Mazda 3 sedan 2.0 Skyactiv-G 6AT – z ambicjami klasy premium – TEST

Mazda 3 sedan – wzorowa informacja zwrotna

Kolejny wyjątkowy element w kompaktowej Maździe to sposób prowadzenia. Sprężyste zawieszenie o nieco sztywnej charakterystyce niezwykle cicho pracuje i zapewnia świetną przyczepność kół do nawierzchni. Z kolei układ kierowniczy ma idealnie dobraną siłę wspomagania, a jednocześnie daje wzorową informację zwrotną o tym, co dzieje się z kołami. Na drogach z gorszą nawierzchnią z zawieszenia nie dochodzą żadne stuki, a na kierownicę nie są przenoszone wibracje.

Pod maską testowanego modelu pracuje rzadko spotykany w kompaktach innych marek wolnossący benzynowy silnik o pojemności 2 litrów. Znana z poprzednika jednostka przeszła gruntowną modernizację i żeby spełnić nowe normy emisji spalin, została wyposażona w tzw. miękką hybrydę (magazynowana w akumulatorze energia odzyskana w wyniku rekuperacji wspomaga rozruch benzyniaka i zasila urządzenia elektryczne auta) oraz układ odłączania dwóch cylindrów podczas jazdy z małym obciążeniem. Zabiegi te przyczyniły się do obniżenia spalania, bo osiągnięty przez nas wynik 6,5 l/100 km jest znakomity. Do gustu przypadła nam także charakterystyka pracy 122-konnego benzyniaka. W dolnym zakresie jest na tyle żwawy, żeby sprawnie startować spod świateł i komfortowo (czyt. w ciszy) podróżować na autostradzie. Gdy jednak zależy nam na sprawnym wyprzedzaniu, musimy utrzymywać go w wyższym zakresie obrotów, bo wtedy dostaje tak zwanego kopa. 

Mazda 3 sedan – wpadki w bagażniku

Dojrzałość konstrukcji nowej „trójki” zakłóca jednak kilka elementów. Nadwozie oferuje mało przestrzeni na nogi siedzących z tyłu, fotel kierowcy nie ma regulowanej długości siedziska, a bagażnik (choć całkiem pojemny – 450 l) ma nieosłonięte zawiasy, które potrafią zgnieść bagaż. Niemal perfekcyjny obraz prowadzenia psuje nieco zbyt sztywne zawieszenie, które wraz z niskoprofilowymi oponami (215/45 R 18) niedostatecznie filtruje krótko po sobie następujące nierówności poprzeczne. Także po kompakcie aspirującym do klasy premium spodziewaliśmy się dostępnego – chociaż w opcji – zawieszenia z regulacją tłumienia. 

Zachwytu nie wzbudza 6-stopniowy „automat”, a precyzyjniej: jego sportowy tryb pracy. Subiektywnie nie skraca czasu zmiany biegów, lecz jedynie utrzymuje silnik na wysokich obrotach. W kabinie robi się głośno, a dynamika jazdy znacząco się nie poprawia.

Mazda 3 sedan – podsumowanie

W nowej „trójce” widać wyraźny postęp względem poprzedniczki. Model imponuje dojrzałością prowadzenia, dopracowaną ergonomią, jakością materiałów oraz bogactwem seryjnych systemów wspomagających. Wolnossąca jednostka 2.0 pozwala na sprawną i oszczędną jazdę, ale elastycznością nie dorównuje silnikom turbo.  

To nam się podoba: precyzja prowadzenia, jakość materiałów i wykończenie, elastyczność silnika, bogactwo seryjnego wyposażenia.

To nam się nie podoba: nieco za słaba filtracja nierówności poprzecznych, mało miejsca z tyłu, działanie trybu Sport, wysoka cena zakupu.

Wyniki testu

Dane producenta

Wyposażenie

Gwarancja/ceny