- Opisywane auta kosztują relatywnie mało, ale naprawy często są droższe niż wydatki na zakup
- Mimo niskich cen nie należy bagatelizować przedzakupowych oględzin. Kiepski wybór może zemścić się niemal natychmiast
- Zdarzają się ryzykowne benzyniaki, ale w kilkunastoletnich modelach największe zagrożenie wiąże się z dieslami
Po miesiącach względnego zastoju Polacy znowu masowo przywożą używane auta z zagranicy. Niestety, średni wiek nie poprawia się. Wśród sprowadzanych samochodów nie brak zadbanych, niewymagających inwestycji, nie oszukujmy się jednak: większość znajduje się w stanie co najwyżej przeciętnym – takim, który pozwala uzyskać atrakcyjną cenę. Jeśli traficie na egzemplarz wymagający nakładów ze względu na zaniedbania serwisowe, a dodatkowo będzie to wariant niosący podwyższone ryzyko wydatków, to może się okazać, że zamiast wygodnego auta staniecie się posiadaczami skarbonki, a budżet przeznaczony na zakup trzeba będzie co najmniej podwoić!
Załóżmy, że interesuje was klasa średnia, a do wydania macie maks. 10 tys. zł. Na co zwrócić szczególną uwagę podczas oględzin? Radzimy przymknąć oko na drobne rysy czy uszkodzenia karoserii. Wiadomo, że auto ma swoje lata i na pewno dużo przeszło. Również rocznik i przebieg nie powinny być głównym wyznacznikiem wartości używanego kilkunastolatka. Za to lepiej nie bagatelizować stanu technicznego. Wyciek oleju, wyjąca skrzynia, hałasujące łożysko koła? Wszystko da się naprawić, ale musi mieć odzwierciedlenie w cenie. To jednak nie koniec. Lepiej szczególnie ostrożnie podchodzić do zakupu wersji, które producentom wyraźnie się nie udały – tu wydatki będą jeszcze wyższe!
Przeczytaj też:
- Najgorsze auta w testach na dystansie 100 tys. km!
- Używane auto z dieslem — ten wybór jest ryzykowny
Których modeli lepiej unikać? Warto zachować czujność praktycznie przy wszystkich dieslach – w tych nowoczesnych konstrukcjach jest wiele drogich w naprawie elementów. Ale w tym gronie są silniki, których usterki będą wynikiem głównie przebiegu i wieku (nierzadko to 400 i więcej tys. km), a są i takie, które ulegały uszkodzeniom jeszcze na gwarancji lub zaraz po – dobrym przykładem jest Passat 1.9 (awarie związane z przebiegiem) i 2.0 TDI (usterki niemal "gwarantowane"). Szczególnie uważajcie na diesle Forda, Mazdy, Renault, ale też Toyoty. Zalety? Większość modeli jakieś ma np. Laguna nie rdzewieje tak, jak niektórzy konkurenci.
Naszym zdaniem
Klasa średnia, nawet w wydaniu kilkunastoletnim, to ciągle atrakcyjne auta. Wygodne zawieszenie, obszerne wnętrza, szeroka paleta silników – wybór może okazać się większy niż obecnie, jako że klasa średnia ustępuje miejsca SUV-om (prosty dowód: z opisanych dalej modeli nie ma już Laguny, ale zniknęły też inne).
Zachęcają także ceny, bo wystarczy kilka tys. zł na sprawne, jeżdżące auto. Czy jednak można liczyć na tanią eksploatację? To zależy od modelu oraz wersji, które wybierzecie. Kilkanaście lat temu intensywnie zaczęto wprowadzać nowoczesne (nie zawsze dopracowane) diesle, pojawiały się silniki benzynowe z wtryskiem bezpośrednim. Często naprawy mogą być bardziej kosztowne niż… samo auto!
Galeria zdjęć
1/10 Mondeo z lat 2000-05 to jedno z aut, które rdzewiały… już na prospektach. Niestety, to prawda – w wielu egzemplarzach podwozie jest w opłakanym stanie, rdzawe wykwity widać też np. na drzwiach. Popularne diesle (Ford stosował silniki własnej konstrukcji, nie są one spokrewnione z jednostkami PSA) okazały się zawodne – w TDCi (z common railem) z powodu zużycia pompy paliwowej wysokiego ciśnienia uszkodzeniu ulegały wtryskiwacze, w TDDi (wtrysk bezpośredni) regeneracji będzie wymagać pompa rozdzielaczowa. Koszty? W obu przypadkach około 3000 zł, czyli często tyle, ile… kosztuje auto. A przecież są jeszcze turbina, koło dwumasowe itd. Dlatego pewniejszym rozwiązaniem wydają się benzyniaki (poza SCi z „niesforną” elektroniką). Ford wprowadzał liczne modernizacje, auta po zmianach (szczególnie po 2005 roku) są trwalsze i mniej kłopotliwe. Czy w ogóle warto interesować się Mondeo? Do zalet zaliczymy całkiem przestronne, wygodne, często nieźle wyposażone nadwozie. Łatwo o części zamienne. Mondeo z dobrze utrzymanym podwoziem (bez luzów) prowadzi się całkiem przyzwoicie, na tylnej osi stosowano układ wielowahaczowy. Bagażniki sedana i liftbacka mają identyczną pojemność – 500 l. Jest też kombi z ogromnym kufrem (540-1700 l).
