- Mercedes A 220 d nie jest tani, jak na auto kompaktowe, ale ma wiele zalet
- Spalanie z całego testu wyszło 6,3 l/100 km, a na odcinkach testowych – od 5,3 do 5,9 l/100 km
- Po demontażu na części Mercedesa A220 d znaleźliśmy tylko drobiazgi
- Dużo czytania, a mało czasu? Sprawdź skrót artykułu
- Mercedes A 220 d – zrobił dobre pierwsze wrażenie
- Mercedes A 220 d – szybko i oszczędnie
- Mercedes A 220 d – typ komfortowy
- Mercedes A 220 d – trzeba uważać!
- Mercedes A 220 d – zawsze gotowy do jazdy!
- Mercedes A 220 d – teraz na demontaż
- Mercedes A 220 d – jest naprawdę solidny
- Mercedes A 220 d – to znaleźliśmy po rozebraniu auta na części
- Mercedes A 220 d – dane techniczne
- Mercedes A 220 d – naszym zdaniem
Mercedes klasy A już na zawsze zapisze się w historii motoryzacji. Któż bowiem nie pamięta tego, jak w 1997 r. pierwsza generacja modelu spektakularnie oblała tzw. test łosia i sprawiła, że nie tylko właścicieli małego Mercedesa, ale i ludzi w Stuttgarcie ogarnął blady strach? Właśnie. Od tamtego czasu wiele się zmieniło, klasa A nie przypomina już małego vana, lecz jest klasycznym i przy tym na pewno stylowym hatchbackiem, który na dodatek żadnych testów się nie boi. My natomiast obawiamy się, że luki po tym modelu – testowana przez nas generacja W177 ma w 2025 r. przejść do historii i nie dostać następcy – tak łatwo zapełnić się nie da. Zwłaszcza że na dystansie dokładnie 102 507 km czerwony kompakt ze 190-konnym dieslem zdążył zrobić na nas świetne wrażenie i nie wykazał praktycznie żadnych słabości. Jednak po kolei.
Mercedes A 220 d – zrobił dobre pierwsze wrażenie
Już po pierwszej przejażdżce tym autem w październiku 2019 r. jeden z redaktorów zapisał w dzienniku testowym znamienne słowa: Zapomnijcie o Golfie GTD. Klasa A 220 d jest znacznie lepsza. I wiecie co? Przez kolejne 2,5 roku testu kompakt z gwiazdą na grillu zrobił wszystko, by tę tezę w pełni potwierdzić. Dwulitrowy diesel o mocy 190 KM i maksymalnym momencie obrotowym 400 Nm napędzał auto z taką lekkością, jakby był wręcz do takiego nadwozia stworzony. W 7 sekund od zera, do pierwszych 100 km/h to wynik godny szacunku, tak samo, jak łatwość, z jaką najmniejszy w ofercie model Mercedesa rozpędzał się na niemieckich autostradach do prędkości ponad 200 km/h. No tak, ale w czasie takiej jazdy spalanie było pewnie całkiem wysokie? No właśnie, tu kolejne zaskoczenie, bo nawet dość ostry styl jazdy preferowany przez część testujących nie sprawił, że silnik zużywał duże ilości oleju napędowego. Na całym dystansie wyszło nam 6,3 l na 100 km, co należy chyba uznać za wręcz rewelacyjny wynik. A uwierzcie nam, tych autostradowych etapów w Niemczech było naprawdę sporo.
Mercedes A 220 d – szybko i oszczędnie
Niskie spalanie to zapewne też – przynajmniej po części – zasługa dwusprzęgłowej skrzyni z ośmioma przełożeniami. Podczas szybkiej jazdy obniżała ona obroty silnika i działała kojąco na nasze uszy, a w trakcie spokojnych przejażdżek sprawiała, że osiągnięcie spalania z piątką przed przecinkiem nie stanowiło w zasadzie żadnego problemu. No i ten zasięg – nie raz udało nam się na jednym baku zrobić blisko 1000 km. Całkiem nieźle jak na kompakt.
