Niedrogie, oszczędne i pakowne - szukamy kombi za 20-30 tys. zł!

Niestety, w przypadku opisywanego Passata B6 2.0 TDI o mocy 140 KM nie jest tak do końca, bo choć owszem, można liczyć na świetne walory użytkowe kabiny i bagażnika (poj. 603-1731 l), dużą ładowność (579 kg ), a 140-konny 2-litrowy diesel okazuje się oszczędny (średnio w teście 6,5 l/100 km – najlepszy wynik) i zapewnia niezłą dynamikę („setka” w 10,5 s), to jednak pod względem trwałości auto wypada blado.

Volkswagen Passat Variant – zaliczył kilka wpadek

W egzemplarzach z początku produkcji zbierała się woda w piance stabilizującej plastikowe nadkole i powodowała korozję. Rdza pojawia się także na klapie bagażnika i w dolnej części drzwi. Często dochodzi do awarii modułu komfortu i elektrycznego hamulca pomocniczego. Do tego bardzo problematyczny okazał się flagowy diesel 2.0 TDI z PD, który wsławił się drogimi i uciążliwymi kłopotami – od pompowtryskiwaczy (głównie Siemensa), przez pękające (16V) i „osiadające” (8V) głowice, szybko wycierające się wałki rozrządu i uszkodzenia napędu pompy oleju, aż po awarie turbo czy koła 2-masowego.

Mniej usterkowa jest odmiana z wtryskiem common rail (wprowadzona w 2008 r.). To właśnie ta wersja pracuje pod maską porównywanego Passata B6, co trochę ratuje sytuację, choć musimy przyznać, że także tej odmianie daleko do wzorca trwałości. A cena? Aut z początkowych lat produkcji jest atrakcyjna. Pamiętajcie, że na tle rywali Passat B6 to weteran konstrukcyjny w stawce (debiut w 2005 r.) i egzemplarze z początku produkcji kupicie już za nieco ponad 10 tys. zł. Opisywana wersja z wtryskiem CR to już wydatek min. 17-18 tys. zł, a zadbane i jakkolwiek rokujące auta kupicie za 21-24 tys. zł. Ale nawet takie pieniądze nie gwarantują sukcesu. Rynek jest przesiąknięty powypadkowymi egzemplarzami, odpicowanymi, z dużymi przebiegami.

Ford Mondeo Kombi – typ bardzo zrównoważony

Niełatwo też o Mondeo kombi z 2-litrowym dieslem z lat 2007-14, które miałoby przebieg w granicach zdrowego rozsądku. Podobnie jak Passat, także reprezentant Forda w klasie średniej z użytecznym nadwoziem był chętnie wybierany przez zarządców flot. I nie ma się czemu dziwić, bo to racjonalne i pragmatyczne auto. Pod względem walorów użytkowych karoserii niewiele ustępuje Passatowi – niemal identyczna przestronność kabiny (z tyłu można nawet liczyć na dodatkowe 2-3 cm na wysokości kolan), pojemność bagażnika 554-1745 l. Korzystnie wypada ładowność (569 kg), skuteczne podczas testu okazały się hamulce, wysoko oceniamy również zawieszenie, które jeśli tylko nie jest wybite, daje poczucie i przyjemności, i bezpieczeństwa jazdy. Generalnie Mondeo otrzymuje dość wysoką notę za użyteczność i walory jezdne.

Na tym jednak nie koniec pochwał, bo także 140-konny 2-litrowy diesel stanowi mocny punkt opisywanego Forda. To konstrukcja zapożyczona z koncernu PSA – chwalona przez mechaników za trwałość i rozsądne koszty napraw. Silnik zapewnia też niezłą dynamikę („setka” w 10,3 s), ale już spalanie testowe okazało się nieco wyższe niż u konkurentów (dane testowe w tabeli poniżej).

Trwałość? Przyzwoita – w przypadku tego auta trudno wskazać spektakularne wpadki. Dziś poważne i drogie w naprawie awarie są głównie wynikiem dużych przebiegów lub – po prostu – zaniedbań poprzednich właścicieli. Jeśli do tego doliczymy atrakcyjną cenę zakupu – egzemplarze w wieku 11-12 lat w przyzwoitym stanie wyceniane są na 18-23 tys. zł – zakup Mondeo kombi nie jest pozbawiony sensu.

