Citroen Xantia - komfort, piękno i jakość

Spis treści

Citroen Xantia - komfortowa i wygodna w prowadzeniu
Citroen Xantia - a co pod maską?
Przeczytaj też:
Citroen Xantia - elegancka odmiana kombi
Citroen Xantia - "facelifting" i zmiany na lepsze
Citroen Xantia - bezpieczeństwo nie jest jej mocną stroną
Citroen Xantia - plusy
Citroen Xantia - minusy
Citroen Xantia - najczęściej spotykane usterki

Citroen zawsze produkował niezwykłe samochody dla nonkonformistów poszukujących nuty ekstrawagancji, wyrafinowanej techniki i pomysłowych rozwiązań konstrukcyjnych o wysokich walorach użytkowych, którym nie przeszkadzał niedoskonały wizerunek marki. W końcu lat osiemdziesiątych XX w. nadworne studio designerskie Citroena - Bertone otrzymało zamówienie na opracowanie nowego samochodu, który miał być większy od dotychczasowego modelu BX, mniejszy od reprezentacyjnego XM, a jednocześnie uosabiać wszystkie tradycyjne wartości francuskiej marki.

Po kwadratowym „eksperymencie” w postaci hatchbacka BX z lat osiemdziesiątych design nowego modelu powrócił do eleganckich krzywizn, kojarzących się z Citroenami lat przedwojennych, ale nawet bardziej powojennych. Legendami (nie tylko w rodzinnej Francji) stały się przecież modele DS czy CX o charakterystycznych futurystycznych i aerodynamicznych nadwoziach. Nowy samochód, zaprezentowany jesienią 1992, został oznaczony po raz pierwszy nową słowną nazwą - Xantia.

Chociaż premiera odbyła się już w 1992 r., produkcję rozpoczęto rok później. Egzemplarze z pierwszego okresu produkcji można poznać po znaczku firmowym umieszczonym na masce, w 1994 r. zmieniono jego lokalizację – logo powędrowało na osłonę chłodnicy.

Citroen Xantia - komfortowa i wygodna w prowadzeniu

Typową cechą Xantii jest ponadprzeciętny komfort podróżowania. Duża w tym zasługa nie tylko sporego rozstawu osi (2740 mm), ale przede wszystkim niezwykłego hydropneumatycznego zawieszenia. Citroen wykorzystuje ten patent już od wielu lat i można śmiało powiedzieć, że Xantia jest połączeniem istoty tego rozwiązania z dobrą jakością, co nie zawsze było domeną – zwłaszcza poprzednich – Citroenów. Wspólne dla wszystkich odmian jest samoczynne utrzymywanie stałego prześwitu nadwozia niezależnie od obciążenia. Komfortowe zestrojenie podwozia nie oznacza jednak zbytniej „miękkości” samochodu.

W przypadku zaawansowanego układu Hydractive II funkcjonuje możliwość wyboru programu komfortowego lub sportowego, ewentualnie elektronika sama decyduje, kiedy należy utwardzić zawieszenie. Topowym reprezentantem technicznej dojrzałości jest Xantia Activa, wyposażona w aktywne zawieszenie hydrauliczne. Technika i elektronika tej wersji zupełnie wyeliminowały boczne skłony karoserii podczas przejazdu w zakrętach i zdecydowanie poprawiły stopień bezpieczeństwa aktywnego samochodu. Testy przeprowadzone przez renomowane europejskie czasopisma motoryzacyjne jasno wykazały, że w zakresie dynamiki jazdy i zwrotności Xantia była w stanie dotrzymać kroku samochodom sportowym i o wiele droższym.

Citroen Xantia - a co pod maską?

Ale przyjrzyjmy się ponownie wersjom „cywilnym”. W ofercie od początku znalazły się silniki benzynowe 1.6 (88 KM), 1.8 (100 KM) i 2.0 (121 KM). Najmocniejszą jednostką był dwulitrowy silnik z czterema zaworami na cylinder o mocy 150 KM. Później paletę silników odświeżono i poszerzono. Najsłabszym wariantem została 1.8 l o mocy 90 KM (8V), od 1995 r. można było spotkać silnik 1.8 16V (110 KM), 2.0 16V (132 KM) lub doładowany 2.0 CT (Constant Torque) o mocy 147 KM z niemal płaską krzywą momentu obrotowego, którego maksimum (235 Nm) było do dyspozycji już od 2500 obr./min. Najmocniejszą odmianę napędzał sześciocylindrowy 2.9 l/3.0 l w kilku wariantach (167-190 KM).

Oczywiście nie zapomnieliśmy o silnikach wysokoprężnych, które również napędzały Xantię. Bazowy silnik o pojemności 1,9 l występował w dwóch wersjach, ten atmosferyczny z oznaczeniem D rozwijał moc 69, a później jako SD 75 KM, doładowanie (wersja TD) wzmocniło go do 90 KM. Ofertę uzupełnił doładowany silnik 2.1 (109 KM) dysponujący momentem obrotowym na poziomie 250 Nm przy 2000 obr./min. Agregat ten montowano do topowych wersji Activa, oferowany był głównie na rynku francuskim. Xantię można również spotkać z dostarczanymi od 1998 r. nowoczesnymi silnikami 2.0 HDi o mocy 90/109 KM.

