Złodziej chciał ukraść Toyotę mojego kolegi. Nie dał rady, ale zostawił pamiątkę. Opowiem wam, co na to policja

Tego dnia gościłem znajomych, którzy zaparkowali swój samochód tak, żeby nie robić tłoku przed samym wejściem do domu. Po kilku minutach od ich wyjścia dzwoni telefon: – Wiesz, ktoś nam kompletnie zdemolował samochód. Chcesz zobaczyć?

Jak wygląda samochód po próbie kradzieży?

Wnętrze Toyoty RAV4 po próbie kradzieżyŻródło: Auto Świat / Maciej Brzeziński

Właściciel Toyoty był na tyle przytomny, że gdy po otwarciu drzwi zobaczył pobojowisko, nie wsiadł do auta – od razu pomyślał, że nie ma sensu niszczyć śladów, które być może pozostawili sprawcy.

Toyota Pawła wyglądała w środku – z punktu widzenia przeciętnego użytkownika samochodu – jak po wybuchu bomby. Wybebeszone osłony pod kierownicą, wiązki i pojedyncze przewody na wierzchu, wyciągnięty licznik, wyrwany panel klimatyzacji. Położony fotel kierowcy – prawdopodobnie po to, by złodziej miał swobodę ruchów. Wrażenie zniszczenia dopełniły odłamki szkła – wybito najmniejszą szybkę, pewnie po to, by ręcznie dostać się do środka. Po co komu elementy wnętrza takiego samochodu, kto to kupi?

Rzut oka na tylną kanapę wyjaśnił wszystko: nikt nie zasadzał się na wymontowane części – wszystko zostało rzucone na tylną kanapę. Złodzieje nie chcieli niszczyć samochodu i nie chcieli zabrać wymontowanych rzeczy, chcieli go w całości. Może potrzebny był silnik albo bateria? Ale coś poszło nie tak – być może właściciel nadszedł w złym momencie.

Części leżące na tylnej kanapie w całym tym bałaganie wyglądały na wymontowane może i na szybko, ale bardzo starannie. Nie widać, by cokolwiek było połamane. Licznik jest, panel klimy wisi na kablu. Nic nie zginęło. Mimo wszystko wyglądało to strasznie, a stało się zapewne w ciągu paru minut.

Paweł teraz dopiero skojarzył, że gdy zbliżał się do samochodu, zaparkowany obok Seat szybko ruszył i odjechał. Ale że Paweł w tamtym momencie nie podejrzewał niczego, nie zwrócił uwagi ani na numery rejestracyjne, ani na kierowcę i pasażera, chyba zresztą nie miał szans zobaczyć zbyt wiele, bo auto nie minęło go, lecz odjechało w przeciwnym kierunku. Ale też nie ma pewności, że ekipa, która była w ciemnym Seacie, ma coś wspólnego z próbą kradzieży Toyoty. Może po prostu parkowali w tym miejscu i akurat odjeżdżali?

Co robi policja po zgłoszeniu kradzieży samochodu? Część pierwsza — patrol

Podczas gdy tak sobie chodzimy wokół Toyoty, a ja robię zdjęcia z pomocą latarki i przez szybę, by nie zatrzeć śladów, policja jedzie już od kwadransa. Uspokajam kolegę: nie zapomnieli, po prostu nikt nie zginął, złodzieje uciekli, policja ma mnóstwo roboty, za to dużo wakatów – to może, a nawet musi trochę potrwać. Dyspozytor ukryty za numerem 112 grzecznie przyjął zgłoszenie i kazał czekać – więc czekamy w deszczu. Jest chłodno, więc wpadamy na pomysł, żeby jeszcze raz zadzwonić na 112 i zapytać, czy możemy czekać na policyjną załogę w domu kilkadziesiąt metrów dalej – jak dojadą, niech zadzwonią – dwie minuty i będziemy przy aucie. Okazuje się, że można tak zrobić – jak miło.

Jakoś nie wydaje nam się, by złodzieje zechcieli wrócić po łup – obiekt jest "spalony".

