100 tys. km Kią Stonic – czy można na niej polegać?

Kia Stonic – wyważony crossover

Ale to miało szybko się zmienić. Już początkowe strony dziennika testowego pełne są pochwał, którymi obdarowano koreańskiego crossovera. I tak, jeden z redaktorów zauważył: Design Stonica nie jest wcale przesadzony, a kabina – jak na ten segment – okazuje się naprawdę komfortowa. Idźmy dalej: Zaskakująco dobry mały crossover, który zapewnia wysoki komfort podróżowania i odznacza się dobrą zwrotnością. Entuzjazm udzielił się też innym testującym: Ten maluch daje naprawdę dużo frajdy. Dźwięk silnika może nie powala, ale za to motor bardzo harmonijnie rozwija moc. To się nazywa idealny początek. Brawo, Kia!

Potem musieliśmy z pochwałami na chwilę przystopować, gdyż Kia zaliczyła bliskie spotkanie z ciężarówką i musiała na jakiś czas trafić do warsztatu blacharsko-lakierniczego. Na szczęście uszkodzenia karoserii zostały naprawione i Stonic opuścił lakiernię niemal jak nowy. Co oznaczało, że wpisy w dzienniku testowym znów zaczęły wpadać jeden za drugim – na koniec okazało się, że zapełniono w sumie 30 stron dziennika (!), na co złożyło się 27 obszernych wpisów.

Wróćmy jednak do samego testu. Po naprawie blacharskiej miało się okazać, że i dalsza jego część będzie niemal usłana różami. Stonic to bowiem auto trafione w punkt, jeśli chodzi o wymiary zewnętrzne i wewnętrzne – ilość miejsca w środku jest naprawdę dobra jak na crossovera plasowanego na pograniczu segmentów B i C. Pochwały należą się też m.in. za wygodne zajmowanie miejsc w pierwszym rzędzie siedzeń (szeroka wnęka, wygodna wysokość), do tego fanów zaczęło z czasem przybywać i trzycylindrowemu silnikowi (chwalony m.in. za niskie spalanie). Ale biada temu, kto postanowił głębiej wcisnąć pedał gazu – wtedy apetyt małego silnika zapierał nam dech w piersiach. No dobrze, a jakieś wady? Owszem, zawieszenie kiepsko filtruje krótkie nierówności poprzeczne i wstrząsy swobodnie trafiają do kabiny. Chyba miało być „sportowo”, a wyszło co najwyżej średnio.

Kia Stonic – bogate wyposażenie

Uśmiech wracał na twarze testujących jednak dość szybko, m.in. dzięki bogatemu wyposażeniu naszego egzemplarza. Na pokładzie mieliśmy więc do dyspozycji m.in.: podgrzewaną kierownicę, zestaw głośnomówiący, podgrzewane fotele, nawigację, kamerę cofania i automatyczną klimatyzację. Do tego Kia zapakowała nam na drogę kilku (nad)gorliwych asystentów: system utrzymania pasa, ostrzeganie przed kolizją podczas wyjeżdżania tyłem z miejsca parkingowego, automatyczne światła drogowe i układ rozpoznający zmęczenie kierowcy. Jak na ten segment pojazdów to dość solidnie, prawda? Niestety, nie wszystko złoto co się świeci, bo np. nerwowo szarpiący za kierownicę system utrzymania pasa należało jak najszybciej wyłączyć, by nie narazić siebie i pasażerów na poważny rozstrój nerwów. Nawigacja? Wielu testujących korzystało z aplikacji na smartfona, zaś pokładowy układ sprawdza się tylko wtedy, gdy ma dostęp do internetu i może omijać korki. Gdy nie ma połączenia, lepiej go nie używać, bo wjechanie w najgorsze zatory masz w zasadzie jak w banku.

Pewne jest także to, że Kia – w odróżnieniu od wielu europejskich producentów – zaleca serwis co 15 tys. km lub raz w roku (dotyczy to większości modeli). Z jednej strony mamy więc dbałość o silnik i mechanikę, z drugiej – dość duże, jak na tak małe auto, wydatki na serwis. W sumie przez dwa lata pojawiliśmy się na przeglądzie 6 razy, co kosztowało 4979 zł. Niemało. Po 76 tys. km Stonic zaliczył jeden nieplanowany pobyt u dilera – dwa pierwsze biegi haczyły i zgrzytały już na tyle mocno, że mechanicy podjęli decyzję o wymianie sprzęgła. Po tym wszystkie biegi już do końca testu wchodziły jak w masło. Poza tym ze spraw eksploatacyjnych warto odnotować jedynie wymianę przednich klocków hamulcowych (583 zł).

Kia Stonic – bez niespodzianek

Końcowy demontaż miał miejsce po przebiegu 100 594 km. Prawdę mówiąc, już sam dojazd do warsztatu okazał się stresujący, gdyż wskaźnik temperatury płynu chłodzącego zaczął się niebezpiecznie wychylać w stronę czerwonego pola. Wykonany z kiepskiego plastiku zbiorniczek wyrównawczy nie ułatwia odczytu poziomu płynu – gdy się w końcu udało, stwierdziliśmy spory ubytek i spadek poniżej minimum. Czujnik poziomu? Nic z tego, Koreańczycy postanowili na nim zaoszczędzić. Jak się później okazało, za wyciek była odpowiedzialna pompa wody – płyn musiał tędy ubywać przez dłuższy czas. Kia twierdzi jednak, że to akurat jednostkowy przypadek i w normalnej sytuacji pompa kwalifikowałaby się do wymiany w ramach 7-letniej gwarancji (warunek – przebieg do 150 tys. km). Poza tą drobną wpadką demontaż wypadł bez większych zastrzeżeń.

Na koniec Stonic dostaje od nas piątkę i 15 pkt karnych. Mogło być lepiej, ale i tak zdążyliśmy to auto pokochać – najlepszym dowodem jest wpis jednej z koleżanek, opatrzony na dodatek dorysowanym obok serduszkiem: Wspaniały samochód nie tylko do miasta, lecz także na długie trasy!

Kia Stonic – dane techniczne

Ka Stonic – koszty

Kia Stonic – naszym zdaniem

To jest po prostu dobry samochód! Owszem, pewne problemy wystąpiły i nie można ich pominąć, ale ogólny odbiór Stonica podczas testu był naprawdę pozytywny. Auto idealnie wpisuje się w obecną modę, jest nowoczesne i przyjemne w codziennej eksploatacji. Silnik, owszem, mógłby trochę mniej palić przy dynamicznej jeździe, ale właśnie takie są uroki downsizingu.