Fiat Bravo

Fiat Bravo to kompaktowy samochód osobowy klasy średniej-niższej produkowany przez włoski koncern motoryzacyjny. Auto zadebiutowało w 1995 roku wraz z bliźniaczym, 5-drzwiowym hatchbackiem Brava. Zarówno Brava jak i Bravo zostały docenione za atrakcyjną stylistkę oraz walory użytkowe i rok po debiucie zdobyły tytuł Samochodu Roku.

Bravo dzięki 3-drzwiowemu nadwoziu i nieco innej linii tylnej części pojazdu miał atrakcyjniejszy i bardziej zadziorny design, przez co kierowany był do młodszej klienteli. Bravo miało nieco mniejszy bagażnik od Bravy – tylko 280 litrów. Podobnie wnętrze w tylnej części było nieco mniej obszerne. W 1999 roku aut przeszło drobny lifting. Zmianie uległ grill oraz wnętrze a także jednostki napędowe.

Początkowo kompaktowy Fiat mógł być napędzany benzyniakami o pojemności 1.4 (75, 80 KM), 1.6 (90, 103 KM), 1.8 (113 KM) oraz topowym silnikiem w wersji HGT 2.0 R5 (147 KM) oraz silnikami wysokoprężnymi. Podstawowy diesel miał 1.9 litra pojemności i generował 65 KM. Doładowane jednostki 1.9 miały 75 (softturbo) lub 100 KM.

Przy okazji liftingu do oferty wszedł nowoczesny turbodiesel 1.9 JTD generujący 105 KM. Wśród benzyniaków pojawił się 80-konny motor 1.2 16V, a 2-litrowy silnik z wersji HGT zyskał dodatkowe 7 KM. Moc kierowana była na przednie koła za pomocą zautomatyzowanej 4-stopniowej przekładni lub 5-biegowej skrzyni manualnej.

W 2001 roku zakończono produkcję Fiata Bravo, a jego następcą został Stilo, który mimo bardzo atrakcyjnej stylistyki nie odniósł sukcesu. W 2007 roku, jako następca Stilo, zaprezentowany został model który nazwą miał wrócić do udanego modelu z lat 90.

II generacja Fiata Bravo (w Australii auto występowało pod nazwą Ritmo). Włosi nauczeni niepowodzeniem Stilo, na którego projekt wydali blisko miliard euro, postanowili iż Bravo będzie zdecydowanie prostszym modelem. Przede wszystkim Bravo występowało tylko w 5-drzwiowym nadwoziu,które wyglądało bardzo dynamicznie i atrakcyjnie.

W przedniej części auta można było dostrzec nawiązania do modelu Grande Punto, natomiast pas tylny został zaprojektowany w podobnym stylu, jak ten w pierwszej generacji Bravo. Wnętrze było dosyć obszerne i w przypadku przewożenia 4 osób, każdy z pasażerów miał wystarczającą ilość miejsca. Nieco ciaśniej robiło się w przypadku kompletu osób. Bagażnik miał aż 400 litrów pojemności.

W 2010 roku Fiat zdecydował się na drobny lifting, podczas którego zmienił nieco przedni wlot powietrza, reflektory oraz malowanie elementów nadwozia. Większe zmiany zaszły dopiero 4 lata później, kiedy to modernizacji uległ grill, przednie światła oraz zderzak, a także tył auta i wyposażenie wnętrza. Oprócz tego zmiany zaszły także w gamie jednostek napędowych.

Początkowo Fiat oferował wśród jednostek benzynowych silniki 1.4. Najsłabszy z nich MPI miał 90 KM. Doładowane jednostki T-Jet 16V generowały 120 lub 150 KM. W 2010 roku do oferty dołączył silnik MultiAir o mocy 140 KM. Jeśli chodzi o diesle, dostępne były jednostki JTD MultiJet o pojemności 1.6, 1.9 oraz 2 litrów i mocy kolejno 105 lub 120, 120 lub 150 oraz 165 KM. Po drugim liftingu, w ofercie pozostały jedynie 90- (MPI), 120- (T-Jet) oraz 140- (MultiAir) konne silniki 1.4 a także 105- oraz 120-konne, 1,6-litrowe turbodiesle JTD. Moc kierowana była na przednią oś za pomocą 5- lub 6-biegowej skrzyni manualnej bądź zautomatyzowanej przekładni 6-stopniowej.

W 2014 roku zakończono produkcję Fiata Bravo, a jego następcą został reaktywowany model Tipo. Rywalami Bravo byli m.in. SEAT Leon, Ford Focus oraz Peugeot 308.