To był dobry pomysł, bo po dwóch godzinach od zgłoszenia wciąż nic się nie dzieje – i jakoś mnie to nie dziwi, na pewno policja ma pilniejsze sprawy. Pomoc drogowa już powiadomiona, ale dyspozytor też się nie spieszy – proszę zadzwonić, jak przyjedzie policja, to trochę zejdzie. Mija kolejne 30 minut i wreszcie dzwonią policjanci – są na miejscu.

• Przeczytaj też: Tak kradną samochody metodą "na głośnik". Samochód można stracić w dwie minuty

Policjanci są pod adresem, ale gdzieś po drugiej stronie płotu, jeszcze chwilę się szukamy i wreszcie znajdujemy – muszą jechać naokoło, najwyraźniej nie znają okolicy. Sympatyczni panowie mundurowi fachowo oceniają sytuację: rozglądają się za monitoringiem, ale doświadczenie podpowiada, że nie ma na co liczyć – za daleko np. od kamer stacji kolejowej. Niemniej dzwonią gdzieś, by to potwierdzić, że na monitoringu nic nie widać – to się chwali. Okazuje się też, że ich główną rolą jest potwierdzenie, że doszło do przestępstwa.

Co do kamer monitoringu, to niezbyt często się przydają. Złodzieje używają czapek, kapturów, ich samochody mają fałszywe numery rejestracyjne. Dorobienie kompletu tablic z dowolnym ciągiem znaków kosztuje 30 zł, firmy ogłaszają się na Allegro.

Pada pytanie: na ile właściciel szacuje straty, czy coś zginęło. A skąd on może wiedzieć? Od razu na wszelki wypadek, by nie pojawiły się głupie pomysły, że miało miejsce jedynie wykroczenie, podpowiadam: straty mogą wynieść od ok. 2000 zł do nawet kilku-kilkunastu tys. zł – to zależy, czy uszkodzono np. wiązki przewodów. Przypuszczam, że złodziej szukał metodycznie ukrytego modułu opcjonalnego zabezpieczenia, może coś tam powyrywał.

Czy zginął moduł? A skąd mam wiedzieć? Pewne jest, że straty są na tyle wysokie, że można mówić o przestępstwie. Serwis za kilkaset zł tego wszystkiego nie poskłada. Poza tym wymieniamy z policjantami uwagi, jakie auta giną najczęściej (wiadomo, że Toyota, najczęściej Corolla, na drugim miejscu RAV4), no ale na szczęście coraz rzadziej.

Policjant: – Coraz rzadziej? Ja takiej tendencji nie widzę. Zresztą będzie takich zdarzeń więcej, coraz więcej jest ludzi niechętnych normalnej pracy, będą cudzoziemcy wracać z frontu, co innego mieliby robić...

Ja: Gdyby im się udało, pewnie już Toyota jechałaby na wschód, na Białoruś, na Ukrainę albo do Rosji, co pan sądzi?

Policjant: Na wschód jadą samochody klasy premium, Mercedesy, BMW. Takie jak ten idą na części – jak auto nie znajdzie się tego samego dnia, to znaczy, że już go nie ma.

Ja: Strasznie pracowity złodziej, tak wyprute wnętrze to chyba rzadko się zdarza.

Policjant: Zdarza się za to, że gdy kradzież się nie udaje, złodzieje dla zatarcia śladów odpalają w środku gaśnicę. W tym przypadku chyba coś ich spłoszyło.

Dyskutujemy, kiedy właściciel mógłby złożyć zeznania na komisariacie, policjanci gdzieś dzwonią, ostatecznie nie trzeba załatwiać tego dzisiaj w nocy, można rano. Ustalają, że tak, może być rano, zwłaszcza że teraz trzeba jeszcze wezwać ekipę dochodzeniową. Policjanci wzywają więc ekipę, która zabezpieczy ślady (dziwne, że nie od razu przyjechał taki zespół). Znów trzeba czekać, pewnie do godziny. – Możemy czekać w domu? – Lepiej nie, bo znów będziecie się szukać po osiedlu.

