Używana Honda Civic czy Kia cee'd – co wybrać za 35-40 tys. zł?

Przy założeniu, że mamy do czynienia z 8-letnim Civikiem, zadbanym, który regularnie jeździł na obowiązkowe przeglądy i rocznie pokonywał 15-20 tys. km, raczej nie może być mowy o istotnych awariach. Kompaktowej Hondzie można wytknąć jedynie drobne niedoskonałości. Spotkaliśmy się z przypadkami awarii płytki grzewczej lusterek zewnętrznych, korozji styków wiązki tylnej klapy czy niedomagań wiązki bocznych airbagów, ale zdarzają się one dość rzadko i trudno je nazwać poważnymi. Niekiedy luzują się maskownice słupków B, pęka mieszek zmiany biegów, a także odklejają się uszczelki tylnych drzwi, co jest efektem zahaczania podczas wsiadania. I tyle. Wszystkie kluczowe podzespoły okazują się solidne i niezwykle rzadko zawodzą, jak choćby porównywany 142-konny benzyniak 1.8.

Honda Civic – solidny i udany benzyniak

Silnik ten oceniamy bardzo wysoko. Pochodzi z poprzednika (jednowałkowa seria R), ale przeszedł kilka modyfikacji (np. tłoki pokryto dwusiarczkiem molibdenu, znacznie obniżono tarcie wewnętrzne). Wpłynęły one nie tylko na podwyższenie trwałości, lecz także na osiągi (moc wzrosła o 2 KM). 142-konny Civic 1.8 do setki przyspiesza w niecałe 9 s. To świetny wynik, tym bardziej że niewiele słabszy cee’d (1.6/135 KM) potrzebuje o przeszło 2 s więcej czasu na rozpędzenie do 100 km/h. Korzystniej wypada też elastyczność, lepsze są ogólne wrażenia podczas jazdy. Średnie spalanie? Zależy od stylu i specyfiki jazdy. Przeważnie oscyluje w okolicach 7,5-8 l/100 km, choć jadąc spokojnie poza miastem z włączonym trybem ECO, można zejść poniżej 6 l/100 km. Także ogólne zabiegi serwisowe nie są kosztowne.

Generalnie: benzyniak 1.8 to najlepszy wybór w tym modelu do codziennej jazdy. Tym bardziej że bazowy motor 1.4/100 KM jest trochę za słaby, 310-konna 2-litrówka z turbo napędza topową wersję Type R, a diesle (choć udane) przeważnie mają już duże przebiegi i ciąży nad nimi widmo drogich napraw (drogie części!). Silnik 1.8 to bardzo mocny punkt porównywanego Civica (w tym elemencie kompaktowa Honda odskakuje rywalowi), ale... nie jedyny!

Honda Civic – typ bardzo praktyczny

Korzystnie wypadają też walory użytkowe nadwozia. O ile z przodu przestrzeni jest tyle, co w większości aut kompaktowych sprzed blisko 10 lat, o tyle z tyłu podróżuje się naprawdę wygodnie (oczywiście, jak na klasę C). Civic pod tym względem przebija cee’da, który również zalicza się do czołówki aut (z tego okresu) z największą ilością miejsca w drugim rzędzie siedzeń. Japoński kompakt dorzuca jeszcze duży i ustawny bagażnik (poj. 477 l), który można powiększyć do 1378 l w bardzo łatwy sposób. Wszystko za sprawą systemu Magic Seats, dzięki któremu kanapę składa się jednym ruchem ręki (dotyczy i oparcia, i siedziska; otrzymujemy równą podłogę). System ten ma jedną ciekawą cechę – można unieść siedzisko do góry i we wnętrzu np. przewieźć kwiatek.

Nie mamy większych zastrzeżeń do elementów przeniesienia napędu, pochwalić trzeba trwałość zawieszenia, nieźle prezentuje się też wyposażenie większości aut – dominują wersje Comfort (m.in. 6 airbagów, światła LED do jazdy dziennej, aut. klimatyzacja i alufelgi 16”) oraz Sport (dodatkowo: kamera cofania, automatyczna wycieraczka, kierownica obszyta skórą i 17-calowe alufelgi).

A wady? Nie ma ich zbyt wiele. Nie jest to auto idealnie wyciszone (odczujecie to przy wyższych prędkościach), lakier jest cienki, miękki i podatny na zarysowania, jednak główny problem to cena. Civic jest drogi. Najtańsze jeżdżące egzemplarze kosztują 33-34 tys. zł, ale są to albo wersje z dieslem, które mają już sporo kilometrów za sobą, albo bazowe odmiany benzynowe 1.4. Auta z silnikiem 1.8/142 KM są znacznie droższe – ich ceny zaczynają się od 37--38 tys. zł, a komfort wyboru daje przedział 42-45 zł. Dużo, nawet bardzo, za ok. 8-letni kompakt. Może więc lepiej kupić cee’da, który jest tańszy od japońskiego rywala?

Kia cee'd – ma korzystniejszą cenę

Oczywiście, cee’da nie kupicie za bezcen, bo ten model też dobrze trzyma wartość na rynku wtórnym, ale na podobny egzemplarz wydacie o 4-5 tys. złotych mniej. Dotyczy to aut z porównywanym silnikiem 1.6 GDi/135 KM, bo na rynku nie brakuje egzemplarzy z początkowych lat produkcji wycenianych na 30-33 tys. zł – głównie z bezyniakiem 1.4 i dieslami. W relacji ceny do wieku korzystniej wypada cee’d. Musimy zaznaczyć, że to druga generacja modelu (debiut w 2012 r.), która na tle poprzednika była znacznie dojrzalszym projektem. Przyjemniejszy wygląd, lepsze wykończenie, bardziej przestronne wnętrze, więcej zaawansowanej techniki – cee’d II kusił na wiele sposobów i nie tylko w innych krajach Europy, lecz także na polskim rynku sprzedawał się naprawdę dobrze. Nie bez znaczenia była też długa, 7-letnia gwarancja, która przydała się w przypadku kilku typowych problemów.