Przeczytaj też:

Citroen Xantia - elegancka odmiana kombi

W 1995 r. na rynek trafiło kombi Break, które można określić mianem jednego z najbardziej udanych kombi lat dziewięćdziesiątych. Wymiary limuzyny (4444 x 1380 x 1755 mm) urosły w przypadku nadwozia uniwersalnego do 4660 x 1416 x 1755 mm. Minimalna pojemność przestrzeni bagażowej wynosiła 512 l. Hydropneumatyka Citroena okazała się pomocna także w tym przypadku. Podczas załadunku/wyładunku bagażu można było obniżyć samochód do pozycji serwisowej, co wydatnie pomagało przy tego rodzaju operacjach i nie trzeba było się męczyć z dźwiganiem ciężkich przedmiotów. Opuszczenie pojazdu do najniższej pozycji uniemożliwiało ponadto odholowanie samochodu, ale należało zrezygnować z niektórych rozmiarów ogumienia. Xantia Break była produkowana aż do początku 2001 r. w zakładach firmy Heuliez i w trakcie tego okresu z taśm produkcyjnych wyjechało prawie 150.000 eleganckich kombi.

Citroen Xantia - "facelifting" i zmiany na lepsze

Pod koniec 1997 r. dokonano modernizacji, w rezultacie której zwiększył się o 5 cm nawis przedni, a całkowita długość limuzyny urosła o 8 cm. Ponadczasowe wzornictwo Xantii, a zwłaszcza tylna część (od słupka B) praktycznie niezmieniane, są nieustannie bardzo eleganckie. Nowe zderzaki i przezroczyste klosze tylnych lamp zespolonych, są oprócz nowej maski najbardziej charakterystycznymi wyróżnikami. W kabinie od 1998 r. zastosowano nową deskę rozdzielczą bez uchwytu przed pasażerem. Immobilizer ostatecznie zmienił swą lokalizację (wcześniej w postaci klawiatury umieszczonej na kokpicie) z deski rozdzielczej do klucza oraz przybyły nowe elementy, np. automatyczne wycieraczki. W zmodyfikowanej Xantii widać większą dbałość o bezpieczeństwo (zwiększony ciężar, konstrukcja stref kontrolowanego zgniotu oraz bogatsze wyposażenie).

Citroen Xantia - bezpieczeństwo nie jest jej mocną stroną

Bezpieczeństwo była piętą achillesową tego modelu, ponieważ wcześniej w 1997 r. Xantia w teście Euro NCAP uzyskała jedną z najgorszych ocen. Marnym pocieszeniem dla Citroena może być fakt, iż podobnie kiepską notę otrzymało ówczesne BMW 3. W 1998 r. w ofercie Xantii pojawia się 4-biegowy automat, który na podstawie więcej niż 50 danych z samochodu, decyduje o doborze przełożenia tak, aby optymalnie odpowiadał aktualnemu stylowi jazdy.

Na przekór obiegowej opinii, jaką ma hydropneumatyczne zawieszenie, nie jest ono z reguły przyczyną problemów (także w starszych egzemplarzach). Wręcz przeciwnie, wg raportu TÜV 2003 Citroen Xantia jest jednym z najbardziej niezawodnych francuskich aut. W kategorii samochodów 3-letnich jest ponadprzeciętnie niezawodnym pojazdem z wynikiem 4,6%, porównywalnym ze Skodą Octavią I, zaś w kategorii 4-5 lat zarówno Octavia, jak i Xantia odnotowują identyczny odsetek awarii - 8,2%.

We wrześniu 2000 r. świat poznał następcę Xantii. Citroen podczas autosalonu w Paryżu pokazał model C5, co było automatycznie dla tego modelu końcem drogi pełnej sukcesów.

Citroen Xantia - plusy

ponadprzeciętna wygoda i komfort
bogata paleta silnikowa
wersja kombi
mała awaryjność

Citroen Xantia - minusy

konserwacja i diagnostyka hydropneumatycznego zawieszenia tylko w fabrycznych serwisach
dłuższe rozgrzewanie silników wysokoprężnych

Citroen Xantia - najczęściej spotykane usterki

rozładowane/wadliwe akumulatory
problemy z alternatorami (zwłaszcza w samochodach z pierwszych 4 lat produkcji)
wadliwe immobilizery
niedokładny wskaźnik zużycia paliwa
awaryjne wycieraczki i spryskiwacze
wycieki oleju
pękające paski zębate (rocznik 1996)
uszkodzenia układu wydechowego w 3- i 4-letnich egzemplarzach
awarie przekaźnika pompy paliwa
pęknięta linka gazu (silniki diesla)
problemy ze szczelnością przewodów układu chłodzenia i ogrzewania (roczniki 1993-1995)