Problemów nie sprawiał też układ SCR, bo średnie zużycie dodatku AdBlue zazwyczaj mieściło się w granicach litra na każdy tysiąc kilometrów, co wobec pojemności zbiornika 23,8 l sprawiało, że poziom płynu musieliśmy uzupełnić raptem kilka razy. Jedyne, co nas w tym kontekście zaskoczyło negatywnie, to rozpiętość cen AdBlue – podczas gdy na stacjach paliw musieliśmy niekiedy płacić nawet ok. 15 zł za litr płynu z opakowania, w sklepach motoryzacyjnych litr tego płynu udawało się dostać nawet dwa razy taniej. Najkorzystniej zazwyczaj wychodziło tankowanie z dystrybutora – ok. 5 zł/l.
Mercedes A 220 d – typ komfortowy
Testujący byli też wyjątkowo zgodni co do oceny komfortu podróżowania. Żartownisie wymyślili nawet nową ocenę, którą według nich klasa A powinna dostać w tej kategorii – to, uwaga, uwaga, szóstka… z gwiazdką. Jasne, pod względem ilości miejsca w środku są w tym segmencie lepsi, jednak dla niewielkiej rodziny przestrzeni jest w sam raz. Część testujących, oceniając bardzo wygodne fotele i przyjemnie zestrojone zawieszenie, twierdziła nawet, że do klasy C to już tu naprawdę wiele nie brakuje. I nawet gdy inni uznawali to za lekką przesadę, to obiektywnie rzecz biorąc, mamy tu do czynienia z kompaktem, który naprawdę bardzo dobrze radzi sobie na długich trasach. Chwalono też jakość wykonania i znakomite ledowe lampy – bez dwóch zdań, do tego auta łatwo było się nam przyzwyczaić. Jak zanotował jeden z testujących: Świetny samochód. Niewielki, lekki, poręczny, łatwy w obsłudze. Dzięki temu zresztą czerwony Mercedes dobrze radził sobie zarówno w trasie, jak i w mieście.
Mercedes A 220 d – trzeba uważać!
No właśnie, miasto. Tu na jaw wyszła jedna z kilku wad testowanego auta. Otóż prześwit klasy A okazuje się raczej niewielki, a stosunkowo długi "nos" samochodu też sytuacji z pewnością nie poprawia. Efekt jest taki, że pokonywanie garbów (tzw. śpiących policjantów) oraz stromych zjazdów do garażu często stanowiło nie lada wyzwanie. I dla Mercedesa, i dla kierowcy. Także zajęcie miejsca na nisko umieszczonych siedzeniach wymagało nieco gimnastyki i zwłaszcza wysocy kierowcy nie zawsze byli z tego faktu zadowoleni. I jeszcze inna ciekawostka – otóż dolna krawędź drzwi przebiega w tym aucie tak nisko, że czasem, gdy zaparkowaliśmy przy wyjątkowo wysokim krawężniku, pojawiał się nawet problem z otwarciem prawych przednich drzwi (!).
Mercedes A 220 d – zawsze gotowy do jazdy!
Niemal same pochwały sypały się za to w kierunku multimediów. W Mercedesie infotainment nazywa się MBUX i w tej wersji spisuje się wręcz znakomicie. Mamy tu więc sprawnie działającego asystenta głosowego, ekrany o bardzo dobrej rozdzielczości, świetną nawigację oraz – niestety – tylko przewodowe połączenie z Apple CarPlay i dość czuły touchpad, który co rusz powodował pewne utrudnienia w obsłudze. Trochę irytujące, ale do zniesienia. Trudniej natomiast było pogodzić się z działaniem niektórych nieco zbyt nerwowych systemów wspomagających – zdarzało się np. tak, że system podczas pokonywania zakrętów rozpoznawał pieszych znajdujących się na chodniku biegnącym obok jezdni, ale uznawał, że ludzie ci idą jednak po jezdni, i postanawiał interweniować.
