Alfa Romeo Stelvio 2.2 TD AWD Q4 - SUV na ostro | TEST

Alfa Romeo wróciła do napędu na tył, co jest bardzo istotną cechą w klasie premium. Z założenia nawet Stelvio w wersji 4x4 wykorzystuje koła tylne, a dopiero kiedy zaistnieje potrzeba, do gry wchodzi przednia oś. To znakomite rozwiązanie, które pozwala pogodzić zwolenników różnych napędów. Dzięki takiej charakterystyce Stelvio jest bezpośrednie w prowadzeniu, chętnie wpisuje się w zakręty i pozwala czerpać radość z kontrolowania auta. Prowadzenie Stelvio jest na tyle przyjemne, że nawet nie przeszkadza mi fakt, że siedzę kierownicą SUV-a.

Alfa Romeo Stelvio – zwinność to cecha wrodzona

Chęć ożywienia i uczynienia z SUV-a zwinnego samochodu spowodowała, że zastosowano bardzo bezpośredni układ kierowniczy. To za jego sprawą Stelvio jest nie mniej spontaniczne niż Włosi na imprezie bunga bunga. W tym miejscu inżynierowie chyba niepotrzebnie przesadzili, ale po pewnym czasie można się przyzwyczaić do nadpobudliwego układu kierowniczego. Również zestrojenie sprężyn w zawieszeniu należy do grupy tych bardziej twardych. Dzięki zdecydowanemu zestrojeniu Stelvio rzeczywiście spontanicznie reaguje na komendy kierowcy, co wyróżnia SUV-a Alfy spośród niemieckich konkurentów. Poza tym kierowca ma wrażenie, że samochód jest lekki.

Skrzyni biegów o ośmiu przełożeniach również zdarza się zareagować nadpobudliwie. Nie zmienia to faktu, że przekładnia potrafi znakomicie wykorzystać potencjał czterocylindrowego diesla o pojemności 2.2 l i mocy 210 KM. Silnik jest wystarczająco dynamiczny, bo pozwala się rozpędzić Stelvio do setki w 6,6 s i oszczędny. Średnio konsumował podczas jazdy na trasie i w mieście 7,3 litra na setkę.

Alfa Romeo Stelvio – włoski klimat

Bardzo dobrze odbieram też klimat przestronnego wnętrza Stelvio. Czuję się tu dużą szerokość samochodu, szczególnie, że roztacza się przede mną maska o imponującej powierzchni. Znacznie skromniejszy widok serwuje nam lusterko wsteczne. Tylne okno zapewnia nasłonecznienie zbliżone do piwnicznego lufcika. Można się posiłkować kamerą cofania, ale w polskiej strefie klimatycznej takie rozwiązanie nie zawsze się sprawdza.

Trudno mieć zastrzeżenia do materiałów, choć jeśli spojrzysz, gdzie zwykle wzrok nie sięga, to dostrzeżesz niedociągnięcia. Styl reprezentuje dobre klasyczne sportowe wzorce. Czujesz, że prowadzisz samochód o rasowym charakterze, a nie jesteś przytłoczony przesadnie rozbudowaną deską rozdzielczą. Oczywiście multimedia nie są tak dopracowane, jak choćby w BMW, ale poziom Alfy daje się bez bólu zaakceptować. Zaletą jest możliwość wyboru trybu jazdy dynamicznej, bez potrzeby odświeżania tego ustawienia po każdym uruchomieniu silnika.

Trudno mieć zastrzeżenia do Stelvio, że reaguje spontanicznie. Przecież jest to włoski samochód, a Alfa od zawsze była daniem na ostro. Dzięki charakternemu zachowaniu wyróżnia się wyraźnie spośród konkurencji. Założenia konstrukcyjne są bardzo solidne, choć widzimy pola do poprawy przy okazji liftingu. Za kilka lat okaże się, czy Alfa wyzwoli się z osławionej już opinii o awaryjności.

Alfa Romeo Stelvio – ciekawa alternatywa

Jeśli szukamy SUV klasy premium, a nie chcemy jeździć niemieckim samochodem mamy do wyboru Volvo, Jaguara, Lexusa lub Alfę Romeo, która jest bardzo interesującą propozycją. Szkoda, że cena Stelvio nie jest bardziej kusząca, bo wtedy byłoby Alfie znacznie łatwiej walczyć z niemiecką konkurencją.

Alfa Romeo Stelvio 2.2 TD AWD Q4 – dane techniczne: