Nie, nie jestem idiotą – doceniam fakt, że to właśnie Japończycy od lat produkują najbardziej tradycyjnego roadstera (w tej generacji wspólnie z Fiatem). Niestety do starszych modeli, ze swoimi 185 centymetrami wzrostu mieściłem się średnio, a brak mocy sprawiał, że nie za bardzo mogłem cieszyć się z bezpośredniego układu kierowniczego i tylnego napędu.
W tym sezonie postanowiłem jednak zmierzyć się z legendą, bo przecież tak kocham japońskie auta z napędem na tył, a tak niewiele ich zostało. Na pierwszy ogień poszedł japoński Fiat 124 Spider czyli model bliźniaczy z Mazdą; ze 140-konnym silnikiem 1.4 Turbo (Fiatowskim), który jest super samochodem, ale podczas jazdy z otwartym dachem autostradą nieco mnie zmęczył. Nie zrozumcie mnie źle, auto jest cudowne, do tego to pierwszy Fiat produkowany w Japonii. Piękny, idealnie informujący o tym co się z nim w danej chwili dziej (w polskiej specyfikacji do pełni szczęścia brakuje mu w tej wersji tylko szpery). Potem przyszła krótka chwila na jazdę Mazdą MX-5 z silnikiem 1.5 z soft topem. To bardzo, bardzo fajne auto, ale żeby pojechać nim szybciej, wymagane jest wysokie kręcenie silnika, co na dłuższą metę może nieco zmęczyć. Myślę, że przed 20-laty to by mi się podobało, no ale starość i takie tam. Na plus podstawowej MX-5 zaliczmy jednak cenę, dużo niższą niż w przypadku Fiata i masę poniżej tony.
Mazda MX-5 RF 2.0 Aut. - nazwijmy to po imieniu: to jest targa
Ostatnim etapem poznawania najnowszej generacji Miaty i jej klonów był prezentowany tutaj test wersji RF. Co to znaczy to wie chyba tylko jakiś uśmiechnięty i zapracowany Japończyk. Żartuję, to przecież tak oczywiste: Reatractable Fastback. Tłumaczę i objaśniam – składany fastback (jak rozumiem to drugie to rodzaj nadwozia). Jezu, przecież to od lat ma swoją nazwę – Targa. Pewnie, że skojarzenie z Porsche 911 jest na miejscu, tym bardziej, że w Mazdzie dach składa się dokładnie tak samo jak w najnowszych 911-tkach. Czyli, nie że środkową część wyjmujemy i mamy problem co z nią zrobić, tylko podnosi się tylna część dachu, a górne panele ładnie się po nią chowają. Niemal tak samo jak w Porsche.
Nie zmienia to faktu, że to pierwsze MX-5, które zbliżyło się do nadwozia coupe. Cała operacja może być wykonywana na postoju, lub gdy pojazd porusza się z prędkością do 10 km/h, czyli w zasadzie... też na postoju. Żeby dało się to zrobić w korku, korek musi być konkretnie zbetoniały, inaczej inni kierowcy będą na nas trąbić. Tylko jakoś to ostatnie się nie dzieje, bo wszyscy patrzą jak ten mechanizm działa zamiast się denerwować. Cała operacja zajmuje 13 sekund i odbywa się całkowicie elektrycznie – niczego nie trzeba odbezpieczać, wystarczy trzymać przycisk. Do tego na wyświetlaczu widzimy na jakim jest etapie, a gdy się zakończy informuje nas o tym brzęczyk.
Mazda MX-5 RF 2.0 Aut. - dach w praktyce
Gdy otworzymy dach wieje porównywalnie, jak w wersji całkowicie otwartej, bo szybka tylna chowa się razem z panelami i zostaje taki sam windszot jak w roadsterze. Ale słońce świeci zdecydowanie mniej i nie trzeba jeździć w czapce. Niestety podobnie jak w Porsche 911 Targa optymalna prędkość jazdy z otwartym dachem jest relatywnie niewielka – już przy około 110-120 km/h zaczyna tu bowiem dość mocno wiać. No, ale po co jeździć szybciej tym samochodem, jak można rozkoszować się pięknem przyrody? Mazda ma jednak kolosalną zaletę – dach można zamknąć i mieć wreszcie MX-5 bardzo zbliżoną do coupe (jasne, że poprzednią generację oferowano ze sztywnym dachem chowanym w bagażniku, ale moim zdaniem wciąż daleko jej było do wersji zamkniętej).
