Toyota GR Supra - czy warto było na nią czekać?

• To zdecydowanie najlepszy kokpit Toyoty od lat. Dużo miękkich tworzyw i elementów obsługi prosto z BMW
• Fotele mogłyby mieć jeszcze dłuższe siedziska i lepiej trzymać na boki. Ale są wygodne
• Toyota Supra jest przesiąknięta bawarskością typową dla BMW

Bez owijania w bawełnę: jest kapitalnie, kocham nową Toyotę Suprę. Toyota nie uległa pokusie zbudowania narowistego, brutalnego i wymagającego auta, które każe się nazywać sportowym, bo kipi mocą. OK, wygląd może obiecuje więcej niż 340 KM, które ma pod maską, ale poza tym Supra czaruje... umiarem. Wszystko jest ze sobą dobrze zgrane i – usiądźcie – z „klocków” BMW Toyota poskładała oraz zestroiła nawet nieco lepszy wóz, niż zrobili to ciut zagubieni Bawarczycy.

W nowej Toyocie Supra najbardziej widać to na przykładzie układu kierowniczego, który bardzo płynnie, naturalnie, bez nerwowości pracuje i daje dobre wyczucie kół. Po prostu piekielnie przyjemnie się tą kierownicą kręci i trzyma ją w dłoniach. Zakręty bierzesz na raz, a jeśli musisz coś korygować, Supra przyjmuje to ze zrozumieniem. Neutralność daje się kontrolowanie zamieniać w nadsterowność. ESP w trybie Sport dopuszcza całkiem smakowite uślizgi tylnej osi, a gdy je całkowicie odłączycie, to też dostaniecie „pełnotłustą” dawkę możliwości seryjnej szpery i jazdę bez kagańca.

Niezależnie od waszego temperamentu i fantazji za kierownicą docenicie harmonię pracy układu napędowego. Rzędowa „szóstka” miodowo pracuje, brzmi wyraźnie bawarsko. Dzięki turbosprężarce typu twin scroll ma dość płynną reakcję na gaz i mocny „dół”: maksymalne 500 Nm „łapie” już od 1600 obrotów. Oczywiście, to inna bajka niż 2JZ w najsłynniejszej, 4. generacji, ale trudno mieć pretensje do Toyoty o to, że zdecydowała się zrealizować ten projekt z BMW, skoro tam leżą solidne kompetencje.

Nawet 8-biegowy „automat” ZF 8HP pracuje dokładnie tak, jak w BMW: szybko i bez zawahań. „Tok myślenia” oprogramowania sterującego nim rozpoznacie z zamkniętymi oczami i wielkim uśmiechem na twarzy. Układ Launch Control pozwala rzeczywiście rozpędzić się w 4,3 s od 0 do 100 km/h, ale jeszcze większe wrażenie robią hamulce: 33,7 m na zimno, 33,5 m na gorąco – duża klasa!

Ostatnim elementem zgranej układanki Supry jest zawieszenie, które świetnie się odnajduje w codziennej jeździe: nie męczy nadmierną sztywnością ani w mieście, ani też na gorszych nawierzchniach bocznych dróg. Irytuje tylko stuknięcie pojawiające się chwilę po najechaniu np. na próg spowalniający, w momencie rozprężania kolumn resorujących – „bawarski feler”, którego Toyocie, niestety, nie udało się wyeliminować. Amortyzatory można usztywnić przez naciśnięcie guzika (standard), ale różnica w twardości tłumienia jest duża – to ustawienie na naprawdę gładkie asfalty i szybkie zakręty. Konfigurując parametry trybu Sport, raczej pozostawisz „zawias” w trybie domyślnym.

Z kolei możliwości konfiguracji przy zakupie są skromne: można wybrać tylko kolor. Za to wyposażenie jest bogate, a siostrzane BMW Z4 M40i z porównywalnymi opcjami będzie o 35 500 zł droższe.

Toyota Supra - wyniki testu

Toyota Supra - dane techniczne

Toyota Supra - wyposażenie

Toyota Supra - gwarancja i ceny

Toyota GR Supra - naszym zdaniem

Toyota Supra jest przesiąknięta bawarskością, ale jeśli nie jesteś japonofilem, nie będzie ci to przeszkadzać. W rozwiązaniach BMW widzę wiele zalet, a w Suprze – rewelacyjny samochód sportowy, także na co dzień.