Przykład: niedomagania świateł do jazdy dziennej LED – efekt wadliwej płytki. Kłopoty występowały w autach z lat 2012-16 i były usuwane w ramach wspomnianej gwarancji. A co, jeśli awaria zdarzy się obecnie? Od niedawna ASO oferuje zestawy naprawcze ze wszystkimi elementami, czyli płytką (dwa kondensatory, a nie jeden), taśmami i zaślepkami. Ogólnie jednak takich wpadek nie było zbyt wiele, choć w przypadku silnika 1.6 GDi musimy wspomnieć o partii jednostek z początku produkcji, w których zdarzało się czasem obrócenie panewek. Nie był to nagminny problem, wiele silników jest już po wymianie lub reanimacji, ale warto o tym wiedzieć.

W codziennej eksploatacji silnik 1.6 GDi/135 KM (z wtryskiem bezpośrednim) zbiera pochwały za efektywność, choć na tle 142-konego motoru 1.8 Hondy wypada nieco słabiej – gorsze przyspieszenie ze startu zatrzymanego, gorsza elastyczność. Także spalanie nie jest specjalnie niskie, a przynajmniej nie takie, jakiego można by się spodziewać po niedużym silniku z wtryskiem bezpośrednim. W czasie normalnej jazdy średnie zużycie benzyny przeważnie oscyluje w okolicach 7,3-7,8 l/100 km i choć jest nieco niższe niż u rywala, nie rekompensuje dość dużej różnicy w osiągach. Przy okazji musimy też wspomnieć o sprzęgłach o przeciętnej trwałości.

Kia cee'd – dość solidne podwozie

Własności jezdne? Nie są złe. Zawieszenie z tylną osią wielowahaczową zapewnia stabilne prowadzenie auta i co ważne, okazuje się trwałe. Owszem, w przypadku aut, które pokonały 200 tys. km, trzeba spodziewać się luzów. Często wybite są tylne silentblocki przednich wahaczy, ale koszt ich wymiany poza ASO nie jest wysoki – ok. 250 zł/strona. Natomiast więcej zastrzeżeń jest do układu kierowniczego. Nie dość, że jest zbyt mocno wspomagany, to do tego zdarza się dość często, że po 100-150 tys. km trzeba wymienić końcówki drążków kierowniczych – cena poza ASO ponownie nie jest wysoka i oscyluje w okolicach 250 zł/sztuka. Podobnie jak Civic, także cee’d nie należy do aut szczególnie cichych przy wyższych prędkościach. Dobra wiadomość jest jednak taka, że przy okazji liftingu kabinę lepiej wytłumiono.

Jeśli natomiast chodzi o walory użytkowe nadwozia, to w momencie debiutu cee’d II zaliczał się do najprzestronniejszych aut w klasie. I choć pod wieloma względami ustępuje pola rywalowi (np. nieco mniej miejsca z tyłu, mniejszy bagażnik, brak tak praktycznego systemu składania kanapy, jak w Hondzie), to jednak koreański kompakt prezentuje się naprawdę przyzwoicie, tym bardziej że np. oferuje więcej przestrzeni z przodu niż konkurent. Na plus zaliczamy też dość dobrą jakość wykończenia, bogate wyposażenie wielu aut oraz duży wybór zadbanych egzemplarzy z polskich salonów. Generalnie cee’d II to udany kompakt, ale do wersji 1.6 GDi z początku produkcji radzimy podchodzić ostrożnie.

Honda Civic – typowe usterki

• niedostatki w spasowaniu słupka B (trzeszczy),
• uszkodzenia mieszka zmiany biegów,
• uszkodzone uszczelki drzwi tylnych (hatchback),
• problemy z działaniem świateł tylnej klapy (rdzewieją styki w wyniku dostawania się wody do wiązki klapy),
• przypadki awarii płytki grzewczej lusterek zewnętrznych,
• niedomagania wiązki bocznych airbagów,
• kłopoty z filtrem DPF w dieslu 2.2 (w 1.6 i-DTEC problem rzadziej występuje)

Kia cee'd – typowe usterki

• przeciętna odporność lakieru na zarysowania i obicia,
• problemy ze światłami do jazdy dziennej wykonanymi w technice LED (wadliwa płytka – dochodzi do zwarcia; w ofercie są już poprawione płytki),
• przypadki obrócenia się panewek korbowych w 1.6 GDi (początek produkcji),
• zatykające się sitko w zbiorniku i niedomagania EGR-u w CRDi,
• słaba trwałość sprzęgieł, a także fabrycznych tarcz oraz klocków hamulcowych 

Honda Civic i Kia cee'd – dane techniczne

Honda Civic i Kia cee'd – eksploatacja

*możliwe stałe okresy przeglądowe (interwał co 20 tys. km); **w przypadku silnika 1.6 GDi zaleca się skrócenie interwału wym. oleju do ok. 15 tys. km

Honda Civic i Kia cee'd – naszym zdaniem

Korzystniej wypada Civic 1.8. Ten model i z tym silnikiem to naprawdę udany samochód pod wieloma względami – dynamiczny, trwały i niezawodny. Jedynie cena może odstraszać. Cee'd 1.6 GDi to również kompakt wart uwagi i do tego tańszy, ale w bezpośredniej walce ustępuje pola rywalowi.