Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko jest największym w historii Unii Europejskiej programem operacyjnym. Środki te pochodzą z Funduszu Spójności oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Budżet całego programu, łącznie z wkładem krajowym, wynosi 37,6 mld euro. W jego ramach na sektor transportu przeznaczono 19,4 mld euro ze środków unijnych, a wraz ze współfinansowaniem krajowym około 28 mld euro. Celem POIiŚ jest poprawa atrakcyjności inwestycyjnej Polski i jej regionów poprzez rozwój infrastruktury technicznej, przy równoczesnej ochronie i poprawie stanu środowiska, zdrowia, zachowaniu tożsamości kulturowej i rozwijaniu spójności terytorialnej.
W ramach programu realizowane będą trzy priorytety (z piętnastu) dotyczące sektora transportu:
- Priorytet VI - Drogowa i lotnicza sieć TEN-T;
- Priorytet VII - Transport przyjazny środowisku;
- Priorytet VIII - Bezpieczeństwo transportu i krajowe sieci transportowe.
Realizowana będzie budowa odcinków autostrad i dróg ekspresowych pomiędzy największymi aglomeracjami a także obwodnic oraz przebudowa odcinków innych dróg krajowych znajdujących się w sieci TEN-T, w tym odcinków w miastach na prawach powiatu. Przewidywana jest również realizacja projektów obejmujących podwyższenie parametrów nośności dróg krajowych, co wynika ze zobowiązań, jakie strona polska przyjęła w Traktacie Akcesyjnym. W wyniku podjętych działań stworzony zostanie zasadniczy szkielet dróg o dużej przepustowości, stanowiący sieć połączeń pomiędzy największymi ośrodkami gospodarczymi kraju.
Program obejmie działania mające na celu poprawę stanu bezpieczeństwa na drogach poprzez poprawę wyposażenia dróg krajowych w urządzenia zwiększające bezpieczeństwo ruchu oraz przedsięwzięcia mające na celu zmianę postaw i zachowań uczestników ruchu. W ramach tego priorytetu finansowana będzie też budowa odcinków dróg ekspresowych znajdujących się poza siecią TEN-T.
Będą prowadzone także działania które mają na celu zwiększenie udziału w przewozie ładunków i osób gałęzi transportu alternatywnych w stosunku do transportu drogowego (transport kolejowy, morski, transport publiczny w obszarach metropolitalnych, intermodalny, wodny śródlądowy), co będzie prowadzić do lepszego zrównoważenia systemu transportowego, zmniejszenia negatywnego oddziaływania transportu na środowisko oraz do redukcji zatłoczenia motoryzacyjnego.
