- Silnik 1.6 SIDI to zaawansowana technicznie 4-cylindrowa konstrukcja, która weszła do produkcji w 2012 r.
- Jednostka ta występowała w trzech wariantach mocy: 136, 170 i 200 KM
- Motor ten dostępny był w kompaktach, klasie średniej i w vanie.
Przed kilkunastoma laty sytuacja Opla nie była najłatwiejsza – firma regularnie przynosiła straty i poszukiwano nowych rozwiązań mogących odwrócić ten trend. W 2012 r. wielu producentów miało już całą paletę downsizingowych jednostek napędowych, w szerokim zakresie korzystano z doładowania i wtrysku bezpośredniego. Tymczasem Opel, choć był europejskim prekursorem stosowania jednostek trzycylindrowych (czasy Corsy B), w większości aut montował ociężałe i przestarzałe silniki. Miały to zmienić zupełnie nowe rodziny jednostek, nazwane Medium/Small Gasoline Engine (MGE i SGE), występujące pod handlową nazwą "Ecotec" (czasem z dodatkiem "SIDI"). Zajmiemy się wersją "średnią", czyli 1.6.
Zaraz, zaraz – co to za nowość, do znanego 1.6 turbo dodali wtrysk bezpośredni i tyle, przecież nie zmieniły się wymiary cylindra ani pojemność. Poza tym początkowo zaproponowano 170-konną wersję, czyli… o 10 KM słabszą od dotychczasowej! Gdzie tu postęp? Choć rzeczywiście pozory mogły mylić, jednostka 1.6 SIDI to całkowicie nowa, zaawansowana technicznie 4-cylindrowa konstrukcja niemająca wiele wspólnego z poprzednikiem, czyli motorem 1.6 turbo. Silnik wszedł do produkcji pod koniec 2012 r. w węgierskiej fabryce Opla. Poza seryjnym doładowaniem i wtryskiem bezpośrednim zastosowano tu żeliwny kadłub oraz aluminiową głowicę i dolną podstawę silnika. Wał korbowy z kutej stali opiera się na pięciu łożyskach. Dwa wałki rozrządu sterują 16 zaworami, zastosowano też podwójną regulację faz rozrządu. Nowością jest napęd rozrządu – pracuje tu łańcuch umieszczony tradycyjnie z przodu silnika. Ale łańcuchowy napęd wałków wyrównoważających znalazł się od strony koła zamachowego. Zoptymalizowane rolki na krzywkach popychaczy i tłoki z warstwą zmniejszającą tarcie dopełniają obrazu technicznej budowy tej jednostki.
Silnik 1.6 SIDI – przyjemna jazda
Zaawansowana technika przekłada się oczywiście na poprawę parametrów. Jednostka jest cichsza, w porównaniu z poprzednikiem "ucięto" 2 dB (A). Pracuje też znacznie spokojniej, a odpowiednio dobrane parametry turbiny i wtrysku zapewniają bardzo płynną pracę w zakresie średnich prędkości obrotowych. Seryjny start-stop w połączeniu z wtryskiem bezpośrednim wpłynął też na ograniczenie zużycia paliwa i emisję szkodliwych substancji. Nowy motor bez kłopotu spełnia normę Euro VI i obniżył emisję CO2 o kilkanaście procent. Spadło też spalanie.
Kto narzeka na brak mocy, ma do wyboru trzy warianty silnika: obok wspomnianego 170-konnego (nazywanego często Eco) jest też 200-konny Performance. Pojawił się też "lżejszy" wariant 136-konny. Jeśli chcecie mieć pewność co do wersji silnika w danym modelu, to można je rozpoznać po kodach: D16SHJ to odmiana o mocy 136 KM, A16XHT, B16XHT i D16SHL to wersje oferujące 170 KM, zaś A16SHT, B16SHT i D16SHT mają 200 KM.
Jednak stosunkowo wysoka masa Opli w połączeniu z charakterystyką silnika sprawia, że nawet w najmocniejszej wersji silnik nie czyni np. z Astry sportowca. Auto potrafi przyspieszyć do setki w okolicy 8 s, jednak nie ma charakteru usportowionych odmian – dla takich kierowców przewidziano 2-litrowe OPC. Tu mamy bezpieczny zapas mocy do wyprzedzania, ale dobra dynamika wymaga "poganiania". Za to spalanie pozostaje na rozsądnym poziomie, w odmianie 200 KM to 8-9 l/100 km. Opel był chyba świadomy takiej charakterystyki jednostki, bo np. Corsa E w odmianie 1.6 OPC (lata 2015-18) ciągle korzysta ze starszego motoru z paskowym napędem rozrządu i wtryskiem pośrednim. Nowy silnik nie był też łączony z instalacją CNG.