Honda Accord Tourer – trwała, ale niezbyt praktyczna

Ciekawą propozycję stanowi też Honda Accord kombi (handlowa nazwa: Tourer). Ósma generacja modelu pojawiła się w 2008 r. I najtańsze egzemplarze (z dużymi przebiegami) z początku produkcji wyceniane są na 22-23 tys. zł, a zadbane samochody 11-12-letnie to już wydatek ok. 30 tys. zł. I jeśli na tę cenę spojrzymy przez pryzmat jakości, trwałości i przyjemności z jazdy, to bez wątpienia Accord VIII jest wart tych pieniędzy. Model zaliczamy do najmniej kłopotliwych kilkuletnich samochodów klasy średniej. Owszem, w autach z lat 2008-10 rdza niekiedy pojawia się na masce (od wewnętrznej strony) i w okolicach szyberdachu, dyskusyjna jest też trwałość przekładni kierowniczej, ale poza tym to solidne auto, któremu trudno coś poważnego zarzucić.

Tym bardziej że jednostka 2.2 i-DTEC (150 i 180 KM) odznacza się wysoką kulturą pracy i efektywnością, choć ze względu na dość dużą masę własną (1710 kg) testowanego Accorda osiągi i zużycie paliwa 150-konnej wersji nie były oszałamiające („setka” w 10,1 s, średnie spalanie wyniosło 6,8 l). Dobrze wypada też trwałość – problemy z szybko zapychającym się filtrem DPF zostały rozwiązane przy okazji akcji serwisowej w 2011 r., a osprzętu (np. wtryskiwaczy) zdarzają się po dużych przebiegach. Trzeba mieć jednak świadomość tego, że części do silnika 2.2 i-DTEC są drogie i głównie dostępne w ASO.

Czyli mamy zwycięzcę? Cóż, nie do końca, bo słabą stroną Accorda w wersji kombi jest użyteczność – najmniej przestrzeni w kabinie (w pierwszym i drugim rzędzie siedzeń), mały bagażnik (tylko 406-1252 l), symboliczna ładowność (rzeczywista – 390 kg). Nie pozwala to wystawić wzorowej oceny.

Toyota Avensis Wagon – uwaga na silnik!

To może zasłuży na nią druga reprezentantka Japonii, czyli Toyota Avensis III Wagon? Oferuje nieco większe wnętrze od Accorda (choć mniejsze od pozostałych rywali), bagażnik ma poj. 543-1690 l (to już solidna średnia w klasie), również ładowność (553 kg) wypada całkiem nieźle. Ogólną trwałość modelu oceniamy pozytywnie, choć tu i tam coś się znajdzie (np. rdza na elementach podwozia, uszkodzenia elektroniki sterującej hamulcem ręcznym, przeciętna trwałość łożysk w manualnej skrzyni biegów).

Autu brakuje też trochę przebojowości. Avensis kombi wyzwala najmniej emocji podczas jazdy, choć to właśnie jego 150-konny silnik zapewnia autu najlepszą dynamikę (9,2 s do „setki”!) i nie pali dużo (średnio w teście: 6,6 l/100 km). Szkoda, że motor 2.2 D-4D z początkowych lat produkcji zmaga się z problemem przepalającej się uszczelki pod głowicą, co kończyło się uszkodzeniem aluminiowego bloku. Tu musimy zaznaczyć, że Toyota stanęła na wysokości zadania i przedłużyła gwarancję na silnik. Zresztą są firmy, które wyspecjalizowały się w jego naprawie. Jeśli więc traficie na egzemplarz po reanimacji (musi być to udokumentowane), można ryzykować, bo osprzęt diesla 2.2 uchodzi za solidny, a cena Avensisa jest rozsądna – 11-12-letni egzemplarz kupicie za 24-28 tys. zł.

Škoda Superb Combi – naprawdę duże kombi

Na koniec Superb Combi. Praktyczna wersja pojawiła się w 2009 r. I zyskała miano „stodoły”. Nietrudno się domyślić dlaczego – wielkość kabiny, pojemność bagażnika (633-1835 l) i rozmiary tego samochodu do dziś robią wrażenie. Jeśli więc stawiacie na walory użytkowe, to najlepszy wybór. Co innego 140-konny diesel 2.0 TDI. Do osiągów („setka” w 10,7 s) i spalania (średnie 6,6 l/100 km) nie mamy zbytnio zastrzeżeń, ale musicie wiedzieć, że do 2010 r. (na polskim rynku nawet do 2012 r.) pod maskę auta trafiała 140-konna odmiana z pompowtryskiwaczami (wersja 170-konna od początku z CR), której problemy opisaliśmy już wcześniej (w przypadku Passata), a właśnie ten silnik pracuje pod maską porównywanego Superba! Cena? Nie jest niska. Zadbane egzemplarze to raczej poziom Accorda, czyli ok. 30 tys. zł.