2/10 Deska rozdzielcza – kiedyś może nowoczesna – dziś jest krytykowana za spore połacie taniego plastiku.
3/10 Wrogiem numer 1 Mazdy 6 jest korozja. To niby nic nadzwyczajnego, ale w tym modelu rdza czyniła naprawdę duże spustoszenie – pomalowane tylne błotniki częściej oznaczają walkę z rdzawym nalotem niż powypadkową przeszłość. Powstaje więc pytanie, czy lepiej kupić taką Mazdę z zardzewiałą płytą podłogową i zabezpieczyć ją samodzielnie, czy też szukać egzemplarza z zabezpieczonym spodem? Jeśli jest to świeży biteks, lepiej uważać – pochlapanie byle jak tylko odsuwa problem na… kilka miesięcy i kosztuje kilkaset zł. Jeśli chcecie zrobić porządny remont z czyszczeniem całego podwozia, to… nie wystarczy 5 tys. zł. Jeżeli kłopoty z karoserią nałożymy na usterki diesla, to będziemy mieć prawdziwą skarbonkę. W silniku 2.0 MZR-CD (nie ma on nic wspólnego z Fordem, w przeciwieństwie do niektórych benzyniaków) zawodzą: układ smarowania, wtryskiwacze, EGR, turbiny, koła dwumasowe – słowem… wszystko. Dlatego niska cena powinna wzbudzić waszą czujność.
4/10 Wnętrze dobrze znosi próbę czasu. Funkcjonalny bagażnik kombi – ma pojemność 505-1712 l.
5/10 Duże, całkiem nieźle wyglądające auto, wcale nie takie tanie. Może w takim razie pominąć ryzykowne diesle i kupić benzynę? Tak, ale w przypadku Vectry trzeba uważać też na wersję 2.2 z wtryskiem bezpośrednim (155 KM). Rozciągnięty łańcuch rozrządu to niewielki problem, gorzej, gdy uszkodzeniu ulegnie wysokociśnieniowa pompa paliwa (warto pilnować stanu oleju, bo benzyna dostaje się do środka smarnego) lub klapki w kolektorze ssącym. Poza tym dynamiczna jazda oznacza spalanie znacznie wyższe, niż obiecywał Opel. Do tego dochodzą kłopoty z korozją i zawieszeniem.
6/10 Topowo wyposażone odmiany, z jasną tapicerką, ciągle mogą być kuszące, podstawowe wyglądają dużo gorzej. Kombi oferuje też imponującą przestrzeń ładunkową: 530-1850 l.
7/10 Królowa lawet? Najczęściej padnie odpowiedź: Laguna II z dieslem. Rzeczywiście, jednostka 1.9 dCi z początku produkcji (120-konna) miała liczne problemy z turbinami, przez co też często dochodziło do tzw. rozbiegania (i zwykle zniszczenia) jednostki napędowej. Poza „naturalnymi” problemami obecnie dochodzi jeszcze kłopot z tanimi (mało profesjonalnymi) naprawami silników i osprzętu oraz dość częste problemy z elektroniką (np. czujnikami ciśnienia w oponach). Są też plusy: ale auto jest wygodne, oszczędne i nie rdzewieje.
8/10 Udany projekt wnętrza, jednak jasne materiały szybko się zestarzały i straciły na wyglądzie.
9/10 Zadbany Passat B5 z dieslem to dla wielu połączenie niemal idealne – gdzie tu zagrożenie?! Już wyjaśniamy: jeśli znajdziecie zadbanego „paska” z pewną historią serwisową i z dieslem 1.9, który ma na liczniku prawdziwe 200 czy 250 tys. km, a nie przyjechał do Polski, wyglądając jak przystanek autobusowy – to tak. Jednak to często… mrzonka. Większość egzemplarzy niewarta jest swojej ceny i wymaga inwestycji, chociażby w rozbudowane zawieszenie przednie. Ryzyko nietrafionego zakupu rośnie, gdy zdecydujecie się na diesla 2.0/136 KM (debiut w 2003 r., ceny… niższe niż starszych 1.9). O dolegliwościach motoru można napisać książkę, problemy z głowicami i napędem pompy oleju to tylko początek kłopotów. Co z tego, że mechanicy dobrze je znają i mają dostęp do części, skoro tanio nie będzie?
10/10 W poliftingowych B5 dobra jest jakość wykończenia, kufer kombi ma 495-1600 l.