Choć konstrukcję uznajemy za udaną (brak większych wpadek technicznych), trafiła ona tylko do kilku Opli (patrz galeria) i nie zdobyła nadzwyczajnej popularności. W Astrze klienci skupiali się głównie na tańszych rozwiązaniach (w zakupie lub eksploatacji), zaś w Insignii dominuje napęd wysokoprężny. Do "upadku" silnika przyczyniło się też przejęcie Opla przez PSA.
Silnik 1.6 SIDI — dane techniczne:
| Dane techniczne* | 1.6 SIDI | 1.6 SIDI | 1.6 SIDI | 1.6 SIDI | 1.6 SIDI | 1.6 SIDI |
| Lata produkcji | 2018-19 | 2013-18 | 2018-19 | 2013-19 | 2015-18 | 2018-19 |
| Silnik – typ, liczba zaworów | t.benz. R4/16 | t.benz. R4/16 | t.benz. R4/16 | t.benz. R4/16 | t.benz. R4/16 | t.benz. R4/16 |
| Pojemność skokowa | 1598 | 1598 | 1598 | 1598 | 1598 | 1598 |
| Stopień sprężania | 10,5:1 | 10,5:1 | 10,5:1 | 9,5:1 | 9,5:1 | 9,5:1 |
| Typ rozrządu | DOHC | DOHC | DOHC | DOHC | DOHC | DOHC |
| Moc maks. (kW/KM/obr./min) | 100/136/4000-6000 | 125/170/4250-6000 | 125/170/4750-6000 | 147/200/5500 | 147/200/4700-5500 | 147/200/5500 |
| Maks. mom. obr. (Nm/obr./min) | 240/1650-3500 | 260/1650-3200 | 280/1650-4000 | 280/1650-3200 | 300/1700-4700 | 300/1750-4500 |
| Rodzaj wtrysku | bezpośredni | bezpośredni | bezpośredni | bezpośredni | bezpośredni | bezpośredni |
| *zależnie od modelu mogą różnić się nieco wartości momentu obrotowego oraz obroty, przy których uzyskiwane są parametry. Silniki wyposażone są też w funkcję Overboost. | ||||||
Silnik 1.6 SIDI — czynności serwisowe:
Silnik 1.6 SIDI — zalecenia serwisowe, materiały eksploatacyjne:
SMAROWANIE: Ople korzystają najczęściej z komputera wskazującego konieczność wymiany oleju w silniku. Jeśli układ nie jest włączony, maksymalne wartości "tabelkowe" to 30 tys. km lub rok. Warto korzystać z komputerowego monitorowania stanu oleju, jednak interwał jego wymiany maksymalnie powinien wynosić 15 tys. km lub rok. Zapewni to dłuższą żywotność napędu rozrządu oraz turbiny. W całym zakresie temperatur należy stosować olej syntetyczny o lepkości 5W-30, spełniający normę Dexos 1 Gen 2. Nie ma zbyt dużego wyboru środków spełniających tę normę, najczęściej warto sięgnąć po oryginalny olej Opla. Pojemność układu to około 5,5 l.
NAPĘD ROZRZĄDU: W silnikach SIDI za napęd wałków rozrządu odpowiada łańcuch (w 1.6 turbo z wtryskiem pośrednim był to pasek) umieszczony z przodu silnika. To jeden długi łańcuch z dwiema prowadnicami, napinaczem hydraulicznym i szyną prowadzącą. Nie przewidziano terminowej wymiany elementu, nie są też znane przypadki przedwczesnego rozciągnięcia łańcucha. Z tyłu silnika znalazł się łańcuch napędzający wałki wyrównoważające. Czas wymiany to mniej niż 6 godzin (Zafira C).
UKŁAD CHŁODZENIA: Opel nie przewiduje terminowej wymiany płynu chłodzącego, jednak zaleca kontrolę jego jakości oraz stanu podczas każdego przeglądu (co 30 tys. km lub rok). Płyn powinien być typu long life, a pojemność układu (np. w Astrze K) to 5,9 l.
