Najmłodsza Toyota Corolla E11 dostępna na rynku wtórnym ma 12 lat, podczas gdy najmłodsza Honda Civic VI jest o rok starsza. Mimo wszystko japońskie kompakty świetnie trzymają cenę. Budżet ustalony na 10 tysięcy złotych sprawia, że kupujący może się rozejrzeć za Hondą maksymalnie z roku 2000 lub Toyotą z roku 2001.
Ceny obydwu modeli zaczynają się od niespełna 3 tysięcy złotych. Kierowcy nie powinni wiele wymagać w kwestii wyposażenia. Większość aut oferuje wyłącznie pakiet elektryczny, wspomaganie kierownicy i jedną poduszką powietrzną.
Civic z rynku wtórnego najczęściej jest napędzany jednostką benzynową o pojemności 1,4 litra. Wariant 75-konny zapewnia mizerną dynamikę jazdy (13,9 sekundy do setki), ale w zamian okazuje się całkiem oszczędny. 8,8 litra paliwa w cyklu miejskim w aucie segmentu C to bardzo dobry wynik. Mocniejsza odmiana silnika dysponująca mocą 90 koni mechanicznych oferuje zdecydowanie lepsze osiągi. Czas sprintu do 100 km/h maleje do 11 sekund. Co więcej, spalanie wzrasta zaledwie o 0,2 litra.
Temperatura: główny problem japońskich silników!
W japońskich benzyniakach poza wymianą płynów i filtrów absolutną świętością jest regulacja luzu zaworowego. Procedurę należy powtarzać co 40 tysięcy kilometrów. Wymiana paska rozrządu jest konieczna co 100 - 120 tysięcy kilometrów.
Głównym problemem 1,4-litrowego silnika Hondy są usterki w układzie chłodzenia. Należy jednak uważać, niesprawność termostatu lub pompy wody może doprowadzić do przegrzania motoru i wypalenia uszczelki pod głowicą. Poza tym zdarzają się awarie układu zapłonowego, sondy lambda i alternatora.
Największa liczba Toyot z rynku wtórnego jest napędzana 1,3-litrowym silnikiem benzynowym o mocy 86 koni mechanicznych. Tak skonfigurowana Corolla przyspiesza do pierwszej setki w 12,5 sekundy i spala w mieście 8,8 litra paliwa. Alternatywą w wersjach po liftingu jest 1,4-litrowy, 97-konny motor benzynowy. Większa sprawność jednostki powoduje, że osiągnięcie 100 km/h zajmuje 11,8 sekundy. Co z zapotrzebowaniem na paliwo? Rośnie zaledwie o 0,1 litra.
Ogromną zaletą benzyniaków Toyoty jest trwałość. W starszych egzemplarzach mogą się zdarzać awarie aparatu zapłonowego, młodsze będą spalać olej silnikowy oraz z czasem popsuje się sonda lambda. Nie dość, że lista charakterystycznych usterek jest krótka, to jeszcze silniki posiadają napęd rozrządu realizowany za sprawą bezobsługowego łańcucha. A to dodatkowo obniża koszty eksploatacji. Silniki Corolli nie lubią zasilania LPG. Niefachowy montaż i niewłaściwa obsługa systemu w skrajnym przypadku może doprowadzić do wypalenia zaworów.
I w przypadku Toyoty, i w przypadku Hondy kierowca ma do czynienia z zaawansowaną konstrukcją zawieszenia. O ile przód obydwu kompaktów jest resorowany za pomocą kolumn McPhersona, o tyle tylna oś korzysta z układu wielowahaczy.
Corolla pewnie zachowuje się w zakręcie i jest komfortowa. Podwozie Civica jest sprężyste, zapewnia imponującą przyczepność i zostało połączone z precyzyjnym układem kierowniczym. Japońscy konkurenci mają problem z szybko zużywającymi się łącznikami i gumami stabilizatora. Na szczęście skomplikowane, tylne zawieszenie okazuje się trwałe i spokojnie wytrzymuje przebiegi rzędu 160 - 170 tysięcy kilometrów.
Corolla E11 to mistrz niezawodności!
