- Drogowskazy to nieodłączny element każdej trasy
- Drogowcy z GDDKiA przybliżają zasady, na jakich umieszcza się te znaki
- Więcej takich tekstów znajdziesz na stronie głównej Onet.pl
Drogowskazy są podstawą podróżowania. To one informują nas o kierunku, w którym podążamy. Być może po upowszechnieniu się nawigacji samochodowych straciły nieco na znaczeniu, ale nadal mają za zadanie w czytelny sposób przekazywać informacje ważne dla kierowców.
Dalsza część tekstu pod materiałem wideo
Zasady doboru miejscowości kierunkowych są określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach.
Tablice przeddrogowskazowe i drogowskazy tablicowe
Główna zasada zamieszczania miejscowości na znakach kierunkowych wynika z następującej hierarchii:
— miasta wojewódzkie;
— miasta na prawach powiatu;
— miasto z siedzibą powiatu;
— przejście graniczne, do którego prowadzi dana droga;
— inna miejscowość.
W przypadku nazwy miejscowości, w której znajduje się przejście graniczne, umieszczone są dodatkowo znaki "PL" i wyróżniający drugie państwo. Od maja 2019 r. na drogowskazach mogą znaleźć się również nazwy miejscowości zagranicznej w języku polskim i oryginalnym, np. Lwów (L’viv) czy Drezno (Dresden).
Tablice szlaku drogowego
Przy drogach co jakiś czas można spotkać również tablice szlaku drogowego z nazwami miejscowości i liczbami kilometrów. Potwierdzają one przebieg drogi krajowej, ale są również stosowane na drogach wojewódzkich o dużym znaczeniu komunikacyjnym.
Na takiej tablicy znajdują się: numer (numery) drogi, główne miejscowości leżące na jej szlaku i odległości do nich. Liczba miejscowości nie powinna przekraczać czterech na zwykłych drogach i drogach ekspresowych oraz trzech na autostradach. Podawana odległość powinna oznaczać odcinek od znaku do centralnego punktu danej miejscowości, np. rynku, ratusza, skrzyżowania dróg przelotowych.
Na tablicach szlaku drogowego umieszcza się:
- w wierszu górnym — nazwa najbliższej miejscowości stanowiącej siedzibę gminy lub powiatu, miejscowości o znaczeniu turystycznym, miejscowości na skrzyżowaniu z drogą krajową bądź wojewódzką lub nazwę miejscowości kierunkowej;
- w wierszu dolnym – nazwa przejścia granicznego, jeżeli szlak prowadzi do granicy UE, lub nazwę miasta sąsiedniego państwa, jeżeli szlak prowadzi do sąsiedniego państwa należącego do strefy Schengen, albo nazwę miasta kierunkowego;
- w wierszach pośrednich – nazwy miast o znaczeniu administracyjnym, turystycznym lub komunikacyjnym, w tym nazwę kierunkowego, jeżeli nie jest podawane w wierszu dolnym lub górnym.
Na odcinkach dróg o wspólnym przebiegu w górnej części tablicy szlaku drogowego umieszcza się informacje o drodze o numerze niższym (numer drogi i nazwy dwóch miejscowości, najbliższej i kierunkowej). Poniżej, oddzielone białą linią, analogiczne znajdują się informacje o drodze o numerze wyższym. Dopuszcza się także umieszczenie nazwy miejscowości znajdującej się przy innej drodze — wtedy z lewej strony zapisany jest numer drogi, przy której jest położona.
Zmiana oznakowania tylko z powodu zużycia
GDDKiA zaznacza, że zarządza siecią dróg liczącą ponad 17 tys. km, więc korekty oznakowania z powodu każdorazowej zmiany prawa czy przebiegu drogi nie są wykonywane. Z powodu kosztów są one wymieniane na nowe uwzględniające najnowsze regulacje tylko z powodu zużycia (po kilku lub kilkunastu latach) lub zniszczenia.