Jakie samochody złodzieje kradną najczęściej?

Toyota CorollaToyota

Toyota, potem długo, długo nic. Jeśli chodzi o marki, to statystyki najczęściej kradzionych w ubiegłym roku samochodów wyglądają tak:

1. 1
   Toyota - 917 szt.
2. 2
   Audi - 464 szt.
3. 3
   BMW - 399 szt.
4. 4
   Volkswagen - 373 szt.
5. 5
   Mercedes - 312 szt.
6. 6
   Hyundai - 272 szt.
7. 7
   Kia - 249 szt.
8. 8
   Renault - 228 szt.
9. 9
   Ford - 205 szt.
10. 10
    Fiat - 201 szt.

A najczęściej kradzione modele? Oto one:

1. 1
   Toyota Corolla - 270 szt.
2. 2
   Toyota RAV4 - 200 szt.
3. 3
   Hyundai Tucson - 151 szt.
4. 4
   Toyota Yaris - 118 szt.
5. 5
   Audi A4 - 115 szt.
6. 6
   Fiat Ducato - 109 szt.
7. 7
   Kia Ceed - 98 szt.
8. 8
   BMW Seria 5 - 94 szt.
9. 9
   Renault Master - 88 szt.
10. 10
    Daily - 86 szt.

Nie zdziwiłem się więc, że ktoś próbował zabrać Ravkę, jednak powyższe dane wymagają komentarza. Nie jest bowiem tak, że kto ma Toyotę Corollę czy RAV4, powinien ciągle oglądać się za siebie. Tak nie jest, bo jednocześnie są to po prostu bardzo popularne samochody. Są to auta należące do najczęściej kupowanych w Polsce, jest ich naprawdę dużo, więc zapewne liczba kradzieży przypadających na tysiąc egzemplarzy danego modelu jest po prostu przeciętna, a kto wie – może nawet poniżej przeciętnej.

• Przeczytaj też: Właściciel stracił swoje BMW, ale dzięki GPS je odzyskał. Jest oskarżony o kradzież własnego auta

Co robi policja po zgłoszeniu włamania do samochodu? Część druga — ekipa dochodzeniowa

Ekipa dochodzeniowa przyjeżdża bardzo sprawnie: tak, jak zapowiedziano, w ciągu kilkudziesięciu minut. W tzw. międzyczasie z godz. 19 zrobiła się jednak prawie 23. Od pół godziny czeka już pomoc drogowa, ale na razie nie może dotknąć samochodu. Panowie dochodzeniowcy są zniesmaczeni: – Jacyś amatorzy tu działali – mówią. – Pewnie jakaś nowa grupa, może związana z jakimś warsztatem, bo sprawnie rozebrali samochód. Ale że go nie wzięli... partacze.

Bo to działa tak – dowiadujemy się – urządzenie, które pozwala uruchomić praktycznie każdy samochód, nie jest tanie, ale zwraca się już po dwóch akcjach i to przy założeniu, że grupa uliczna – która zabiera samochody z ulicy – ma tylko procent z kradzieży. Nie trzeba tłuc szyb w samochodzie, wystarczy dostać się do instalacji CAN. Trzeba otworzyć maskę, można np. dostać się do przedziału silnika, wycinając szybko dziurę w nadkolu czy w osłonie od spodu. Potem podłączenie sprzętu, chwila i samochód rusza. Wydaje się to trudne, ale to wyłącznie kwestia wprawy, nie trzeba kończyć uniwersytetów, by kraść samochody.

Co do śladów, to policjanci z ekipy dochodzeniowej stwierdzili tylko tyle, że złodziej działał w rękawiczkach i... nie zostawił śladów. Niby zawsze jest nadzieja, że w trakcie pracy taki człowiek podrapie się rękawiczką po twarzy i potem zostawi jakieś ślady biologiczne na elementach, ale szansa jest nikła. O odciskach palców – najcenniejszym dla policji śladzie, który pozwala przyporządkować do przestępstwa złodziei złapanych w przyszłości – przynajmniej w tym przypadku nie ma mowy. No chyba, że policjanci coś jednak wiedzą, lecz nie powiedzą.