Mimo iż Corolla generacji E11 jest autem starym, zadbane egzemplarze do tej pory będą niezawodne. Wśród charakterystycznych dla tego modelu usterek warto wymienić m.in. awarie silniczków wycieraczek, drobne niesprawności w układzie elektrycznym i nietrwałe uszczelki reflektorów.
Z uwagi na lata eksploatacji wymiany wymagać mogą także osłony przegubów, żarówki podświetlenia tablicy zegarów i deski rozdzielczej oraz oringi łączące skrzynię biegów z silnikiem. W okolicy nadkoli, progów i pasa przedniego pojawiają się ogniska korozji. Toyota nie znosi zaniedbań serwisowych! To właśnie czasowa wymiana części eksploatacyjnych i stosowanie materiałów dobrej jakości zapewniają jej długowieczność.
Inżynierowie Hondy popełnili kilka błędów podczas projektowania instalacji elektrycznej. Na szczęście awarie nie występują nagminnie, a ich usunięcie jest tanie. Co może się popsuć? W połączeniach elektrycznych śniedzieją styki, uszkadza się silnik regulujący wysokość świateł, posłuszeństwa odmawia centralny zamek oraz sterowanie elektrycznymi szybami i lusterkami.
Dodatkowo z czasem pęka kolektor wydechowy, a karoserię atakuje rdza. Problem korozji szczególnie często dotyczy produkowanej w wielkiej Brytanii odmiany liftback i kombi. Montowany w Japonii sedan i 3-drzwiowy hatchback korodują w mniejszym stopniu. Koszty obsługi serwisowej Civica szóstej generacji obniża spora liczba tanich zamienników.
Inspiracja oczami owadów? Strzał w kolano
Projektanci Hondy dziwnie wymyślili sobie podział linii stylistycznej modelu Civic. Liftback i kombi całkowicie różnią się od sedana, hatchbacka i coupe. Która z wersji wygląda lepiej? Zdecydowanie najbardziej atrakcyjny jest 3-drzwiowy kompakt. Ma zwinną, zgrabną i harmonijną karoserię. Jeszcze bardziej specyficzny pomysł mieli projektanci Toyoty.
Corolla E11 otrzymała klosze lamp inspirowane oczami owadów. O ile samej idei nie dało się odmówić futuryzmu, o tyle efekt był opłakany. Klientom nie spodobały się dziwaczne światła, dlatego Japończycy zmienili ich kształt w trakcie liftingu. Czas źle obszedł się ze stylistyką Corolli. Auto wygląda przestarzale.
Na zaawansowanie stylistyczne nie ma co liczyć także w kabinie pasażerskiej obydwu modeli. To jednak nie powinno dziwić. W końcu design rodem z lat osiemdziesiątych połączony z ciemnymi i nieprzyjemnymi w dotyku materiałami wykończeniowymi jeszcze całkiem niedawno był znakiem rozpoznawczym japońskich aut. Kierowca i pasażerowie nie powinni również liczyć na nadmiar przestrzeni. Ciasno jest zwłaszcza w drugim rzędzie siedzeń.
Zaletą kabiny Hondy i Toyoty jest trwałość. Lata eksploatacji nie robią większego wrażenia na tapicerce foteli i plastikach, z których wykonana jest deska rozdzielcza. Corolla E11 w wersji sedan zabiera na pokład 390 litrów bagażu, kombi 308 litrów, liftback 372 litry, a hatchback 281 litrów. W przypadku Civica VI kufer sedana liczy 410, kombi 415, liftbacka 380, a hatchbacka 225 litrów.
Zestawienie wyraźnie pokazuje, że Toyota i Honda ostają od obecnych realiów segmentu C. To jednak nie zmienia faktu, że zadbanym egzemplarzem nawet dzisiaj warto się zainteresować. Za cenę mniej finezyjnej karoserii i ciasnego wnętrza kierowca otrzyma tanie w eksploatacji auto. A to ogromna wartość w przypadku samochodu z drugiej ręki. Z uwagi na mniejszą ilość awarii osobiście skłaniałbym się ku Toyocie. To jednak nie zmienia faktu, że Honda jest tak samo wartościowym modelem.