie coś magicznego. Dodają urody paniom, a pewności siebie – panom. Widząc je na ulicy, mało kto przechodzi obok nich obojętnie. Szczególnie odnosi się to właśnie do Alfy 156, której karoseria zawiera wiele elementów przeniesionych z najpiękniejszych modeli w historii firmy.
Trzeba pogodzić się jednak z ograniczeniami. Zaprojektowane przez słynnego Waltera de Silvę nadwozie jest piękne, ale pojemność bagażnika wynosi tylko 360 l, co właściwie wyklucza urlopowe podróże w cztery osoby (cztery, gdyż kanapa tylna jest tak naprawdę dwuosobowa). Na szczęście przestrzeń ładunkową można powiększyć do 1180 l, co zresztą stanowi ogromny atut wersji Sportwagon pozwalający myśleć o zabraniu np. sprzętu sportowego na wakacyjny, aktywny wypoczynek (we dwoje). Sedan, wcale nie ładniejszy, takich możliwości nie oferuje.
Alfa Romeo 156 SW 1.9 JTD: jazda przyjemna, eksploatacja droga
Zastrzeżenia co do funkcjonalności nadwozia nie zmienią faktu, iż jazda Alfą to prawdziwa przyjemność. Wyrafinowane zawieszenie i precyzyjnie pracujący układ kierowniczy sprawiają, że znakomicie czuje się ona na krętych drogach. Co więcej, nawet podstawowy silnik dieslowski zapewnia już przyzwoite osiągi i to przy spalaniu nie skłaniającym do zdejmowania nogi z pedału gazu.
Niestety, eksploatacja nie będzie tania, bowiem na naszych drogach skomplikowane zawieszenie Alfy wybija się błyskawicznie (w niemieckich czy włoskich statystykach problem zbytniej usterkowości elementów podwozia właściwie nie istnieje). Szybko zużywają się bardzo liczne łączniki metalowo-gumowe. Szczególnie dotkliwe jest wybicie gum stabilizatora przedniego, bowiem usterka ta objawia się dokuczliwym łomotem przy przejeżdżaniu nierówności.
Eksploatacji na polskich drogach nie wytrzymują także tuleje wahaczy. Producent przewiduje jedynie wymianę kompletnych wahaczy i stabilizatora, ale rzemieślnicy oferują elementy regenerowane. Trzeba jednak być ostrożnym – jakość takich elementów bywa niekiedy bardzo marna.
Do roku 2001 w Alfach 1.9 JTD (a także w benzynowych modelach 1.6 i 1.8) montowano z przodu niewentylowane tarcze hamulcowe. Nie było to niestety rozwiązanie szczęśliwe. Nie dość, że hamulce były słabsze niż w modelach z tarczami wentylowanymi, to jeszcze dość wrażliwe na przegrzanie. Szczególnie łatwo o to, gdy korzysta się z nieoryginalnych klocków. Kłopoty sprawia także linka hamulca ręcznego, w praktyce najlepiej po prostu wymieniać ją co 2 lata (warto kupić niedrogi oryginał, nieco tańsze zamienniki szybko odmawiają posłuszeństwa).
Silniki i skrzynie biegów są trwałe, awarie zdarzają się wyjątkowo. Dotyczy to także układu rozrządu, który jest mniej kłopotliwy niż w autach z silnikami benzynowymi. Pasek wystarczy wymieniać co 75-80 tys. km. Warto zwracać uwagę na stan wielorowkowego paska osprzętu i jego rolek. Osprzęt silnika także rzadko sprawia kłopoty, choć zdarzają się pęknięcia obudowy alternatora (nowy kosztuje ok. 700 zł, regenerowany 300-400 zł). Kłopotliwe bywają też awarie przepływomierza powietrza, (objawiają się brakiem mocy i problemami z rozruchem silnika), przede wszystkim dlatego, iż jest to element dość drogi (ok. 1000 zł).
Generalnie rzecz biorąc, usterkowość Alfy 156 jest jednak o wiele mniejsza niż starszych modeli tej marki. Co ważne – trwałe jest także nadwozie, wykonane w całości z blach ocynkowanych. Bezwypadkowe egzemplarze nie powinny więc mieć problemów z korozją.
Alfa Romeo 156 SW 1.9 JTD: typowe usterki
Silnik i osprzęt
– pęknięcia obudowy alternatora, zużycie paska napędu akcesoriów oraz jego rolek prowadzącej i napinającej, uszkodzenia przepływomierza powietrza (objawiające się spadkiem mocy i ciężkim rozruchem).
Podwozie
– zużycie elementów metalowo-gumowych w zawieszeniu przednim i tylnym (fot., w największym stopniu dotyczy to gum stabilizatora przedniego), wybicie tulei wahaczy w przednim zawieszeniu, przegrzanie tarcz hamulcowych przedniej osi (najczęściej przy ostrej jeździe i nieoryginalnych okładzinach ciernych), nieskuteczny hamulec postojowy, awarie czujników ABS.
Alfa Romeo 156 SW 1.9 JTD: plusy i minusy
+ piękna stylizacja nadwozia
+ bardzo dobre własności jezdne
+ prestiż marki
+ dość dynamiczna, oszczędna i trwała jednostka napędowa
+ możliwość przewozu większych przedmiotów po złożeniu kanapy
– zbyt mały bagażnik, szczególnie przy komplecie pasażerów
– tylna kanapa wygodna tylko dla dwóch pasażerów
– konstrukcja zawieszenia wyraźnie za słaba na polskie drogi
Alfa Romeo 156 SW 1.9 JTD – dane techniczne:
| Silnik | t.diesel, R4/8 |
| Pojemność | 1919 ccm |
| Moc maks. | 105 KM |
| Maks. moment obrotowy | 255 Nm |
| Przyspieszenie 0-100 km/h | 10,5 s |
| Prędkość maks. | 188 km/h |
| Spalanie (miasto/trasa/średnie) | 7,8/4,7/8,1 l/100 km |
| Wymiary (dł./szer./wys.) | 4430/1745/1420 mm |
| Opony | 185/65 R 15 |
| Bagażnik/ładowność | 360/1180 l/500 kg |
Galeria zdjęć
1/10 Wersję SW wprowadzono w 2000 r.
2/10 Alfę Romeo 156 zaprojektował Walter da Silva
3/10 
4/10 Designerski kokpit
5/10 Przednie fotele twarde, ale wygodne i dobrze wyprofilowane
6/10 Kanapa ma tylko 2 zagłówki, plus składany podłokietnik
7/10 Bagażnik o regularnych kształtach, ale nie imponuje pojemnością: 360/1180 l
8/10 Mały, zamykany schowej na lewej ścianie bagażnika
9/10 Zawieszenie zbyt delikatne, jak na ówczesne polskie drogi
10/10 Silnik Diesla o mocy zaledwie 105 KM. Spisywał się dobrze i mało palił
