Volvo V40 D3 - początek testu długodystansowego

Samochody marek premium, zwłaszcza mniejsze (miejskie i kompakty), rządzą się innymi prawami niż mniej prestiżowe pojazdy. Przy ich wyborze klienci nie kierują się ceną zakupu, spalaniem ani przestronnością wnętrza. Liczą się za to: jakość materiałów, bogactwo wyposażenia, zaawansowanie techniczne, prestiż i oczywiście – przyjemność prowadzenia. Takimi kryteriami kierowaliśmy się, gdy zamawialiśmy Volvo V40.

Zanim przejdziemy do oceny auta, dwa zdania wyjaśniające, dlaczego zdecydowaliśmy się na półroczny test nie najmłodszego już, a jednocześnie najmniejszego modelu Volvo. Choć V40 zadebiutowało w 2012 roku, to w tym roku przeszło lifting (nowe: grill, reflektory, lakiery, felgi, tapicerki i funkcje Volvo On Call). Euro NCAP uznał ten model za najbezpieczniejszy kompakt na świecie. Jest to także najlepiej sprzedające się Volvo w Europie.

Volvo V40 D3 - tak skonfigurowaliśmy nasz egzemplarz

Wybraliśmy wersję wysokoprężną D3. Dlaczego? Ponieważ ma 150 KM mocy, a chcieliśmy jeździć autem ze skrzynią automatyczną. Benzyniak o zbliżonej mocy (1.5 T3/152 KM) byłby co prawda o 10 100 zł tańszy i rozpędzałby V40 do „setki” w niemal takim samym czasie, jak D3, ale spalałby więcej paliwa (wg Volvo o 1,5 l/100 km). Ze względu na niższy aż o 70 Nm maksymalny moment obrotowy benzyniak byłby mniej elastyczny. Zdecydowaliśmy się na diesla także dlatego, żeby nie mieć w teście długodystansowym kolejnego kompaktu z benzyniakiem (nadal jeździmy Astrą 1.0 i „308-ką” 1.2).

Skoro V40 to pojazd premium, postanowiliśmy (tak jak klienci tej klasy) dobrze je wyposażyć. Wybraliśmy wersję Kinetic za 119 000 zł (seryjnie m.in. 2-strefowa klimatyzacja aut., 7 airbagów, City Safety), ale doposażyliśmy ją w: lakier perłowy (2700 zł), przyciemniane szyby (1790 zł), czujnik deszczu (500 zł), czarną podsufitkę (1240 zł), koło dojazdowe (280 zł) oraz pakiety Volvo Ocean Race (10 600 zł) i Made by Sweden (9600 zł).

Test rozpoczęliśmy przed miesiącem i jest już za nami jedno nieprzyjemne zdarzenie. Auto dwukrotnie myliśmy w myjni automatycznej. Za pierwszym razem okazało się, że połowa tylnej szyby, felgi, progi oraz dolne części zderzaków nie były umyte. Drugim razem myjnia pozbawiła V40 tylnej wycieraczki z ramieniem. Trzeci raz nie sprawdzaliśmy, auto czyścimy już ręcznie.

Volvo V40 D3 - przyjemność z jazdy

Turbodiesel o mocy 150 KM sprawnie rozpędza V40, i to niezależnie od rodzaju trasy i obciążenia auta. Dynamice sprzyja szybko działający „automat”. Do zalet można zaliczyć też spalanie (średnie z 3,5 tys. km – 6,8 l/100 km). Dostrzegliśmy także wady napędu, takie jak głośna praca silnika na zimno i po mocnym wciśnięciu gazu. Podczas manewrów przeszkadzają duża średnica zawracania i słaba widoczność do tyłu. Mimo 17-calowych kół V40 jest komfortowe i choć precyzji układu kierowniczego daleko do ideału, to jednak pasuje do charakteru auta. W V40 zachwycają jakość skórzanej tapicerki i wygoda foteli, przeszkadza ciasnota w 2. rzędzie (nawet gdy wozi się dzieci w fotelikach).

Więcej wrażeń z jazd przekażemy w kolejnej relacji z testu długodystansowego.

Volvo V40 D3 - to nam się podoba

Dynamiczny i oszczędny silnik, „automat” szybki w działaniu, znakomite fotele, wysoka jakość wykończenia, nowoczesne multimedia, dobre prowadzenie i komfort.

Volvo V40 D3 - to nam się nie podoba

Silnik głośny na zimno i podczas przyspieszania, mało przestrzeni z tyłu, zbyt agresywna reakcja systemu City Safety przy dojeździe do szlabanu.

Volvo V40 D3 - nasza ocena: warte swoich pieniędzy

Muszę przyznać, że gdybym szukał kompaktu klasy premium, to nie zastanawiałbym się długo i kupiłbym V40 w takiej konfiguracji, jak testowe auto. Dlaczego? Owszem, nie ma 300 KM i napędu na obie osie, ale przyjemność z jego prowadzenia jest naprawdę duża.

Volvo V40 D3 - dane techniczne