Toyota Verso S kontra Hyundai ix20 i Citroen C3 Picasso: czy to vany idealne na miasto?

W mniej przeszklonym ix20 pasażerowie mają więcej miejsca na nogi, a tylna kanapa jest szersza o kilka cennych centymetrów. Zdecydowanie lepiej niż we francuskim konkurencie zaprojektowano także fotel kierowcy. Ma on dłuższe siedzisko i pozwala zająć najwygodniejszą pozycję siedzącą w porównywanych autach. Nieco mniej komfortowa okazała się pozycja kierowcy w Toyocie, gdyż fotel – nietypowo dla samochodów z podwyższonym nadwoziem – usytuowano stosunkowo nisko.

Jednak japońskie auto odrabia tę stratę najwyższą w stawce przestronnością z tyłu, gdzie jedynym czynnikiem mogącym ograniczać swobodę ruchów jest szerokość kanapy, niepozwalająca na wygodną jazdę trzech osób.

O instrumentach i wskaźnikach bohaterów naszego testu można by napisać trzy odrębne rozdziały. O ile jednak różnice między tym, co mają przed sobą kierowcy Toyoty i Hyundaia, sprowadzają się przede wszystkim do wzornictwa kryjącego podobną funkcjonalność, o tyle Citroën poszedł własną drogą. Nie mówimy, że złą, jednak obserwacja oraz obsługa porozrzucanych po kokpicie wyświetlaczy i przycisków wymaga pewnego przyzwyczajenia.

Testowane samochody potrafią zaskoczyć dużymi bagażnikami. Choć na pierwszy rzut oka na takie nie wyglądają, to jednak hatchbacki klasy B mogą o tak pojemnych kufrach jedynie pomarzyć. Nawet w najmniejszym bagażniku C3 Picasso zmieści się 385 litrów, podczas gdy w Verso S 429 litrów, a w ix20 – 440 litrów. Dodatkowym atutem małych vanów są też duże otwory załadunkowe. Nawet przez tylną klapę kombi trudno byłoby przepchnąć kartonowe pudło, które wyjmiemy np. z bagażnika Toyoty. Dzięki ładowności wynoszącej od 426 kg (Toyota) do 456 kg (Citroën) możemy przewieźć ciężki ładunek, kiedy samochodem jadą tylko kierowca i pasażer.

Verso S zrobiło dobre wrażenie swoją jednostką napędową. Ma ona najmniejszą w porównaniu pojemność, najwyższą moc, do tego najmniej pali i zapewnia przyzwoitą elastyczność. Cud? Nie do końca. Motor rzeczywiście jest oszczędny, jednak za przewagę w dynamice odpowiada także krócej zestopniowana skrzynia biegów, czego efektem ubocznym jest denerwujący podczas jazdy autostradą hałas jednostki napędowej pracującej na wysokich obrotach.

Jeżeli tylko inżynierom Toyoty uda się lepiej wygłuszyć motor, będzie super – oczywiście, jak na tę klasę pojemności skokowej. Rywale, niestety, nie zabłysnęli dynamiką napędu. Silnik francuskiego auta z ociąganiem wkręca się na obroty, a przyjemność z jazdy dodatkowo ogranicza nieprecyzyjnie działająca dźwignia biegów. Lepiej sprawuje się przekładnia w Hyundaiu, ale motor koreańskiego pojazdu wydaje się za słaby, co czuć szczególnie podczas jazdy w górach lub kiedy trzeba wyprzedzić inny samochód. Za to układ kierowniczy ix20 działa przyzwoicie. Podobnie jak w przypadku Verso S, dobrze dopasowano go do charakterystyki zawieszenia, podczas gdy w miękko resorującym C3 Picasso działa on zbyt zdecydowanie.

Francuskie auto resoruje najdostojniej, a ceną za to jest równie spokojne usposobienie – Citroën lubi wchodzić łagodnie w zakręty. Bardziej dynamiczną, choć na pewno nie sportową naturę ma Hyundai, jednak okupione jest to hałasami dobiegającymi z zawieszenia nawet podczas przejeżdżania przez drobne niedoskonałości nawierzchni drogi. I choć ix20 trudno nazwać twardym, to właśnie odgłosy dochodzące z okolic kół mogą spowodować, że odniesiemy wrażenie podróżowania nie do końca komfortowym autem. Toyota podczas pokonywania nierówności drogi wytwarza niższy hałas, jednak jej podwozie w trakcie przejeżdżania przez np. tory tramwajowe bywa nerwowe.

Gdyby nie cena to Verso S miałoby przed sobą obiecującą karierę. Ale nic straconego, cenę można przecież obniżyć. Gorzej, gdyby trzeba było zmienić samo auto. Nie ma jednak takiej potrzeby, gdyż jest ono wystarczająco dobre.

A teraz wyjaśnienie dla tych, którzy zauważyli, że podczas testu długodystansowego Hyundaia ix20 podaliśmy spalanie testowe 8,2 l/100 km. Tyle auto spaliło podczas normalnej, codziennej jazdy, prowadzone przez różnych kierowców. Tymczasem spalanie testowe w tym porównaniu dotyczy specjalnej, ściśle określonej trasy, takiej samej dla wszystkich porównywanych pojazdów.

PODSUMOWANIE - Gdybym opierał wybór na pobudkach estetycznych, postawiłbym na francuski styl. Jednak C3 Picasso jest zbyt ciasne z przodu, dlatego pozostaje mi Verso S albo ix20. Wyżej usytuowany fotel w Huyndaiu powoduje, że siedzi się w nim najwygodniej, a instrumenty są zarówno eleganckie, jak i proste w obsłudze. Toyocie występ zepsuła głównie wysoka cena. Ma ona jednak tę zaletę, że można ją zmieniać. Michał Krasnodębski

Choć Hyundai dorównuje wieloma parametrami Toyocie, to większe zaufanie budzi we mnie niezawodność japońskiego auta. Poza tym „japonka” ma najnowocześniejszy silnik, a zainwestowana myśl techniczna nie poszła na marne: Verso S okazało się najdynamiczniejsze w stawce i zużyło podczas testu najmniej benzyny. Powinno jednak stanieć, bo jest zbyt drogie. Janusz Borkowski