- Do marca 1975 roku wyprodukowano 691 438 egzemplarzy Ascony A oraz 498 553 egzemplarze Manty A
- Obydwa auta odniosły też sukcesy w sporcie motorowym
Ascona i Manta zadebiutowały 50 lat temu. Ascona, jako dwu- i czterodrzwiowa limuzyna, była pozycjonowana między Kadettem a Rekordem. Auto wyznaczało też nowy trend: wersja Caravan była pierwszym kompaktowym luksusowym kombi. Oferując siostrzaną sportową Mantę, Opel wszedł na rozwijający się wówczas rynek rodzinnych sportowych coupé. Podwozia, zawieszenia i zespoły napędowe obu modeli były identyczne, podobnie jak czterocylindrowe silniki rozwijające moc od 60 do 105 KM.
Pod względem wyposażenia i silników, a także wymiarów Ascona plasowała się między Kadettem B a Rekordem C, zastępując luksusową Olympię (czyli luksusową wersję Kadetta). Ascona była początkowo oferowana jako dwu- i czterodrzwiowa limuzyna z wyposażeniem podstawowym lub luksusowym. W niezależnym przednim zawieszeniu zastosowano sprężyny śrubowe i amortyzatory teleskopowe, natomiast sztywnej tylnej osi towarzyszyły dwa wahacze wzdłużne i drążek Panharda. Napęd zapewniał czterocylindrowy silnik 1.6, rozwijający standardowo 68 KM lub 80 KM w wersji S o podwyższonym stopniu sprężania. Podobnie jak większe czterocylindrowe silniki w Rekordzie jednostka montowana w Asconie miała wałek rozrządu w głowicy. W marcu 1972 roku wprowadzono tańszą wersję bazową z 60‑konnym silnikiem 1.2 OHV.
Opel Ascona Voyage - kombi nie tylko dla rzemieślnika
Nowinką w ofercie Opla była Ascona Voyage. W przeciwieństwie do klasycznego kombi ta odmiana Ascony miała dwoje drzwi bocznych i została zaprojektowana jako pojazd rekreacyjny z miejscem na ponton i rower. Był to model kierowany do młodych rodzin i prekursor popularnych dziś luksusowych kombi. Początkowo Voyage oferowano wyłącznie w wersji L, ale w 1974 roku wprowadzono też mniej luksusową wersję Caravan. Wiosną 1971 roku ofertę poszerzono o Asconę 1.9 S i Asconę SR. Druga z wymienionych wersji mogła być napędzana silnikiem 1.6 o mocy 80 KM lub 90‑konną jednostką 1.9. Opcją była produkowana przez Opla trzybiegowa przekładnia automatyczna, zaoferowana po raz pierwszy z mocniejszymi silnikami. Wyposażenie SR — nowość w segmencie kombi — było dostępne również w trzydrzwiowej Asconie Voyage.
Ascona odegrała też ważną rolę w sporcie. Zwyciężała zarówno na szutrze, jak i na asfalcie. Walter Röhrl z pilotem Jochenem Bergerem wygrali w 1974 roku Rajdowe Mistrzostwa Europy, a w 1975 roku, na Rajdzie Akropolu, odnieśli pierwsze zwycięstwo dla Opla w Rajdowych Mistrzostwach Świata. W 1982 roku Röhrl i Christian Geistdörfer sięgnęli po tytuł w Rajdowych Mistrzostwach Świata, w których ścigali się samochodem Ascona 400. Do marca 1975 roku wyprodukowano 691 438 egzemplarzy Ascony A. W tym samym okresie powstały też 498 553 egzemplarze Manty A.
