Używany Hyundai i10 1.2 - miejskie auto warte uwagi

Pierwsze, co od razu rzucało się w oczy po zajęciu miejsca za kółkiem, to żywe kolory we wnętrzu. Deska i fotele (częściowo) dostały rdzawo-brązowe wykończenie, co w połączeniu z czerwonym lakierem karoserii („Passion Red”) stanowi dość odważne połączenie. To jednak nie wszystko, bo i10 ma jeszcze w zanadrzu kilka innych asów. To na przykład: asystent ruszania pod górę (hill holder), doświetlanie zakrętów, zestaw głośnomówiący Bluetooth, sterowanie radiem z kierownicy, tempomat oraz podgrzewane fotele i kierownica (obszyta skórą!) – sami przyznacie, że to naprawdę niezły „wypas”, który w segmencie A wcale taki oczywisty nie jest.

No to pewnie strasznie drogi ten Hyundai – powie ktoś. Cóż, cena Hyundaia i10 ze wspomnianym silnikiem 1.2/87 KM trzy lata temu startowała od nieco ponad 40 tys. zł, a testowanej odmiany Style po doliczeniu kilku dodatków przekroczyła 50 tys. zł. To z kolei faktycznie trudno uznać za wybitnie promocyjną kwotę, jeśli jednak weźmiemy pod uwagę dość atrakcyjne warunki gwarancji (5 lat bez limitu kilometrów), to od razu zrobi się lepiej. Ale zaskakująca okazała się nie tylko cena, bo już od pierwszych kilometrów koreański maluch zaczął zbierać pozytywne opinie w swoim dzienniku pokładowym. Jeden z testujących tak się rozpędził, że zapełnił w zeszycie aż trzy strony (!) za jednym zamachem, chwaląc m.in. wyposażenie i żwawy czterocylindrowy silnik, zaprojektowany w stylu starej szkoły (brak turbo!). Żeby nie było za pięknie, ten sam autor poświęcił też kilka słów skrzyni biegów: „Nic dla tych, którym się zawsze spieszy”.

Hyundai i10 - kłopoty ze zmianą biegów

Niestety, im dalej w las, tym gorzej, bo komentarze dotyczące niskiego komfortu przełączania biegów zaczęły pojawiać się coraz częściej. Narzekano już nie tyle na samą przekładnię, co na sposób pracy sprzęgła – działa w dziwny sposób, sprawiało to wrażenie, jakby napęd nie za każdym razem był całkowicie rozłączany.

W związku z tym i10 aż trzy razy ponadplanowo musiało odwiedzić serwis dilerski, ale mimo trzech interwencji mechanika nieprzyjemny objaw znikał tylko na chwilę, by potem powrócić i zostać z nami do końca testu. I nie należy się dziwić, że końcowy demontaż wykazał ponadnormatywne zużycie sprzęgła oraz łożyska.

Oczywiście, gdyby nasz Hyundai więcej jeździł w trasie, prawdopodobnie obrażenia byłyby mniejsze,choć wtedy – zapewne – narzekalibyśmy na brak szóstego biegu... Koniec końców trzeba to wyraźnie podkreślić – Hyundai i10 został poddany jednemu z najtrudniejszych testów długodystansowych, które mieliśmy okazję przeprowadzić w ostatnich latach.

O skali trudności i przedsięwzięcia świadczy też np. dziennik pokładowy, w którym zwykle zapełniamy ok. 20 stron, zaś tym razem wyszło aż 56 (!). Poza narzekaniami na sprzęgło były to jednak głównie pochwały, np. taka: „Ten samochód ma wszystko, czego potrzebujesz, i nie ma w nim niczego, co by mnie drażniło”. Kilka drobnych uwag dotyczyło dość bezsensownego wskaźnika zmiany biegów – gdybyśmy się nim kierowali, to przeważnie nie dalibyśmy rady wjechać nawet na najmniejsze wzniesienie.

Hyundai i10 - świetna ogólna kondycja auta

Usterki poza sprzęgłem? Kilka było, ale w zasadzie wyłącznie drobne. Dwie poluzowane śruby przy mechanizmie regulacji wysokości fotela kierowcy ogarnęliśmy sami. Kolejna sprawa okazała się dość nietypowa, bo chodziło o popękaną obudowę filtra powietrza. Skończyło się najpierw spadkiem mocy i brakiem reakcji na gaz, potem wizytą w serwisie – w ramach gwarancji wymieniono uszkodzony element na nowy.

Wkrótce po tym, gdy Hyundai przekroczył barierę 50 tys. km, należało wymienić przednie hamulce (tarcze i klocki; 1080 zł). Niby szybko, ale gdy weźmie się pod uwagę sposób eksploatacji auta, to przestanie już to tak dziwić. Druga strona medalu: pod koniec testu hamulce były jeszcze na tyle świeże, że pomiary hamowania wypadły tak samo dobrze (niecałe 37 m ze 100 km/h), jak na samym początku maratonu.

Dobrą kondycję elementów układu hamulcowego potwierdził również końcowy demontaż. W świetnym stanie był też silnik. Żadnych uchybień nie stwierdziliśmy ani w przypadku tłoków, ani gładzi cylindrycznych, ani zaworów. Pozytywnie zaskoczyła skrzynia biegów, bo mimo problemów ze sprzęgłem nie było niemal żadnych śladów na kołach zębatych. Nawet koło tylnego biegu wyglądało w porządku, a spodziewaliśmy się, że może być lekko wyszczerbione – skrzynię wykonano z solidnych materiałów, nikt tu na niczym nie oszczędzał.

Podobnie można podsumować resztę – znaleźliśmy co prawda drobnostki w postaci poluzowanych spinek czy drobnych przetarć, ale w żadnym wypadku nie popsuło to dobrego obrazu całości. Nasze i10 skwitowałoby to wszystko chyba tylko jednym zdaniem: „Złóżcie mnie do kupy i pozwólcie wreszcie gdzieś pojechać – na przykład do Paryża albo Mediolanu!”

Hyundai i10 - naszym zdaniem

Gdyby nie kłopoty ze sprzęgłem, nasze i10 otrzymałoby 6-, a nie 5-. Oczywiście, patrząc na auto przez pryzmat całego testu, a także świetnego wyniku po rozebraniu samochodu na części (wszystkie kluczowe podzespoły były w bardzo dobrej kondycji), jest czego żałować. No cóż, Hyundai musi wyciągnąć wnioski i iść dalej tą drogą, bo, generalnie, jest ona właściwa! 

Hyundai i10 - dane techniczne

Hyundai i10 - koszty przejechania 100 000 km