6 miesięcy za kierownicą Dacii Duster 1.6 SCe – podsumowanie testu długodystansowego

Atrakcyjna cena robi swoje: Duster jest po Škodzie Fabii i Toyocie Yaris autem najczęściej kupowanym przez osoby prywatne w Polsce, od lat święci też sukcesy na innych rynkach europejskich. W tej sytuacji czuliśmy wręcz obowiązek przetestowania Dustera na długim dystansie. Wybraliśmy wersję Prestige z wolnossącym silnikiem benzynowym 1.6 o mocy 114 koni i napędem na przód. Z opcjami nasz egzemplarz kosztował 63 900 zł, a to cena, którą trudno przebić i o której też niełatwo zapomnieć podczas użytkowania.

Przez 6 miesięcy przejechaliśmy 22,5 tys. km. Dlaczego nie więcej? Delikatnie mówiąc, Duster nie nastrajał do pokonywania dalekich dystansów. Niechęć budził przede wszystkim silnik – prosty w konstrukcji, zdatny do przeróbki na gaz, ale mało dynamiczny, hałaśliwy podczas przyspieszania i dość paliwożerny. Średnie spalanie z całego dystansu wyniosło 9,2 l/100 km, na autostradzie auto potrafiło spalić ponad 11 l, a w mieście 10,5 l. Od 0 do 100 km/h Duster potrzebował według naszych pomiarów 12,3 s. W mieście to wystarcza, jednak podczas wyprzedzania z kompletem pasażerów i bagaży na pokładzie mocy wyraźnie brakuje. Przydałby się też 6. bieg, żeby ograniczyć hałas i spalanie.

Dacia Duster – silnik 1.6 jest ospały i raz odmówił współpracy

Nasz Duster trzy razy odwiedził serwis. Były to dwie planowe wizyty (wymiana opon, przegląd przy 20 tys. km) oraz jedna pozaprogramowa. Wkrótce po przeglądzie silnik zaczął opornie wkręcać się na obroty, zawieszać przy zmianie biegu, aż w Nowy Rok przeszedł w tryb serwisowy (maks. 10 km/h) i pojawił się komunikat o konieczności skontrolowania układu wtryskowego. Daliśmy Dusterowi dzień odpoczynku, groźne kontrolki zgasły i do warsztatu dotarł on o własnych siłach. Serwis nie stwierdził usterki, ale zmienił oprogramowanie komputera sterującego wtryskiem. Silnik po tym odczuwalnie się ożywił, choć osiągi pozostały przeciętne.

Silnik nie był jednak jedynym elementem, do którego mieliśmy zastrzeżenia. Dość szybko poluzowało się mocowanie fotela kierowcy, testujący narzekali też na zbyt miękką gąbkę i niezbyt wygodną pozycję za kierownicą. Opcjonalne podgrzewanie siedzeń (600 zł) działa zero-jedynkowo. Czyli albo „ogień”, albo nic. Oczywiście, dobrze, że w ogóle można je zamówić, ale to też pokazuje, jak dalekie są oszczędności w Dacii, że nie zafundowano tu chociażby 2-stopniowej regulacji.

Automatyczna klimatyzacja (1300 zł) ma co prawda ładny i wygodny panel sterowania, ale i kłopoty z utrzymaniem stałej temperatury. Tu już zaczynamy wchodzić w niedopracowane drobiazgi: słabo ładujące gniazdo USB, zakłócenia zestawu głośnomówiącego Bluetooth, niewygodne kasetowe klamki i brak kontrolki poziomu płynu spryskiwaczy.

Podczas dolewania płynu doceniliśmy maskę podnoszoną na teleskopach. To zadziwiające, że w budżetowym samochodzie, w którym każdy element jest wynikiem bardzo skrupulatnych kalkulacji, stosuje się tak wygodne rozwiązanie, na pewno droższe od zwykłej tyczki.

Dacia Duster – zadziwiająco przestronna

Powody do zadowolenia mieliśmy też za każdym razem, gdy otwieraliśmy klapę bagażnika: przestrzeń ma regularny, ustawny kształt, mieści 445 litrów, co wobec kompaktowych gabarytów Dustera jest bardzo dobrym wynikiem. Zadziwiająco dużo miejsca oferuje także tylna kanapa – dorośli siedzą tu bez skrępowania. Jeśli ktoś się uprze, przewiezie Dusterem nawet 4-osobową rodzinę z weekendowym bagażem i dwoma psami. Sprawdzone!

Im bardziej wyboista droga, tym bardziej docenia się zawieszenie Dustera z dużym skokiem. To mistrz skrótów po polnych i leśnych drogach oraz nieustraszony pogromca progów spowalniających. Balonowe opony pozwalają bez obaw wjeżdżać na krawężniki. Testujący zgodnie chwalili komfort amortyzacji. Ze względu na przedni napęd nie zapuszczaliśmy się w poważny teren, ale jeśli ktoś szuka taniego auta na bezdroża, to Duster nawet w tej wersji jest dzielniejszy od małych crossoverów, a przecież może mieć też 4x4.

Dacia nie oferuje zbyt wielu systemów wspomagających (brak np. unikania kolizji), ale te, które seryjnie miał nasz egzemplarz, były przydatne. Czujnik martwego pola sprawdzał się równie dobrze, jak kamery Multiview. Obraz nie jest najwyższej jakości, mimo to pomaga podczas parkowania. Tak samo system multimedialny: choć prosty, był chwalony za intuicyjną obsługę. Mimo pewnych niedociągnięć auta wśród testujących sympatia do Dustera jednak przeważała – szczególnie w obliczu jego atrakcyjnej ceny.

Dacia Duster – to nam się podoba

• Dobra relacja wielkości nadwozia do przestrzeni w kabinie i bagażniku
• Bezkonkurencyjna cena
• Zawieszenie dobrze dostosowane do wyboistych dróg

Dacia Duster – to nam się nie podoba

• Ospały, głośny i paliwożerny silnik
• Słabo podpierający i łatwo luzujący się fotel kierowcy
• Męcząca pozycja za kierownicą

Dacia Duster – naszym zdaniem

Mimo zastrzeżeń do silnika lubimy ten samochód. Za nieco ponad 60 000 zł dostajemy atrakcyjnie wyglądające, nieźle wyposażone rodzinne auto. Wersja 1.6 wystarczy do miasta, ale jeśli ktoś często pokonuje trasy, powinien wybrać nowe turbodoładowane 1.3 albo diesla 1.5.

Dacia Duster – dane techniczne

Dacia Duster – wyniki testu

Dacia Duster – wyposażenie

Dacia Duster – gwarancja i ceny