Co robi policja po zgłoszeniu próby kradzieży samochodu? Część trzecia, złożenie zeznań

To jeszcze nie koniec pracy dla policjantów i nie koniec udręki właściciela. Trzeba złożyć zeznanie – z grubsza opowiedzieć to, co już usłyszeli policjanci pracujący przy samochodzie i z grubsza to, co usłyszał dyspozytor odbierający zgłoszenie telefoniczne – tylko że tym razem do protokołu.

Właściciel, który mieszka kilkadziesiąt km od miejsca, w którym ktoś chciał mu ukraść Toyotę, musi stawić się na komisariacie terytorialnie właściwym dla miejsca przestępstwa. To dla niego godzina drogi na komisariat, 45 minut oczekiwania na przesłuchanie, godzina przesłuchania i godzina na powrót.

Jak jednak powszechnie wiadomo, podróże kształcą – miły policjant podczas przesłuchania radzi, aby na drugi raz zeznanie złożyć w swoim lokalnym komisariacie policji. Właściwie to mają oni obowiązek przesłuchać klienta i wysłać protokół kolegom policjantom choćby i w innym mieście. No ale mogą nie być zachwyceni, nie ich sprawa, nie mają czasu – wiadomo. No ale skoro Pan już tu jest, to nawet lepiej...

Paweł dowiedział się po raz kolejny, że jego samochód zapewne miał iść na części, zwykle po trzech godzinach nie ma czego szukać. Czy złapią złodzieja? No cóż... najlepiej, jak złodzieja się złapie na gorącym uczynku, ale lepiej też uważać – ostatnio w tej okolicy, gdzie miała zginąć Toyota, pewien człowiek wybiegł z domu, by ratować swojego Lexusa. I pełen sukces – udaremnił kradzież – ale złodzieje, uciekając swoim samochodem, przejechali mu psa.

• Przeczytaj też: Z parkingu zniknęła srebrna mazda. Złodziej nie przewidział jednego

Co zrobić po próbie kradzieży samochodu?

Sprawa została zgłoszona na policję, jak należy, warunki polisy autocasco są spełnione, za miesiąc sprawa będzie umorzona z powodu niewykrycia sprawców (gdyby stało się inaczej, z przyjemnością o tym doniosę i "odszczekam"). Auto nie zginęło, więc ubezpieczyciel pokryje koszty naprawy od razu. Gdyby zginęło, to najczęściej dopiero po umorzeniu sprawy ubezpieczyciel godzi się z całkowitą utratą auta i zaczyna biec termin do wypłaty. Wszystkim zależy więc, by umorzenie przyszło jak najszybciej.

Tym razem w sumie wszyscy są zadowoleni z obrotu spraw.

• policjanci, bo wykonali uczciwie swoją pracę – może bez efektu, na który zwykle liczy poszkodowany, ale zgodnie z procedurą; cudotwórcami nie są, zresztą to tylko samochód, nikt nie będzie robił obławy;
• złodzieje – bo nikt ich nie złapał, zdobyli nowe doświadczenia i za kolejnym razem będą skuteczniejsi;
• ubezpieczyciel – bo odszkodowanie niewysokie, ale gdyby nawet – to przecież to tylko kolejna rubryka w Excelu i kolejny zadowolony klient;
• poszkodowany, bo nie stracił auta, nie stanął przed złodziejem twarzą w twarz i w związku z tym wciąż cieszy się dobrym zdrowiem; gdyby nawet stracił auto, jest ubezpieczony;

Tylko straconego czasu żal. Paweł:

W sumie, czekając na policję, biorąc udział w "czynnościach" i w drodze na komisariat straciłem łącznie co najmniej 9 godzin – a wszystko to głównie po to, by formalnościom stało się zadość. No bo na złapanie i ukaranie złodziei nie liczę – nie tym razem.

Imię bohatera oraz niektóre okoliczności zdarzenia zostały zmienione.