- Trudne początki najmniejszego Mercedesa mocno zaszkodziły image'owi niemieckiej marki.
- Klasa A z dwoma silnikami powstała jako „auto służbowe” dla ówczesnych gwiazd Formuły 1 teamu McLaren-Mercedes.
- Dwa zwykłe seryjne 4-cylindrowe silniki o mocy 125 KM każdy napędzają przednią i tylną oś.
- Cel osiągnięty – niezłe osiągi i poprawiony wizerunek klasy A.
AMG interesowało się Mercedesem klasy A na długo przed modelem A 45 generacji W176. Dokładnie rzecz biorąc, inżynierowie z AMG skonstruowali pierwszy model już w 1998 roku na bazie pierwszej generacji najmniejszego Mercedesa (W168). Totalnie odjechane A 38 AMG z dwoma silnikami powstało w zaledwie 4 egzemplarzach.
Oblany „test łosia” omal nie wyrzucił Mercedesa klasy A z rynku
Wprowadzony na rynek w 1997 roku Mercedes klasy A nie miał łatwego startu. Katastrofalny rezultat „testu łosia” (auto przewróciło się na bok) mocno zaszkodził reputacji Mercedesa i do dziś pamięta go wielu fanów motoryzacji. Także osiągi pierwszej klasy A nie były imponujące. Nic dziwnego – na początku sprzedaży topowy model A 160 osiągał moc 102 KM. Dopiero potem dołączyły mocniejsze wersje, jak A 190 i A 210 Evolution.
W 1998 roku AMG zaprezentowało bliskie wersji seryjnej studium bardzo szczególnego Mercedesa klasy A – A 38 AMG. Znany także pod nazwą A 190 Twin jest w istocie jednym z najbardziej zwariowanych projektów AMG. Ówcześni kierowcy Formuły 1 – Mika Häkkinen i David Coulthard – potrzebowali odpowiednich „pojazdów służbowych”. Specjaliści z AMG wzięli zwykłe Mercedesy A 190 i włożyli do nich z tyłu drugi silnik.
Mercedes A 38 AMG – niezwykłe wykorzystanie struktury sandwiczowej
Podczas gdy seryjny benzynowy silnik 1.9 napędza – jak zwykle – przednią oś, druga 1,9-litrowa jednostka mogła być wygodnie dołączona wciśnięciem przycisku. Auto zyskiwało napęd na 4 koła, do dyspozycji była pojemność 3.8, moc 250 KM i moment obrotowy 360 Nm, co pozwalało na przyspieszenie małego Mercedesa do „setki” w ambitne 5,7 s i rozpędzenie go do maksymalnych 230 km/h. Przełożenia zmienia się za pomocą 5-biegowej skrzyni manualnej, która synchronizuje oba silniki za pomocą automatycznego sprzęgła. A 38 AMG może się też poruszać w trybie Mono napędzany tylko jednym silnikiem. Mercedes podawał zależne od trybu spalanie od 8,5 do 12,6 l/100 km.
Pomysł, który stał za stworzeniem rzadkiego Merdedesa A 38 AMG, oczywiście oprócz zbudowania bardzo szybkiej klasy A, było zademonstrowanie możliwości konstrukcyjnych. modelu W168. Dzięki zastosowaniu sandwiczowej budowy podwozia drugi silnik relatywnie bezproblemowo mógł być zainstalowany z tyłu samochodu i to bez utraty pojemności bagażnika. Przy okazji poprawił się rozkład masy. Silniki to zwykłe seryjne czterocylindrowce ( M166) o mocy 125 KM, a nie stuningowane supermotory.
Mercedes A 38 AMG nie wszedł do seryjnej produkcji
A 38 ma być cięższe od normalnego A 190 ok. 250 kg. Z czego 150 kg przypada na silnik, a dalsze 100 kg na dodatkowe wyposażenie i modyfikacje układu jezdnego. AMG obniżało auto o 10 mm i instalowało w nim układ hamulcowy z Mercedesa E 55 AMG (W210). Z zewnątrz A 38 AMG można rozpoznać po zmienionym przednim zderzaku z dużymi wlotami powietrza chłodzącego i zmodyfikowanym tylnym zderzaku z dwiema końcówkami wydechu. Poszerzone o 10 mm wnęki kół mieszczą 18-calowe alufelgi. Wnętrze też się zmieniło – A 38 AMG ma czerwoną skórzaną tapicerkę designo, czerwone pasy bezpieczeństwa, wykończoną skórą kierownicę i deskę rozdzielczą.
Mercedes A 38 AMG, zwany również A 190 Twin pozostał bliskim seryjnej produkcji studium, wyprodukowanym w 4 egzemplarzach. Klienci musieli zadowolić się wersja A 210 Evolution o mocy 140 KM, produkowaną w latach 2002-04. A dla fanów Formuły 1 Mercedes przygotował limitowaną do 250 egzemplarzy Klasę A Formula 1 Edition w kolorach w stylu Srebrnych Strzał.