Ford Mondeo, Honda Accord, Škoda Superb, Toyota Avensis i Volkswagen Passat – dane techniczne

Ford Mondeo, Honda Accord, Škoda Superb, Toyota Avensis i Volkswagen Passat – eksploatacja

*stałe okresy międzyprzeglądowe, możliwy również serwis Long Life (w Avensisie możliwe automatyczne wskazanie wymiany oleju); **od RM 2010 co 210 tys. km

Ford Mondeo Kombi – typowe usterki

• korozja w podwoziu na śrubach, wydechu, belce pomocniczej,
• zacina się linka otwierania maski,
• skrzypienia w kabinie,
• przeciętna trwałość przekładni kierowniczej,
• uszkodzone przeguby napędowe w mocniejszych wersjach,
• luzy w wielowahaczowym tylnym zawieszeniu,
• niska jakość końcówek drążków kierowniczych oraz piast (często pojawia się bicie boczne),
• w dieslu 2.0 TDCi szwankuje głównie osprzęt (przeważnie wynik dużych przebiegów)

Honda Accord Tourer – typowe usterki

• przetarcia w kabinie (np. na lewarku zmiany biegów),
• rdza na wewnętrznej stronie maski (głównie samochody z początkowych lat produkcji), a także w okolicach szyberdachu (jeśli auto jest w niego wyposażone),
• w turbodieslu 2.2 i-DTEC z początkowych lat produkcji szybko zapychający się filtr DPF (w 2011 r. akcja serwisowa),
• czasami awarie wtryskiwaczy, ale po dużych przebiegach,
• nadmierny luz w przekładni kierowniczej (także po większych przebiegach)

Škoda Superb Combi – typowe usterki

• nietrwałe chromowane elementy nadwozia,
• odkształcające się wygłuszenie ściany grodziowej od strony silnika,
• dość często przepalają się żarówki,
• niedomaga elektronika sterująca dwusprzęgłową skrzynią DSG,
• w dieslu 2.0 TDI: kłopoty z wtryskiwaczami, pęknięte głowice i usterki pompy oleju (z pompowtryskiwaczami), szwankuje elektronika, osprzęt (np. klapa gasząca, przewody wysokiego ciśnienia) w odmianach z CR.

Toyota Avensis Wagon – typowe usterki

• powierzchowna rdza na elementach podwozia,
• uszkodzenia elektroniki sterującej hamulcem ręcznym – efekt niesprawnych (zatartych) linek „ręcznego”,
• przeciętna trwałość łożysk w manualnej skrzyni biegów,
• w dieslach 2.0 i 2.2: ryzyko przepalenia uszczelki pod głowicą po 150-200 tys. km (dotyczy aut wyprodukowanych do 2010 r.),
• po większych przebiegach (powyżej 200-300 tys. km) zdarzają się niedomagania osprzętu

Volkswagen Passat Variant – typowe usterki

• coraz częściej spotkać można korozję na nadwoziu (m.in. klapa bagażnika, nadkola) i elementach podwozia,
• niedomaga moduł komfortu,
• często zawodzi elektryczny hamulec postojowy,
• kiepska ogólna jakość silników 2.0 TDI PD (usterki pompowtryskiwaczy, głowicy, napędu pompy oleju, turbiny, „dwumasu”), a w odmianach z CR – problemy z pompą paliwa, kłopoty z filtrem DPF, klapą gaszącą.
• uwaga na auta ze skrzynią DSG – przeciętna trwałość, drogie naprawy

Ford Mondeo, Honda Accord, Škoda Superb, Toyota Avensis i Volkswagen Passat – naszym zdaniem

Jeśli stawiacie na trwałość, nie zależy wam na dużej kabinie i bagażniku, to polecamy Hondę Accord. Jeżeli natomiast na piedestale stawiacie użyteczność i liczy się każdy centymetr w kabinie i każdy litr w bagażniku, to warto wybrać Superba Combi, ale z dieslem 2.0 wyposażonym we wtrysk CR.

Wysoko oceniam Mondeo 2.0 TDCi, które jest bardzo wyważonym samochodem – duże, pakowne, trwały silnik, atrakcyjna cena zakupu. Nieźle wypada też Avensis Wagon, ale pamiętajcie, żeby sprawdzić, czy silnik jest już po reanimacji. A Passat 2.0 TDI? To świetny transportowiec, ale nie bez wad – polecamy tylko zadbane egzemplarze z dieslem 2.0 TDI CR.