Sportowa Manta zadebiutowała we wrześniu 1970 roku. Emblemat manty był inspirowany zdjęciami wykonanymi przez badacza mórz Jacques’a Cousteau. W nawiązaniu do morskiego motywu prezentacja samochodu odbyła się w nadbałtyckiej miejscowości Timmendorfer Strand. Manta oznaczała dla Opla wkroczenie na nowe terytorium. „Zamiast wprowadzać nowość, która czyniłaby dotychczasowy model przestarzałym, prezentujemy dziś samochód, który uzupełnia naszą ofertę i odpowiada na nowe potrzeby rynku” — napisano w ówczesnym komunikacie prasowym.
Opel Manta - Ascona w ładniejszym ubraniu
Manta była nowa, elegancka, sportowa i pojawiła się w idealnej chwili. Atrakcyjne czteromiejscowe coupé były bardzo popularne. Ceniono także indywidualizm, więc kształty i kontury Manty sprawiały, że idealnie trafiała ona w gusta rynku. W pierwszym pełnym roku sprzedaży klienci kupili 56 200 tych samochodów. Łącznie wyprodukowano 498 553 egzemplarze. Platforma, zawieszenie i silniki były zunifikowane z Asconą. Nowością w gamie zespołów napędowych był silnik 1.6 o mocy 68 KM lub nawet 80 KM w wersji S. Najmocniejszym silnikiem oferowanym w Mancie była czterocylindrowa jednostka 1.9 S o mocy 90 KM zastosowana również w Oplu Rekordzie.
Gamę wersji Manty otwierał wprowadzony w 1972 roku model z 60‑konnym silnikiem 1.2, do którego jeszcze w listopadzie tego samego roku dołączyła luksusowo wyposażona Manta Berlinetta. Standardowe wyposażenie obejmowało sportową kierownicę, podgrzewaną tylną szybę, reflektory halogenowe, elektryczne spryskiwacze szyby czołowej i winylowe poszycie dachu. W ciągu pięciu lat produkcji oferowano liczne wersje specjalne — „Holiday”, „Plus”, „Swinger” i „Summer Bazar” — łączące bogate wyposażenie z umiarkowanymi cenami. W 1974 roku wprowadzono Mantę GT/E ze 105‑konnym silnikiem 1.9 i wtryskiem paliwa Bosch L Jetronic. W modelu tym kontynuowano trend zastępowania chromu matowymi elementami wykończenia. Ostatnia edycja specjalna pojawiła się w 1975 roku, na krótko przed debiutem Manty B. Oparta na GT/E Manta „Black Magic” wyróżniała się czarnym lakierem i pomarańczowymi pasami na bokach.
Ople Ascona i Manta - sprzedawane także w USA
Podobnie jak Opel GT również Ascona i Manta trafiły za Atlantyk i były z powodzeniem sprzedawane w USA. Taka międzynarodowa kariera udała się tylko kilku modelom Opla. Dziś są to samochody poszukiwane przez kolekcjonerów, które znacznie zyskały na wartości w porównaniu z cenami obowiązującymi, gdy klienci kupowali je jako nowe.
Rok 2020 został w Oplu ogłoszony rokiem tych dwóch legendarnych aut. Obchody rozpoczną się od otwarcia sezonu rajdowego i parady „Bodensee Klassik” (7‑9 maja). Na starcie pojawi się sześć egzemplarzy Ascony i Manty pierwszej generacji. Będzie to uwertura do głównego pokazu zaplanowanego na 28 czerwca, w trakcie którego na „Klassikertreffen” w Rüsselsheim zaprezentuje się około 100 Ascon i Mant A. Na przyjęciu urodzinowym spodziewanych jest około 30 000 gości, w tym liczne delegacje klubów miłośników marki Opel. Kolejnym ważnym wydarzeniem będzie zlot Mant organizowany w dniach 25–27 września przez kolekcjonera i znawcę tych samochodów, Manfreda Henninga. Trudno wyobrazić sobie lepsze miejsce na tę imprezę niż Timmendorfer Strand nad Bałtykiem, gdzie Manta została po raz pierwszy zaprezentowana prasie dokładnie 50 lat temu.