Używana Mazda 3 - trwała, droga i... pożądana

Z zewnątrz wymiary auta nie uległy znaczącej zmianie, natomiast większy o 60 mm rozstaw osi oznacza, że w środku dostajemy nieco więcej miejsca na tylnej kanapie. Warto jednak w tym miejscu zauważyć, że ani hatchback, ani pokazany w 2014 r. sedan nie są mistrzami przestronności i jeśli ktoś planuje używać Mazdy 3 BM/BN jako auta dla dużej rodziny, to powinien wpierw sprawę przemyśleć. Bagażniki, tradycyjnie już w tym modelu, nie są przepastne: hatchback bez składania oprać kanapy zabierze na pokład 364 l, zaś sedan – nieco bardziej przyzwoite 419 l. Uwaga: widoczność do tyłu (zwłaszcza w hatchbacku) jest taka sobie, pewnym problemem z punktu widzenia europejskich klientów może też być brak w ofercie kombi.

Używana Mazda 3 - kilka niedoróbek

Kokpit został zmontowany bardzo porządnie i większość plastików leżących w zasięgu wzroku jest miła w dotyku. Ale jest i kilka złych wiadomości. Po pierwsze, zwłaszcza w wersji sprzed liftu (BM) dość często pojawiają się stuki i trzaski. Po drugie, użytkownicy skarżą się na co najwyżej przeciętne wygłuszenie – to problem zwłaszcza podczas jazdy z prędkościami autostradowymi. Ten aspekt poprawiono nieco przy okazji modernizacji. Po trzecie, swoim życiem niekiedy żyje system multimedialny wyposażony w ekran dotykowy (np. sam przestawia cel w nawigacji lub... losowo wybiera numery z książki telefonicznej). Co ciekawe, „tablet” (część aut ma zwykłe radio!) obsługujemy dotykowo jedynie na postoju, zaś w trakcie jazdy do sterowania służy pokrętło umieszczone na tunelu środkowym.

Ogólnie Mazdę warto pochwalić – trudno bowiem oprzeć się wrażeniu, że przy projektowaniu multimediów Japończycy podglądali europejskie marki premium (Audi, BMW), a akurat to Niemcy potrafią dobrze. Na minus: czasem pojawiają się problemy z trwałością dużego ekranu (np. widoczne plamy, rozwarstwienia), zaś dostępny jako opcja wyświetlacz head-up w formie plastikowej szybki ponad zegarami wygląda raczej tak sobie. I pewnie nie wzbudzi – tak pożądanych przez Mazdę – skojarzeń z premium.

Pod względem prowadzenia i komfortu jazdy Mazda 3 także podąża swoją drogą, bo dla części kierowców może być zbyt sztywna. Dotyczy to zwłaszcza odmian z dużymi felgami i oponami o niskim profilu, a sytuację nieco pogarsza to, iż nie można było zamówić adaptacyjnych amortyzatorów. Zadowoleni będą za to amatorzy szybszej jazdy, bo „trójkę” – mimo trochę za mocno wspomaganego układu kierowniczego – prowadzi się całkiem zwinnie. Trwałość? Brak poważnych zastrzeżeń, warto jednak kontrolować geometrię tylnej osi wielowahaczowej. Bardziej trwałe mogłyby być elementy układu hamulcowego.

Używana Mazda 3 - silniki benzynowe można brać w ciemno

Paleta silników, jak na Japończyków przystało, nie jest może przebogata, ale każdy znajdzie coś dla siebie. Na rynku dominuje benzynowy silnik 2.0/120 i 165 KM i to nim warto się zainteresować – mimo dużej (jak na dzisiejsze standardy) pojemności pali mało (średnio 6,5-8 l/100 km; poza miastem bez wielkiego wysiłku da się zejść poniżej 6 l/100 km!) i jest wystarczająco dynamiczny. Dotyczy to też wersji 120 KM, którą notabene (mimo drobnych różnic konstrukcyjnych) łatwo „przeprogramować” na 160-170 KM. Co najważniejsze, motor 2.0 okazuje się niemal bezawaryjny (i to mimo nietypowej budowy; patrz „Technika”). Sporadycznie mogą zdarzać się drobne wycieki, np. spod pokrywy zaworów lub obudowy rozrządu, ale to tak naprawdę pikuś.

