- Renault 5 produkowane było w latach 1972-96
- Dwie generacje modelu znalazły ponad 5,5 mln klientów
- Ceny topowej wersji R5 Turbo przekraczają obecnie 100 tys. euro
- Kultowy charakter Renault 5 zachęcił francuską firmę do zaprojektowania jego następcy. W elektrycznej formie pojawi się już w 2024 roku
- Więcej takich tekstów znajdziesz na stronie głównej Onet.pl
Renault 5 korzystał z wielu rozwiązań technicznych poprzednika – R4, ale ponieważ miał atrakcyjny wygląd i duże jak na tę klasę aut wnętrze, podobał się większości kierowców. Chwalono jego obszerne wnętrze – przy długości 3521 mm rozstaw osi wynosił 2419 mm, co pozwalało na dość wygodne podróżowanie nawet piątce pasażerów.
Renault 5 – silniki od 34 do 110 KM
Panie szczególnie ceniły sobie duże trzecie drzwi (początkowo R5 oferowany był jako 3-drzwiowy hatchback) pozwalające na łatwy dostęp do bagażnika oraz dobrą widoczność we wszystkich kierunkach. Panowie bardziej zwracający uwagę na osiągi wybierali z palety silników jednostki mocniejsze, np. 1.4/63 KM, a zamożniejsi i lubiący mieć zapas mocy – wersje Alpine 1.4/92 KM lub Alpine Turbo 1.4/110 KM. Były to jednak warianty prawie dwukrotnie droższe od podstawowych z silnikami 34, 36 czy 45 KM.
W tym samym czasie co Renault 5 zadebiutował Fiat 126p. Oba auta z pozoru oprócz daty debiutu na rynku mają wiele wspólnego. Oba były bardzo popularne, oba były długo produkowane i dość przystępne cenowo. Różnic jednak jest znacznie więcej – Renault 5 powstawało w latach 1972-96 (dwie generacje), wyprodukowano wówczas 5,5 mln. egz. Malucha produkowano przez 28 lat, do roku 1980, było to auto nienowoczesne, ciasne, zawodne, ze słabiutkim silnikami (23/24/25 KM) i osiągami. Ale zmotoryzowało Polskę.
Renault 5 – ile kosztuje jako klasyk?
Renault 5 jest dziś pełnoprawnym klasykiem (egzemplarze od początku produkcji do roku 1992). Egzemplarze z lat 70. i 80., czyli serii pierwszej, w dobrym stanie, z zachowanymi oryginalnymi elementami, wyceniane są na 5-6 tys. euro. Są też trzy cenne rodzynki: R5 Alpine z silnikiem 1.4/93 KM, które w stanie idealnym kosztuje 18 tys. euro oraz Alpine Turbo 1.4/108 KM wyceniane na 25 tys. euro. Jednak absolutnie najdroższym modelem jest R5 Turbo 1 z lat 1981-82, z silnikiem 1.4/160 KM, które wyceniane jest na 104 tys. euro! R5 Turbo 2 z lat 1984-86 (czyli drugiej serii) kosztuje ok. 10 tys. euro więcej.
A oto najciekawsze modele Renault 5. Zdjęcia pochodzą z tegorocznej wystawy na salonie Retromobile w Paryżu.
Renault 5 – na początek 3-drzwiowy hatchback
Renault 5 weszło do sprzedaży na początku 1972 roku. Wprowadzono na rynek jednocześnie dwie wersje: L z silnikiem o pojemności 782 cm3, o mocy 36 KM, a następnie 845 cm3 oraz wersję TL napędzaną silnikiem 956 cm3 o mocy 44 KM zapewniającym większą uniwersalność zastosowań. Warto zwrócić uwagę na duże plastikowe zderzaki – to we Francji był element bardzo praktyczny. Francuzi używają zderzakóww do przesuwania ciasno zaparkowanych aut (jest powiedzenie: zderzak nie jest częścią samochodu). Plastikowe, łatwo wymienne zderzaki były elementem praktycznym.
