Fiat Panda

Fiat Panda to mały miejski samochód zaliczany do segmentu A. Jego I generacja zadebiutowała w 1980 roku jako następca Fiata 133.

Auto miało być proste i tanie, dlatego też jego konstrukcja jest prosta, a przy projekcie nadwozia pracował Giorgetto Giugiaro. Bliźniaczym modelem Pandy był Seat Marbella. Z początku dostępne były jedynie dwa silniki benzynowe – 0,65 litra z „Malucha” o mocy 30 KM i 0,9 litra o mocy 45 KM.

Gdy w 1982 roku pojawiły się pierwsze wersje ze zmodernizowanym przodem o nazwie Super, pojawiła się także 0,8-litrowa jednostka o mocy 34 KM. Rok później zadebiutował napęd na 4 koła opracowany przez Steyr-Daimler-Puch. Pod jej maską znajdował się litrowy silnik rozwijający 48 KM. Dla lepszych właściwości terenowych, Fiat zmodernizował także zawieszenie, a mała Panda mogła sobie poradzić ze wzniesieniem o kącie nachylenia 42°.

W 1984 roku doszło do niewielkich zmian nadwoziowych, a 2 lata później także mechanicznych. Zmodernizowane zostało tylne zawieszenie, a pod maską pojawiły się nowe silniki, w tym także diesel. Nowe benzyniaki miały pojemność 0,8 i 1 litr, a jednostka wysokoprężna – 1,3 litra i moc 36 KM. Pojawiła się także nowa wersja nadwoziowa – van, która różniła się od 3-drzwiowego hatchbacka brakiem tylnej kanapy oraz nadbudówką zamiast klapy bagażnika. W tej konfiguracji pojemność ładunkowa wynosiła 1000 litrów. W 1991 roku przeprowadzono ostatni facelifting i wprowadzono nową, bezstopniową skrzynię biegów CVT oraz nową jednostkę benzynową o pojemności 1,1 litra i mocy 50 KM.

Panda była tak popularna, że jej produkcja we Włoszech trwała aż do 2003 roku. Wtedy też zaprezentowano II generację małego Fiata, która była produkowana w tyskiej fabryce. Wygląd i wymiary uległy znacznej zmianie, chociaż wciąż nawiązywały do poprzednika. Tym razem auto w podstawowej wersji miało 5 drzwi, a wnętrze było zdecydowanie lepsze od I generacji. Miejsca, co może dziwić, również nie brakowało, przede wszystkim z przodu, ale także i na tylnej kanapie. Auto szybko zdobyło popularność i już rok później zdobyło tytuł Car of the Year.

Początkowo pod maską dostępne były jedynie benzyniaki o pojemności 1,1 (54 KM) i 1,25 (60KM) litra. W 2003 roku do gamy dołączył także 1,3-litrowy diesel o mocy 70 KM. Rok później do oferty weszła wersja z napędem 4x4.

W 2006 roku Panda przeszła facelifting, który delikatnie zmienił przód auta, a oprócz tego zaprezentowano najmocniejszą odmianę 100 HP, ze 100-konnym silnikiem 1.4. Z kolei w 2009 roku paleta jednostek napędowych ograniczyła się do jednego diesla i jednego benzyniaka. Silnik wysokoprężny zachował swoją pojemność, ale jego moc wzrosła do 75 KM. Drugi silnik, miał pojemność 1,2 litra i rozwijał 69 KM.

III generację Pandy zaprezentowano w 2011 roku, a jej produkcja rozpoczęła się w 2012 roku. Auto bazowało na płycie podłogowej, z której korzystały też takie modele jak 500, Lancia Ypsilon czy Ford Ka. Nadwozie ma bardziej zaokrąglone kształty i jest zgrabniejsze od poprzedniczki. Podobnie jak w poprzednich generacjach, podstawowy rodzaj napędu odbywał się na przednią oś, lecz dostępna jest także wersja 4x4 oraz Cross, która dodatkowo oferuje dużo terenowych dodatków, takich jak poszerzenia błotników, plastikowe nakładki i zmodyfikowany pas przedni.

Pod maską występują 2 benzyniaki i 1 diesel. Dobrze znana i niezawodna jednostka 1.2 (69 KM) z poprzedniej generacji wciąż jest oferowana, a oprócz tego można zamówić także doładowaną jednostkę 2-cylindrową o mocy 85 KM (podczas jazdy można odnieść akustyczne wrażenie, jakby się jechało „Maluchem”). Silnik wysokoprężny miał 1,3 litra pojemności i 95 KM.

Głównymi konkurentami Fiata Pandy są m.in. Kia Picanto, Skoda Citigo i Opel Karl.