Mercedes A 220 d – teraz na demontaż
100 tys. km za kierownicą czerwonej klasy A minęło jednak szybko i przyjemnie – ani się obejrzeliśmy, a przyszła pora na końcowy demontaż. Nie brakowało jednak głosów, że szkoda i że mały Mercedes mógłby u nas zostać nieco dłużej. Na nic się to jednak wszystko zdało, auto trafiło pod skalpel i pod czujne oko ekspertów z Dekry. Od razu dało się zauważyć, że np. tworzywa użyte do wykończenia wnętrza wciąż wyglądają świeżo, choć już np. dywaniki – zwłaszcza z przodu – noszą lekkie ślady przetarć, a tapicerka foteli zdążyła się tu i ówdzie lekko pomarszczyć. Podobnie demontaż przebiegał też dalej – większość elementów nie budziła zastrzeżeń, a jeśli już coś się pojawiało, to były to głównie detale. Weźmy np. lekko przetarty lakier na jednym z błotników, drobny powierzchniowy nalot rdzy na elementach podwozia czy drobną nieszczelność na jednym z przewodów klimatyzacji (jak się okazało, w układzie brakowało 170 g czynnika). Czyli w sumie kilka detali, których przemilczeć nie można, ale większość – niegroźna.
Mercedes A 220 d – jest naprawdę solidny
- układ wydechowy sam w sobie prezentuje się bardzo dobrze, nie ma powodów do narzekań. Natomiast blachy termoizolacyjne w kilku miejscach noszą wyraźne ślady pęknięć – jeszcze nic nie hałasuje, ale…
- tapicerka foteli nie wykazuje niemal żadnych oznak zużycia, choć w kilku miejscach się pomarszczyła. Wiązka kabli idąca do fotela kierowcy musiała zostać na pewnym etapie wymieniona.
- skrzynia przez cały czas testu precyzyjnie zmieniała biegi – nie było niemal żadnych powodów do narzekania. Również demontaż nie wykazał w zasadzie żadnych uchybień: koła zębate, łożyska, zestaw sprzęgieł – bez uwag.
- klimatyzacja działała sprawnie, jednak demontaż wykazał, że w układzie brakowało 170 g czynnika. Jak się okazało, wina leżała po stronie nieszczelnego przewodu.
- zawieszenie: nie stwierdziliśmy żadnych luzów, wszystkie elementy są w nienagannym stanie. Niemniej na elementach tylnej osi odkryliśmy już początki powierzchniowej korozji.
- blok silnika wykonano z aluminium, gładzie cylindrów pokryto tzw. powłoką Nanoslide – inspekcja nie wykazała żadnych powodów do niepokoju.
Mercedes A 220 d – to znaleźliśmy po rozebraniu auta na części
Powłoka Nanoslide dzielnie wytrzymała trudy maratonu – nie mamy do niej żadnych uwag!
Osady na trzonkach zaworów ssących to norma, nie ma powodów do niepokoju
Tłoki są w naprawdę bardzo dobrej kondycji – nie wykazują ponadnormatywnego zużycia
Miejscami na podwoziu odkryliśmy już pierwsze oznaki powierzchniowej korozji. Na razie to drobiazgi, ale z czasem może być kiepsko
Turbosprężarka ze zmienną geometrią łopatek i chłodzeniem wodnym. Po pokonaniu 100 tys. km prezentowała dobry stan techniczny
Mercedes A 220 d – dane techniczne
| Dane techniczne | Mercedes A 220 d |
| Rodzaj | t.diesel R4/16 |
| Pojemność silnika spalinowego | 1950 cm3 |
| Stopień sprężania | 15,5:1 |
| Napęd rozrządu | łańcuch |
| Moc maksymalna (systemowa) | 190 KM/3800 obr./min |
| Maks. moment obrotowy (systemowy) | 400 Nm/1600 obr./min |
| Prędkość maksymalna | 235 km/h |
| Skrzynia biegów | aut. 8 (DCT) |
| Napęd | przedni |
| Długość/szerokość/wysokość | 4419/1796/1445 mm |
| Rozstaw osi | 2729 mm |
| Masa własna/ładowność | 1520/495 kg |
| Hamulce: przód/tył | tarczowe wentyl./tarczowe |
| Pojemność zbiornika paliwa | 43 l |
| Pojemność bagażnika | 370-1210 l |
| Ogumienie (testowe) | 225/45 R 18 |
Mercedes A 220 d – naszym zdaniem
Testowana klasa A 220 d wypadła znakomicie, zaliczyła test celująco i uplasowała się w pierwszej dziesiątce naszego rankingu. Samochód był zawsze gotowy do jazdy, nigdy nie wykazywał oznak słabości. W codziennym użytkowaniu czarował dynamiką i niskim spalaniem, a po rozebraniu na części – świetną kondycją kluczowych podzespołów. Niezła robota!