Renault 5 Alpine
W 1976 roku Renault przedstawiło sportowy samochód – Renault 5 Alpine. Model, zaprojektowany i produkowany w zakładach Alpine w Dieppe. Wykorzystano w nim wyposażenie wersji TS ze skórzanymi siedzeniami i charakterystyczną deską rozdzielczą. Na zewnątrz model wyróżniał się wbudowanym w zderzak spojlerem, w którym umieszczono światła dalekiego zasięgu, obręczami kół Renault 17 Gordini i naklejkami A5 na bokach nadwozia i na przodzie. W ofercie znalazły się również specjalne kolory lakieru: niebieski, szary, czerwony, czarny czy zielony. Model wyposażono w zmodernizowany silnik TS o zwiększonej pojemności 1 397 cm³, współpracujący z 5-biegową skrzynią. Był przeznaczony dla klientów indywidualnych.
Renault 5 – Le Car Van
W styczniu 1979 roku Heuliez zaproponował serię specjalną Le Car Van, która nawiązywała do wersji przeznaczonej na rynek amerykański. Była to wersja dwumiejscowa, zbudowana na bazie Renault 5 TS. Zamiast tylnych bocznych szyb miała poliestrowe panele w aluminiowym obramowaniu. Koło zapasowe umieszczono na tylnej klapie. Samochód miał czarny lakier nadwozia i czerwoną tapicerkę w kabinie. Wyróżniał się także dużym napisem na dole nadwozia i na masce oraz tęczowymi paskami. Produkcja wersji zakończyła się w 1983 roku. Powstało 450 egzemplarzy.
Renault 5 Turbo
Pod koniec lat 70. Renault przestały wystarczać zwycięstwa w 24-godzinnym wyścigu w Le Mans i Formule 1. Marka chciała również wystartować w rajdach samochodem napędzanym turbodoładowanym silnikiem. Wymyślone przez Jean’a Terramorsiego i zaprojektowane przez Yves’a Legala, Renault 5 Turbo zostało opracowane z myślą o starcie w rajdach. Pierwsza makieta została zaprezentowana na targach w Paryżu w 1978 roku, a seria 400 sztuk samochodu została homologowana zgodnie z przepisami. Produkowany w zakładach Alpine w Dieppe (łącznie w liczbie 4 857 sztuk), szybko znalazł nabywców, którzy potrafili ujarzmić moc 160 KM przy 6400 obr./min, rozwijaną przez 4-cylindrowy turbodoładowany silnik Cléon z żeliwnym blokiem o pojemności 1397 cm3, umieszczony centralnie z tyłu. Początkowo model był oferowany z drzwiami, maską i dachem z aluminium, miał również designerskie wnętrze. W 1983 roku pojawiła się wersja Turbo 2. Miała te same parametry techniczne, ale wykończenie wnętrza pochodziło z Renault 5 Alpine Turbo i nie zawierało aluminiowych elementów nadwozia, co pozwoliło na zaoferowanie atrakcyjnej ceny. Renault 5 Turbo prowadzili tacy mistrzowie, jak: jak Didier Auriol, François Chatriot, Dominique de Meyer, Joaquim Moutinho, Bruno Saby, Carlos Sainz, Alain Serpaggi, Jean-Luc Thérier.
Renault 5 GTL
Renault 5 GTL wyróżnia się bocznymi listwami z tworzywa, stanowiącymi przedłużenie zderzaków, stylowymi kołami i światłami cofania. W 1978 roku pojawiły się uchylne tylne szyby, jak w wersji 5 TS. Renault 5 GTL było najlepiej sprzedającą się wersją Renault 5. Skrzynia biegów miała wydłużone przełożenia, aby zmniejszyć zużycie paliwa.
Renault 5 – elektryk z 1972 r.
Pierwsze elektryczne Renault 5 zostało zaprezentowane wiosną 1972 roku we współpracy z francuskim zakładem energetycznym EDF. Wyprodukowano 100 sztuk modelu. Egzemplarz na zdjęciu pochodzi z drugiej serii, wyprodukowanej między kwietniem a czerwcem 1974 roku. Był to szósty z wyprodukowanych wówczas 13 egzemplarzy. Jest to model dwuosobowy z zasięgiem 60 km.