W RF, sorry w tardze gdy zamkniemy dach przy 140 km/h da się spokojnie rozmawiać! Co prawda w egzemplarzu, którym jeździłem przy około 80 km/h dało się słyszeć mały szum po lewej stronie nad szybą, ale wystarczyło lekko przyśpieszyć lub zwolnić aby zniknął. Auto w sam raz dla emerytów, którzy kiedyś mieli model oznaczony NA, czyli pierwszą generację MX-5, ale już dawno okazał się dla nich zbyt surowy lub też po prostu skorodował. Ale to nie tylko dlatego pojechałem tym autem do jednego z uzdrowisk niedaleko Lublina.
Mazda MX-5 RF 2.0 Aut. - emerycki styl
Przede wszystkim ta wersja nie jest tania – kosztuje 130,9 tys. zł i to bez lakieru metallic (od 2 tys. zł) – dla porównania napiszmy, że podstawowy soft top z silnikiem 1.5/131 KM to wydatek 89,9 tys. zł (plus ewentualnie lakier metalizowany), a to już ponad 40 tys. zł różnicy. Do tego wyobrażam sobie, że na całym świecie na tego typu fanaberie motoryzacyjne stać ludzi statecznych, którzy nie tylko mają pieniądze, ale też nie muszą już wozić swoich dzieci, bo te dawno są dorosłe. Oprócz tego prezentowana Mazda ma automatyczną skrzynię biegów. Posiada ona co prawda program Sport, który trzyma dany bieg na wyższych obrotach, ba, nawet biegi można zmieniać tu łopatkami przy kierownicy, ale wcale nie trzeba z tego korzystać. 160 KM, które generuje wolnossąca dwulitrówka w zupełności wystarczy, aby nawet ta średnio żwawa skrzynia dość przyjemnie napędzała MX-5. Jasne, wiem, że w porównaniu z wersją z manualem przyśpieszenie do setki jest gorsze o całą sekundę, ale co mnie to obchodzi jak mam 78 lat i chciałbym się jeszcze trochę napawać słońcem.
W przypadku Mazdy muszę jednak być dość wysportowany, bo jest strasznie niska, ale już samo zawieszenie wcale nie sprawia, że sztuczna szczęka sama chce opuścić gardło. Ale myliłby się ten, kto myślałby, że Japończycy zapomnieli o korzeniach, bo MX-5 RF potrafi śmigać po zakrętach, ale ma się wrażenie, że przenosi do wnętrza dużo mniej z drogi niż wersja z soft topem. Pochwalmy Mazdę także za większe hamulce niż w wersji 1.5 (całkiem skuteczne) i szperę na tylnej osi, która poprawia prowadzenie tego auta w zakręcie, no a dzięki temu, gdy przyjdzie nam poupalać po uzdrowisku to będzie jak. Do tego modelu lepiej mieć jednak krótkie rączki, aby móc np. sięgnąć do centralnego schowka umieszczonego między fotelami, nakładanych cup-holderów, czy też wyłączyć system start & stop, którego niewielkie przyciski umieszczono pod kierownicą.
Nie ma co jednak narzekać, bo mimo tego, że to najmniej hardkorowa wersja Miaty, jaką przyszło mi jeździć, to bardzo nieprzyjemnie mi się z nią rozstawało, bo połączenie korzeni lekkiego roadstera z nieco bardziej przyjaznym coupe ze sporym wolnossącym silnikiem, wolnym automatem i dość miękkim zawieszeniem bardzo przypadło mi do gustu. Starość nie radość!
Mazda MX-5 RF 2.0 Aut. - dane techniczne:
| Pojemność skokowa i rodzaj silnika | 1998 cm3, benz. |
| Moc | 160 KM przy 6000 obr./min |
| Moment obrotowy | 210 Nm przy 4000 obr./min |
| Skrzynia biegów i napęd | 6-biegowa automatyczna, napęd na tył |
| Prędkość maksymalna | 194 km/h |
| Przyspieszenie 0-100 km/h | 8,5 s |
| Średnie zużycie paliwa | 6,4 l/100 km |
| Masa własna | 1080 kg |
| Cena | 130 900 zł |