Ibiza przez lata
Ponad pięć milionów sprzedanych egzemplarzy czyni Ibizę kamieniem milowym w historii Seata. I nic dziwnego, wszak pierwsza generacja kompaktowego modelu ujrzała światło dzienne już w 1984 roku. Od owego czasu upłynęło wiele lat i - poniekąd przy okazji - kilka kolejnych generacji.
Trzecia generacja modelu pojawiła się na rynku w 2002 roku (Ewentualna niezgodność w numeracji kolejnych generacji wynika z przeprowadzonego trzy lata wcześniej faceliftingu, przez niektórych uznawanego za trzecią generację. W rzeczywistości jednak produkowany w latach 1999-2001 model winien nosić oznaczenie Seat Ibiza II FL), zastępując ogromnie popularnego poprzednika i rozpoczynając tym samym prawdziwą stylistyczną rewolucję - dzieło Waltera Da Silvy. Seat pokazał, że samochód nie musi składać się wyłącznie z geometrycznych kształtów. Zamiast nich postawiono na obłości, czyniąc nową Ibizę projektem nowoczesnym i interesującym. Co, oczywiście, docenili klienci, raz po raz decydujący się na produkowany w Barcelonie kompakt. Efektem tego jest stosunkowo duża liczba niedrogich egzemplarzy na wtórnym rynku. Czy Ibiza III to jednak wystarczający argument, by sięgnąć po portfel?
Ibiza III - napędowa kuźnia talentów
Ceny używanych Seatów dość mocno się wahają i zależą głównie od roku produkcji. Za egzemplarze z początków wytwarzania (2002) wystarczy zapłacić około 10 tysięcy złotych, by cieszyć się zadbanym i nadającym się do dalszego współżycia modelem. Z kolei ceny Ibiz z końca wielkoseryjnej produkcji (2006-2008) kształtują się na poziomie 15-20, a niekiedy nawet i więcej tysięcy złotych. Czy to wydatek opłacalny? Zdania są bardzo podzielone.
Istotne, że zwolennicy doprawdy różnych stylów jazdy znajdą tu coś dla siebie - patrz: zestawienie silników poniżej. Krótko mówiąc, jest i opcja dla Krakusów (1,2) odznaczająca się spalaniem nie przekraczającym 6 litrów benzyny, ale jest i wariant dla zgierskich sprinterów od jednej dziury w drodze do następnej - 180-konne 1,8 FR. Dodatkowo zróżnicowane silniki diesla.
Wybór jest całkiem spory, choć przedstawione propozycje uznać należałoby raczej za co najmniej skrajne. Czy 18 sekund do “setki" warte jest oszczędności 3 złotych na każdych 100 kilometrach? Chyba nie do końca. Z drugiej strony czy niecałe 10 sek. rekompensuje ok. 10 litrów apetytu na paliwo? Również można się sprzeczać. Zatem uwagę lepiej skierować ku wariantom kompromisowym, a więc mocniejszym dieslom czy - na przykład - jednostkom benzynowym o pojemnościach 1,2-1,4 l.
Z trwałością silników nie jest na szczęście najgorzej, czego jednak nie można powiedzieć o Ibizie III jako całości.
Po upływie terminu ważności
Właściciele używanych Seatów narzekają przede wszystkim na jakość wykonania wnętrza oraz blachy, z których wykonano karoserię. Wewnątrz odbywa się cała symfonia - przyciski gałki, klamki itp. nie dość, że trzeszczą, to jeszcze pękają w najmniej oczekiwanych momentach. Korzystanie z Ibizy na mrozie powinno być opatrzone szczególną dozą ostrożności - szkoda byłoby, aby auto dosłownie popękało z zimna.
Bolączką, która trapi karoserię, nie jest jednak korozja. Rdza, owszem, pojawia się od czasu do czasu - nie można powiedzieć, że to model przypadłości tej w stu procentach pozbawiony, niemniej jednak na pewno nie wyróżnia się in minus. Gorzej, że Ibiza III jest relatywnie miękka - wystarczy niekiedy mocniej się oprzeć, by pozostawić na karoserii wyraźne zagłębienie. Zastrzeżenia można mieć także do jakości lakieru - pomijając częste odpryski, ma on w zwyczaju blaknąć pod wpływem między innymi czynników atmosferycznych. Niewielką przesadą będzie zatem stwierdzenie, że nie ma już dwóch Ibiz w identycznym kolorze. Choć - wymaga to kolejny raz podkreślenia - i tak jest lepiej niż w poprzedniku.
Koniec końców, nie najwyższy moment obrotowy większości “rozsądnych" wersji silnikowych sprawia, że Ibiza III to propozycja skierowana do osób o spokojnym charakterze, jeżdżących przede wszystkim po równych, miejskich drogach. Wówczas kompaktowy Seat spisuje się znakomicie, stanowiąc solidną alternatywę dla komunikacji miejskiej. Gorzej, gdy oczekiwania i aspiracje właściciela sięgają dalej. Wtedy to daje o sobie znać mizerne wykonanie auta - głośne i trzeszczące elementy skutecznie “uprzyjemniają" dalszą podróż. Który inny samochód tej klasy pozwoli jednak na regulację kąta nachylenia zagłówków?!
Ibiza z odzysku
Zakup Ibizy na wtórnym rynku wymaga nieco odwagi, a także kompromisowości. Owszem, za stosunkowo niewielkie pieniądze otrzymać można samochód, który - choć nie najmłodszy (np. z 2002, 2003 roku) - wyglądał będzie jak model, który dopiero co opuścił biuro kreślarskie. Z drugiej jednak strony z szeregiem wad miejskiego Seata doprawdy trudno się pogodzić. Wszystko ostatecznie zależy od wymagań. Ibiza III (IV) nie jest samochodem złym, w wielu przypadkach sprawdzającym się wprost idealnie, ale też - nie ma co ukrywać - pozostawiającym pewien niedosyt.