Dodatkowy plus – brak dwumasowego koła zamachowego (ma je za to np. diesel 2.2). Bazowy silnik benzynowy 1.5 również raczej się nie psuje, ale 100 KM to jednak dość mało – osiągi rewelacyjne nie będą. Motor 2.5 nie był dostępny w Europie (nieco niższy stopień sprężania niż w europejskim 2.0 – 13,0:1), ale ma go pod maską wiele egzemplarzy sprowadzonych z USA. Nie żebyśmy w ciemno odradzali zakup takiego auta, ale ostrożność jest jednak mocno wskazana. Bez co najmniej sprawdzenia raportu Carfax lepiej targu nie dobijać. Pewnym problemem może być też brak wersji hybrydowej – Mazda co prawda wprowadziła hybrydową „trójkę” na rynek japoński (przy współpracy z... Toyotą; tu jako Mazda Axela), ale u nas tej odmiany nie oferowano.

Diesle? Cóż, diesle i Mazda to od lat nie do końca udane połączenie. Silnik 2.2/150 KM potrafi być oszczędny i nieźle przyspiesza, ale zakup warto przemyśleć. Po pierwsze, jednostka ma swoje bolączki (m.in. podkładki pod wtryskami, niedrożny smok, wadliwy napęd pompy oleju do 2015 r., usterki turbosprężarek – droższe w naprawach podwójne doładowanie). Po drugie, wobec tak oszczędnych silników benzynowych zakup odmiany dieslowskiej 2.2 nieco traci sens. No, chyba że ktoś lubi wysoki moment przy niskich obrotach.

Używana Mazda 3 - skrzynie ręczne mogą haczyć!

W układzie przeniesienia napędu (na przednią oś, brak wersji 4x4) pracują wyłącznie skrzynie 6b – zarówno ręczne, jak i automaty (z konwerterem momentu). I chciałoby się napisać, że skrzynki ręczne zawsze działają, jak na Mazdę przystało (czyli w stylu „klik-klik”), ale... nie możemy tego zrobić. Zwłaszcza w autach z początku produkcji użytkownicy skarżyli się na utrudnione wrzucanie „dwójki” i „trójki” oraz nie zawsze czyste przerzucanie między wyższymi biegami. ASO Mazdy znają temat i zazwyczaj potrafią sobie z nim poradzić (na początek – regulacja mechanizmu). I to – obok problemów z dieslem 2.2 – jedna z głównych bolączek, jeśli chodzi o mechanikę. Pewnych problemów może przysporzyć elektronika (np. działanie multimediów, nieprawidłowa praca wycieraczek; moduł FBCM – akcja serw.), podatny na odpryski okazuje się lakier. Korodujące blachy to już – na szczęście – przeszłość, ale w kilkuletnim egzemplarzu warto dokładnie obejrzeć podwozie. Ciekawostka: powszechny problem to powierzchniowa korozja pojawiająca się na... stelażu oparcia tylnej kanapy. To jednak problem głównie kosmetyczny.

Części zamienne, zwłaszcza te oryginalne, bywają droższe niż np. w Škodzie czy Fordzie, na szczęście sytuację ratuje niezły dostęp do zamienników. Kupując Mazdę 3, musicie też pamiętać o tym, że jest to auto popularne wśród złodziei – jeśli nocuje na otwartym terenie, bez polisy autocasco chyba się nie obejdzie.

Na koniec kilka słów odnośnie wersji BN, czyli poliftingowej. Choć z zewnątrz zmieniło aż tak wiele, to konstruktorzy popracowali nad elementami, co do których było najwięcej zastrzeżeń – wnętrze jest nieco szlachetniejsze i lepiej wyciszone. Pojawiły się też m.in. reflektory w technologii LED i elektryczny hamulec postojowy.

Używana Mazda 3 BM/BN – eksploatacja: serwis, przeglądy

przypis do tabeli: *dla benz. 2.0/120 i diesla 2.2/150 KM: **dla stałych przegl.; ***aut. – bez wymiany;****pierwsza po 200 tys. km

Używana Mazda 3 BM/BN – dane techniczne

przypis do tabeli: *dane dla wersj 5d z manualną skrzynią (chyba że w standardzie przewidziano „automat”); **M – skrzynie manualne, A – skrzynie automatyczne

Używana Mazda 3 – naszym zdaniem

Obiegowa opinia jest taka, że Mazdy się nie psują. I „trójka” BM/BN w dużym stopniu to potwierdza, a poza tym (prawie) nie rdzewieje. Jeśli do tego dodamy atrakcyjny wygląd i niezłe własności jezdne oraz udane silniki benzynowe (a takie są teraz najbardziej w cenie!), to okaże się, że ceny zakupu nadal są wysokie. Za ładny egzemplarz 2.0/120 KM w wersji sprzed liftu (BM) trzeba zazwyczaj zapłacić solidne 39-45 tys. zł. Łatwo znaleźć auto z polskiego salonu, na dodatek z prywatnych rąk, bo Mazda 3 nie była często spotykana we flotach.