Renault Master do największy samochód dostawczy dostępny w ofercie francuskiej marki. Auto zadebiutowało w 1981 roku razem z mniejszym Traficiem.
Stylistycznie auto wyróżniało się na ulicy, jednak Master miał przede wszystkim służyć w różnych warunkach. Dlatego też występował zarówno w wersji dostawczej, osobowej (rzadko) jak i w postaci samej ramy pod zabudowę. Dostępne były 3 rozstawy osi, dzięki czemu furgon miał od 9 do blisko 13 m3 przestrzeni ładunkowej oraz od 2,8 do 3,5 tony dopuszczalnej masy całkowitej. Początkowo moc z jednostek napędowych trafiała na przednią oś, jednak w miarę upływu lat, dostępne były także napędy na tylną (nazywały się Messenger) oraz obie osie.
Pod maską pracować mogły w dużej mierze diesle o pojemności 2,1, 2,4 oraz 2,5 litra (ostatnie dwa zapożyczono od IVECO). Pierwszy rozwijał 61 KM, drugi – 72 KM a ostatni – 75 lub 88 KM w wersji z turbo (po roku podniesiono moc do 94 KM, a niektóre odmiany generowały 106 KM). Jedyny benzyniak miał 2 litry pojemności i generował 90 KM.
W 1994 roku przeprowadzono facelifting, a już w 1997 roku pojawiła się II generacja Mastera. Auto było bliźniaczą konstrukcją Opla Movano oraz Nissana Interstar. Już rok po rozpoczęciu produkcji, auto zdobyło tytuł Samochodu Dostawczego Roku. Ofertę dostępnych nadwozi rozszerzono jeszcze bardziej, choć podstawowe wersje zostały zachowane.
Dostawczy furgon oferował od 8 do prawie 14 m3 przestrzeni ładunkowej, dostępna była także rama do zabudowy z pojedynczą lub podwójną kabiną oraz wersja osobowa, dostępna w odmianie 6-, 8-, 9- oraz 16- osobowej. Do wyboru były 3 rozstawy osi oraz 3 różne wysokości dachu.
W 2003 roku przeprowadzono duży facelifting (który niektórzy odbierali jako osobna generację). Przód otrzymał całkiem nową stylistykę, a wnętrze również uległo małej zmianie. Gama jednostek wysokoprężnych była niezwykle szeroka. W zależności od roku produkcji, przed liftingiem dostępne były silniki 1.9 dTi, 2.5 D oraz 2.8 dTi. Ich moc wynosiła kolejno 80, 80 oraz 115 KM. Po modernizacji, mniejsza jednostka dTi została zastąpiona przez motor dCi o mocy 82 KM, wolnossący diesel zastąpiono 2,2-litrową jednostką generującą 90 KM (zastąpiona później przez 100-konny wariant 2.5 dCi), a motor 2.8 dTi ustąpił miejsca 2,5-litrowemu silnikowi dCi o mocy najpierw 115, a potem 120 KM. Silnik konstrukcji Nissana 3.0 dCi (136 KM) został pod koniec produkcji zamieniony na 145-konna wersję 2.5 dCi. Do wyboru była 5- oraz 6-biegowa skrzynia manualna.
W 2010 roku zadebiutowała III generacja Renault Mastera. Jego bliźniaczym modelem wciąż był Movano, ale w przypadku Nissana, nazwę zmieniono na NV400. Jednocześnie trzecia odsłona Mastera zastąpiła Mascotta, który był nieco zmodernizowanym Masterem do cięższych zadań. Ilość możliwych konfiguracji przechodzi najśmielsze oczekiwania.
Sam furgon dostawczy, dostępny jest w aż 75 wariantach (włączając w to wersje silnikowe). Dotychczasowa dopuszczalna masa całkowita została uzupełniona o jeszcze jedną odmianę – 4,5-tonową. Przestrzeń ładunkowa wynosi od 7,8 do aż 17 m3. Umożliwia to wariacja między 4 długościami i 3 wysokościami. Obok furgonu dostępne jest samo podwozie oraz platforma do zabudowy z pojedynczą lub podwójną kabiną, a także wywrotka czy osobowa wersja kombi.
Powrócono do opcji z I generacji – moc może być przekazywana na przednią lub tylną oś. W drugim przypadku możliwe jest zamontowanie bliźniaczych kół z tyłu. W 2014 roku przeprowadzony został lifting, który przyniósł nowy grill upodabniający go do tych, stosowanych w innych modelach francuskiej marki.
Do napędu Mastera zastosowano tylko silnik wysokoprężny 2.3 dCi, który w zależności od współpracy z jedną lub dwoma turbosprężarkami, generuje 110, 125, 135 lub 165 KM.
Rywalami Renault Mastera są m.in. Volkswagen Crafter, Mercedes- Benz Sprinter czy Ford Transit.