Łada Niva: na każdą (polską) drogę. Test i opinie

Stylistyka

Przedpotopowy klasyk

Określenie to dobrze ujmuje wygląd Nivy. Cechą charakterystyczną obu wersji jest kanciasty wygląd i wizualna toporność nadwozia. Odpowiada to charakterowi samochodu i jest korzystne przy używaniu w trudnym terenie - świetna widoczność i wyczucie obrysów auta pozwalają bez przeszkód manewrować i pokonywać wszelkie przeszkody. Nie trzeba też zbytnio martwić się o ewentualny kontakt bezpośredni o elementami otoczenia - mocne blachy obudowane opcjonalnym orurowaniem znoszą dobrze uderzenia i otarcia.

Oferta ponad 3,7-metrowej, krótkiej odmiany Nivy została kilka lat temu uzupełniona o dłuższą, bo ponad 4,2-metrową, 5-drzwiową wersją. Auto wygląda nieco dziwacznie - zastosowano technikę rodem z limuzyn z przedłużoną wstawionym elementem nadwozia częścią pasażerską.

Efektem jest wyraźnie obniżający się do tyłu zarys auta. Za to ilość miejsca wewnątrz pozwala na rozstawienie stolika biwakowego czy rozłożenie przednich foteli, sięgających do tylnej ławki, co pozwala na sen w aucie. W standardzie wszystkich modeli jest mocowane na wahaczu tylne koło zapasowe.

Wnętrze

Old-school

"Ciemność, widzę ciemność" - bohater kultowej polskiej komedii musiał przed wejściem na plan zasiąść na miejscu pracy kierowcy Łady Niva. Czarny, ascetyczny plastik w kanciastej odmianie a'la Polonez rocznik '87 otula kierowcę i pasażerów z każdej strony. Wykonanie pozostawia wiele do życzenia (spasowanie elementów, poręczność obsługi), a plusów można doszukiwać się w łatwych do utrzymania czystości powierzchniach.

Komfort podróżowania: w terenie nie ma to większego znaczenia, jednak na drodze utwardzonej dają się we znaki płaskie fotele bez trzymania bocznego. To przydałoby się bo Łada na wąskich i wysokich kołach lubi przechylać się na zakrętach.

Na pochwałę zasługują za to duże możliwości bagażnika. Z łatwym dostępem przez wysoko otwieraną, szeroką klapę i 265 standardowymi litrami pojemności, które łatwo, poprzez złożenie tylnej ławki, niemal potroić do 720.

Właściwości jazdne

Przykład wszędołaza

Praktycznie nie ma terenu, który byłby dla auta przeszkodą. Wytrzymałe, kompaktowe nadwozie wsparte 1,7-litrowym, 80-konnym silnikiem (lub 1,9 TDI w wersji 5-drzwiowej) i wydajnym wspomaganiem kierownicy pozwala na łatwe manewrowanie samochodem.

Niezależne zawieszenie przednie na klasycznych wahaczach poprzecznych, sprężynach śrubowych i amortyzatorach hydraulicznych oraz tylny sztywny most wsparty podobnym zestawem reakcyjnym, pozwalają na duże wychyły kół i utrzymywanie przyczepności, gdzie próżno by jej szukać u innych SUV-ów.

16-calowe koła z oponami 175/80 lub 185/75, wyposażone w uniwersalny bieżnik wystarczająco radzą sobie w każdym terenie. Dodatkowa opcja zakłada montaż każdych innych odpowiadających wymaganiom gum o dopuszczalnym rozmiarze. Na pewno do jazdy drogowej lepsze są nieco szersze, niższe, a drugi komplet polecany jest dla warunków zimowo-leśnych. Zawsze natomiast pamiętać trzeba o wysokim nadwoziu i uwadze w pokonywaniu zakrętów.

Podsumowanie i opinie

SUV dla purystów za rozsądną cenę

Za promocyjne, niecałe 30 tys. złotych nabywca dostaje idealne auto do wykorzystywania w trudnym terenie - czyli na wielu polskich drogach. Szczególnie godne polecenia może być ono dla osób posiadających domek letniskowy wśród lasów lub w górach i potrzebujących drugiego lub trzeciego auta na miejscu do eksploatacji w czasie urlopów.

Bez żadnych przygotowań, na fabrycznych kołach i z łatwą obsługą nieskomplikowanego wnętrza i wydolnych mechanizmów napędowych samochód radzi sobie znakomicie w jeździe terenowej. Mało które auto z takim brakiem sprzeciwu pochłania także nierówności dróg utwardzonych. Ważne kwestie komfortu i wyglądu tracą znaczenie dla zdecydowanych na bezkompromisowe wyprawy w trudne tereny.