Toyota Avensis to jeden z najpopularniejszych japońskich aut klasy średniej w Europie. Auto pojawiło się w 1997 roku jako następca wysłużonej Cariny E. Obok 4-drzwiowego sedana dostępny był także 5-drzwiowy liftback oraz kombi (sprzedawane w niektórych krajach pod nazwą Caldina).
Nadwozie Toyoty Avensis nie wyróżniało się niczym szczególnym, chociaż jest zgrabne i przyjemne dla oka. Co nietypowe dla aut z Kraju Kwitnącej Wiśni, Avensis został solidnie zabezpieczony przed rdzą, jednak niestety zdarzały się egzemplarze, które opuszczały fabrykę gdy pracownicy mieli gorszy humor. Wnętrze, choć odrobinę nudne, to jest bardzo przestronne, a przyciski na desce rozdzielczej zostały rozmieszczone sposób ułatwiający ich obsługę. Nawet na tylnej kanapie pasażerowie nie powinni narzekać na brak miejsca, zarówno na nogi jak i nad głowami.
Bagażnik, w zależności od wersji nadwoziowej oferuje (we wcześniej wymienionej kolejności nadwozi) 510, 530 i 580 litrów. Podstawowe wyposażenie oyoty Avensis mogło zawieść swoim ubóstwem, bowiem nie obejmowało nawet radia, za to był ABS i poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera. W 2000 roku przeprowadzono lifting, który objął m.in. pas przedni oraz tylne lampy a także unowocześnienie palety jednostek napędowych.
Początkowo pod maską Toyoty Avensis pracować mogły benzyniaki o pojemności 1.6 (101 lub 110 KM), 1.8 (110 KM) oraz 2.0 (128 KM), oraz jeden silnik wysokoprężny 2.0 TD generujący 90 KM. Po liftingu 1,8-litrowa jednostka VVTi rozwijała 129 KM, a 2-litrowa VVTi – 150 KM. Turbodiesel został natomiast zastąpiony przez silnik 2.0 D-4D dysponujący mocą 110 KM. Moment obrotowy kierowany był na przednią oś za pomocą 5-biegowej skrzyni manualnej lub 4-stopniowego automatu.
Produkcja pierwszej odsłony Avensisa dobiegła końca w 2003 roku, a ponieważ auto cieszyło się dużą popularnością, przed inżynierami z Japonii stało duże wyzwanie żeby podołać oczekiwaniom rynkowym. I tak pojawiła się II generacja Toyoty Avensis, która, z perspektywy czasu, również może być dumna z osiągniętego sukcesu. Konstrukcyjnie, technologicznie oraz stylistycznie Avensis było zupełnie nowym autem. Nadwozie otrzymało bardziej nowoczesne i eleganckie linie i wyprzedzało poprzednika pod względem uroku, co zawdzięcza także zwiększeniu rozmiarów. Ponadczasowa linia sprawia, że nawet dziś auto nie wygląda na przestarzałe.
Typy nadwozia Toyoty Avensis zostały zachowane w tej samej liczbie trzech rodzajów. Wewnątrz, choć design deski rozdzielczej nie powalał na kolana, to jakość użytych materiałów do wykończenia i ich spasowanie trzymały wysoki poziom. Mimo większych rozmiarów zewnętrznych, bagażnik rodzinej Toyoty nie odczuł tych zmian. Kurację odmładzającą przewidziano na 2006 rok. Zmianie uległ wtedy grill, przedni zderzak oraz lusterka. Oprócz tego bardziej zadbano o bezpieczeństwo pasażerów montując w standardzie aż 8 poduszek powietrznych.
Silniki benzynowe Tyoty Avensis miały 1.6, 1.8, 2.0 oraz 2.4 litra pojemności i generowały kolejno 110, 130, 147 oraz 163 KM. Jeśli chodzi o diesle, początkowo montowano 2-litrową jednostkę D-4D, która rozwijała 116 lub 126 KM. W późniejszym czasie pojawił się silnik 2.2 D-4D (150 KM) oraz 2.2 D-CAT (177 KM).
W 2009 roku pojawiła się 3. generacja Toyoty Avensis. O ile jej poprzedniczka wyglądała nieźle, o tyle teraz designerzy postarali się jeszcze bardziej, nadając autu bardzo dynamiczną i całkiem elegancką linię. Z przodu w oczy wpadają duże reflektory, których krańce ciągną się wzdłuż auta. Mimo iż rozstaw osi pozostał bez zmian, to auto urosło wzdłuż i wszerz o 5 cm.
Po raz pierwszy zabrakło nadwozia liftback, a producent ograniczył się tylko do sedana i kombi. Pierwsze z nich dysponuje kufrem o pojemności 510 litrów, a drugie – 543 litrów. Powody do narzekania powinna mieć jedynie osoba podróżująca na środkowym siedzisku tylnej kanapy, choć krótkie podróże w komplecie nie są męczące. W 2011 roku przeprowadzono pierwszy lifting, który objął modernizację grilla, reflektorów oraz tylnych lamp.
Małej zmianie uległa także gama jednostek napędowych Toyoty Avensis. Wśród benzyniaków nie było zmian i oferowano jednostki Valvetronic o pojemności 1.6, 1.8 lub 2.0, generujące 132, 147 lub 152 KM. Jeśli chodzi o silniki wysokoprężne, najmniejszy miał 2 litry i 126 KM. Większa, 2,2-litrowa jednostka rozwijała 150 (D-4D lub D-CAT) lub 180 (D-CAT) KM. Po liftingu dostępna była 2-litrówka generująca 150 KM, a w 2014 roku pojawił się także silnik 2.2 D-CAT PowerBoost dysponujący 190 KM.
Rok później przeprowadzono kolejną, lecz tym razem bardziej znaczącą kurację odmładzającą. Zmieniono tyle elementów, że mówi się iż jest to kolejna generacja Toyoty Avensis. O ile zastosowane rozwiązania i płyta podłogowa zostały zachowane, o tyle nadwozie i wnętrze uległo dużej zmianie. Pas przedni bardziej upodobnił się do innych modeli marki, szczególnie do Aurisa. Dzięki niemu długość auta zwiększyła się o 5 cm.
Znacznie wzbogacono podstawowe wyposażenie i listę wyposażenia dodatkowego Toyoty Avensis. O ile moc i pojemność benzynowych jednostek nie uległa zmianie, o tyle przy projektowaniu nowych silników wysokoprężnych, Toyota współpracowała z BMW. I tak pod maską można znaleźć nowe turbodiesle 1.6 i 2.0 generujące kolejno 112 i 143 KM. Niestety zarzuca się im zbyt kiepską dynamikę (szczególnie słabszej jednostce). Moc przekazywana jest na przednią oś za pomocą 6-biegowej skrzyni ręcznej lub bezstopniowej przekładni automatycznej Multidrive S. Konkurentami Toyoty Avensis są m.in. Volkswagen Passat, Mazda 6 oraz Ford Mondeo.