Alternatywa klasy średniej: Alfa Romeo Giulia, Peugeot 508 i Renault Talisman

Kształty nadwozia pozwalają już podejrzewać, co czeka nas w środku. Krótkie tylne drzwi Alfy nieco utrudniają wsiadanie, stopy znajdują mało miejsca. W płaskim Peugeocie z kolei robi się szybko ciasno nad głową. Już przy wzroście zaledwie 170 cm jest tu niewygodnie. Jedynie monsieur Talisman potrafi godnie przyjąć swoich gości w tylnym rzędzie. Łatwo się wsiada przez duże drzwi i przyjemnie podróżuje na skórzanych siedzeniach.

Dotyczy to także kierowcy i przedniego pasażera. Jeśli mielibyście się decydować na Peugeota, to odradzamy wybór opcjonalnego panoramicznego dachu – istotnie ogranicza on przestrzeń nad głową także z przodu. A w upały wcale nie będziecie chcieli, żeby słońce grzało przez przezroczysty sufit, bo pozostawione na słońcu auto z takim dachem nagrzewa się niczym szklarnia.

W Giulii, która ma pełny sufit z blachy, poczucie przestronności wypada raczej marnie, ale już na przykład ilość miejsca z tyłu na nogi jest największa w tym porównaniu. Skąd więc to niesłuszne wrażenie ciasnoty? Przednia szyba jest blisko kierowcy, a do tego słupki A mocno nachylono do środka samochodu, przez co są nieprzyjemnie blisko głów kierowcy i pasażera. Zwycięstwo w kategorii „praktyczność” zapewnia sobie Talisman, także dzięki obszernemu bagażnikowi. Mało satysfakcjonuje za to jakość wykończenia, a raczej jakość montażu – te pojęcia są często niesłusznie mylone.

Zagłówki potrafią stukać nawet wtedy, kiedy pokonujemy małe pofalowania asfaltu. Natomiast na kocich łbach kanonada dźwięków robi się wręcz nieznośna. Wszystko wibruje, drży i trzeszczy. Można odnieść wrażenie, że w fabryce nie podokręcali wszystkich śrubek. Szkoda, bo Renault swoim Talismanem celuje w klasę premium, w której takie rzeczy są niedopuszczalne. Także Alfa ma co poprawiać w jakości wykonania. Wiele elementów wnętrza się rusza, jest niedokładnie spasowanych. Elektryczne silniki fotela działają z drżeniem. Najwyższy poziom pod tym względem prezentuje Peugeot, jest naprawdę starannie poskładany. A do tego najbardziej futurystyczny z całej trójki, co może (ale nie musi) się podobać.

We francuskich samochodach potrzeba trochę więcej czasu, żeby przyzwyczaić się do logiki obsługi, Giulię ogarnia się łatwiej i szybciej. Alfa ma po prostu bardziej klasyczny kokpit – analogowe zegary, osobny panel sterowania klimatyzacją (którego w Peugeocie bardzo nam brakuje) i inforozrywkę obsługiwaną pokrętłem umieszczonym na tunelu – trochę jak w BMW. W Talismanie i 508 to wszystko reguluje się przez jeden ekran dotykowy.

Mimo to Peugeot zarabia dodatkowe punkty: ma fizyczne guziki dające szybki dostęp do konkretnych funkcji, jego menu też są bardziej przejrzyste. W Talismanie poruszanie się po menu najbardziej absorbuje uwagę. A w obu tych autach sama konieczność używania ekranu dotykowego do tak prozaicznej funkcji, jak np. regulacja kierunku nawiewu, to naszym zdaniem zły pomysł. Nie idźcie tą drogą – tablet w aucie za bardzo odciąga kierowcę od prowadzenia.

Bardziej jednoznacznie wypada ocena systemów asystujących. Najmłodszy model oferuje oczywiście najwięcej: kierowcy „508-ki” mogą nawet dokupić system noktowizyjny. Nazwę „kamera 360 stopni” wypada ująć w cudzysłów, bowiem tak naprawdę nie są to cztery kamery, lecz jedynie przednia i tylna. Obraz po bokach auta powstaje komputerowo po przejechaniu kilku metrów od włączenia kamer.

Nie jest to dobre rozwiązanie, a dodatkowe dwie kamery w lusterkach kosztowałyby grosze. Obecne rozwiązanie uznajemy za półśrodek. Niewiele asystującego wsparcia kierowca otrzymuje w Giulii. Oczywiście, częściowo można to wytłumaczyć bardziej sportowym, mocniej angażującym kierowcę nastawieniem tego samochodu. I to ma jakiś sens.

Znaczące różnice można zauważyć w napędzie. „508-ka” ze swoim 1.6 Turbo i automatyczną skrzynią biegów jest pełna wigoru, ma nerw, ale na dociśnięcie gazu reaguje trochę zbyt gwałtownie. Współpracy silnika i skrzyni mogłaby towarzyszyć większa harmonia i trudno oprzeć się wrażeniu, że niezależnie od ustawień reakcja na gaz została sztucznie uwypuklona, żeby spotęgować wrażenie narowistości samochodu. Jeżeli Peugeot chce być „premium”, a cena na to wskazuje, to podpowiemy, że w klasie premium takie osiągi są raczej podstawowe niż wyczynowe i płynność jazdy powinna być tutaj priorytetem dla konstruktorów.