Silnik 1.6 SIDI — ceny części i koszty wymiany:
| koszt zamienników (zł) | cena* | wymiana* |
| filtr oleju/powietrza | 42/70 | 50 (plus olej)/50 |
| świeca zapłonowa | 75 | 60 (kpl.) |
| pompa cieczy | 340 | 170 |
| turbosprężarka | 3600 | 450 |
| zestaw rozrządu | 450 (bez kół) | 900 |
| cewka zapłonowa | 160 | 40 |
| pasek osprzętu (zestaw) | 310 | 90 |
| alternator | 1070 | 150 |
| *poza ASO, Insignia A | ||
Silnik 1.6 SIDI — naszym zdaniem
Jeśli w kręgu waszych zainteresowań leży któryś z pokazanych w galerii modeli Opla, to możecie śmiało zdecydować się na jednostkę 1.6 Turbo o nazwie "SIDI". Jednak pamiętajcie: mimo znaczącej mocy auta nie mają sportowego charakteru, służą raczej do płynnej, przyjemnej i bezpiecznej jazdy. Na rozsądnym poziomie pozostaje też zużycie paliwa. Co równie ważne: nie natknęliśmy się na żadne przypadki poważniejszych usterek tego silnika, głównie to drobne wycieki.
Ocena: 4+
Silnik ma pojemność 1598 cm3 (średnica cylindra 79 mm, skok tłoka 81,5 mm) – to dokładnie takie parametry, jak w poprzedniku, czyli 1.6 Family 1. Jednak na tym podobieństwa z grubsza się kończą, silniki MGE (Medium Gasoline Engine) to zupełnie nowa rodzina, spokrewniona m.in. z silnikami SGE (Small). Dodatkowe oznaczenie handlowe to "SIDI" (Spark Ignition Direct Injection) – zapłon iskrowy, wtrysk bezpośredni. To właśnie umieszczenie wtryskiwaczy centralnie w komorze spalania (a nie w kolektorze dolotowym) odróżnia nową rodzinę silników od starej Family 1. Silnik 1.6 SIDI nie trafił do sportowych aut segmentu B. Był w kompaktach, klasie średniej i w vanie.
Silnik nie jest szczególnie popularny, ale raczej nie wynika to z kłopotów technicznych. Prześledziliśmy fora internetowe, zapytaliśmy mechaników wyspecjalizowanych w naprawach Opli – do tej pory można mówić tylko o drobiazgach. Należy do nich wyciek oleju z przedniej części silnika. Warto sprawdzić, czy problemem nie jest… koło pasowe o zbyt małej średnicy (42 zamiast 42,5 mm) – jeśli nie, to wystarczy wymiana simmeringu. Gorzej będzie, gdy silnik zgłosi błąd (m.in. P0171) i pojawią się gwizdy spod maski – do wymiany może kwalifikować się pokrywa zaworów, oryginalna nowa z wymianą kosztuje około 2000 zł. Czasem założonego przebiegu (60 tys. km lub 4 lata) nie wytrzymują świece zapłonowe (wypadanie zapłonu), a są dość kosztowne – oryginalne po 75 zł, zamienniki nawet powyżej 100 zł za sztukę! W Astrze K czasem pojawiają się błędy w oprogramowaniu silnika.
Mocne benzyniaki (wolnossące i turbo) przez wiele lat miały ugruntowaną pozycję w palecie Opla – można wspomnieć np. Kadetta GSi czy Astrę OPC. Dlatego nie było zdziwienia, gdy Opel zaproponował odmianę 1.6 Turbo silnika z rodziny Family 1 Generation III (moce od 150 do 210 KM), który trafił do sportowych maluchów, kompaktów i limuzyn. W 2012 r. pokazano rodzinę SIDI.
Na foto: 2007 r., debiut Corsy 1.6 turbo (jeszcze Family 1) w wersji OPC – moc 192 KM pozwalała przyspieszać do 100 km/h w 7,2 s. Było też "słabe" GSi (150 KM).
2013 r.: nowy silnik z bezpośrednim wtryskiem – 1.6 SIDI – jako pierwszy otrzymał Opel Cascada. Początkowo był to wariant 170-konny, później również mocniejszy i słabszy.
2016 r.: silniki MGE to też warianty 1.8 oraz 2.0 – niestosowane w Oplach i nieznane w Europie. Jednym z aut wykorzystujących motor 1.8 jest hybrydowy Chevrolet Malibu.
Astra J: w 2013 r. silnik zastąpił odmianę 1.6 Turbo. Obie wersje – 170 i 200 KM.