Mniej zdecydowanie rusza Renault, jednak potknięcia jego dwusprzęgłowej skrzyni wprowadzają w jazdę nieco nerwowości. Alfa radzi sobie podczas rozpędzania najlepiej, i to z dużym zapasem. I chodzi tu zarówno o obiektywne odczucia, jak i wyniki pomiarów przyspieszenia. Dwulitrowy silnik turbo serwuje moc bardzo równomiernie, a dzięki napędowi na tylną oś poczucie trakcji też jest solidniejsze. 

Podczas zmiany biegu z pierwszego na drugi system kontroli trakcji nie musi tak brutalnie interweniować, jak czasem dzieje się to (na przykład na łuku drogi) u przednionapędowych rywali. Po ruszeniu Giulią przy pierwszym skręcie kierownicą też od razu czuć dobrodziejstwa tylnego napędu – nic tu nie szarpie kierownicą, kiedy mocno wciska się gaz. To jest właśnie prowadzenie klasy premium na wysokim poziomie dopracowania.

Alfą jeździ się pewniej i zwinniej od konkurentów. Jest niezwykle poręczna, układ kierowniczy bystro reaguje, choć niektórzy kierowcy mogą to postrzegać jako zbędną nerwowość. „Francuzy” jeżdżą zdecydowanie spokojniej, szczególnie Talisman ma mało bezpośrednie przełożenie układu kierowniczego i wymaga więcej pracy kierownicą na krętej drodze. Gdzieś pośrodku leży wyważenie układu kierowniczego Peugeota.

Ale do niego też mamy zastrzeżenia: pracuje syntetycznie, z nienaturalnymi siłami i słabo sprawdza się w przypadku szybkich manewrów. W sztywno zestrojonym Peugeocie amortyzatory mogłyby też mniej telepiąco reagować, ale biorąc pod uwagę to, że testowa „508-ka” toczyła się na 19-calowych kołach, możliwości filtracji nierówności są akceptowalne. Na podobnym poziomie gra w tej dyscyplinie Giulia. Na nierównych drogach mocno jednak zaczyna pracować karoseria. Talisman wydaje się niedostrojony i nieprzyjemnie twardy, co zupełnie do niego nie pasuje.

Że porównujemy nieporównywalne – czyli auta z przednim i tylnym napędem? I to niby nieuczciwe? Zupełnie się z tym nie zgadzamy. Wszystkie te limuzyny walczą w podobnej klasie cenowej, a wybór rodzaju napędu mieści się w różnorodności koncepcji samochodów klasy średniej. I całe szczęście, że taki wybór jeszcze mamy. Alfa poszła pod prąd i z tańszego, bardziej popularnego przedniego napędu przestawiła się na tylny. I my jej tego posunięcia serdecznie gratulujemy! A teraz - czas na liczby. A raczej - cały las liczb.

Alfa Romeo Giulia 2.0 Turbo, Peugeot 508 PureTech 225 EAT8 i Renault Talisman TCe 225 EDC - wyniki pomiarów drogowych (oceniane)

Alfa Romeo Giulia 2.0 Turbo, Peugeot 508 PureTech 225 EAT8 i Renault Talisman TCe 225 EDC - zmierzone wymiary wnętrz (oceniane)

Alfa Romeo Giulia 2.0 Turbo, Peugeot 508 PureTech 225 EAT8 i Renault Talisman TCe 225 EDC - dane katalogowe (nieoceniane oprócz pojemności bagażników)

Alfa Romeo Giulia 2.0 Turbo, Peugeot 508 PureTech 225 EAT8 i Renault Talisman TCe 225 EDC - wyposażenie i ceny opcji (oceniane)

Brakujące elementy wyposażenia dodaje się do ceny wyjściowej testowanej wersji – cena po doposażeniu to cena punktowana. Uwaga: samochody na zdjęciach mogą różnić się wyposażeniem od tych, które przyjmujemy jako modele wyjściowe w tabeli, nawet po doposażeniu.

Alfa Romeo Giulia 2.0 Turbo, Peugeot 508 PureTech 225 EAT8 i Renault Talisman TCe 225 EDC - ceny, utrata wartości, gwarancje, przeglądy (oceniane)

Alfa Romeo Giulia 2.0 Turbo, Peugeot 508 PureTech 225 EAT8 i Renault Talisman TCe 225 EDC - punkty i klasyfikacja

Alfa Romeo Giulia 2.0 Turbo, Peugeot 508 PureTech 225 EAT8 i Renault Talisman TCe 225 EDC - spalanie testowe kontra katalogowe zużycie paliwa (różnica nie jest oceniana)

Renault okazało się najbardziej uczciwe pod względem spalania katalogowego, gdyż różni się ono od testowego zużycia paliwa zaledwie o trzy procent. Można to uznać za pomijalny błąd, wynikający choćby z innych warunków naszego testu spalania i procedury testowej WLTP. W Peugeocie różnica sięga już 10 proc., ale to i tak nie jest dużo, bo w Alfie wynosi ona aż 21 proc. Giulia przy okazji spaliła najwięcej.

Alfa Romeo Giulia 2.0 Turbo, Peugeot 508 PureTech 225 EAT8 i Renault Talisman TCe 225 EDC - podsumowanie

Serce podpowiada, że to Alfa powinna wygrać porównanie. I tak też by się stało, gdybyśmy pominęli koszty, okresy międzyprzeglądowe i kilka innych szczegółów. Finalnie jednak wygrywa Peugeot, który zapewnia gorszą dynamikę prowadzenia – przewaga Alfy Romeo jest na tym polu bardzo duża. Za nim plasuje się najtańsze w porównaniu Renault, które jest tu najmniej sportowe. Tabelki z punktami są bezlitosne, ale gdybyśmy mieli dużo pieniędzy, wybralibyśmy Alfę.

A jaki jest Twój typ?