Mercedes-AMG GT C Roadster - pod słońcem Arizony

Styliści ewidentnie musieli się inspirować najseksowniejszymi modelkami na Instagramie – tył AMG GT C Roadstera udało im się wymodelować tak zmysłowo, że nasuwają mi się na myśl same niecenzuralne hashtagi. Z pozostałych perspektyw wygląda równie podniecająco – to jeden z najpiękniejszych kabrioletów, w które można „się ubrać” i zbierać lajki.

W towarzystwie leniwie sączącego się bulgotu „V8-ki” przecinam w trybie Comfort kolejne skrzyżowania przedmieść Phoenix. Na każdych światłach obowiązkowo towarzyszą mi olbrzymie Chevrolety Suburbany, Dodge’e Ramy i temu podobne dinozaury, na każdym rogu kuszą drive-in: a to tacos, a to burgery, a to donuty. Ameryka jednak potrafi być dość stereotypowa. Domy stawia się tu z płyty paździerzowej, ale parki handlowe potrafią być tak wielkie, jak dzielnica Warszawy.

Narysowane od linijki czyste miasto znika w lusterku wstecznym, a przed maską nareszcie pojawiają się inne zakręty niż pod kątem prostym. Dwoma kliknięciami pokrętła wybieram tryb Sport+, żeby pobudzić podzespoły. Silnik melduje gotowość głośniejszym brzmieniem, echo odbija się od rudych skał, a ja dociskam gaz. Rozpływam się w tym, co słyszę. Gdy kilka lat temu do historii przechodziło 6,2-litrowe wolnossące V8 AMG, stawiałem krzyżyk na soczystym brzmieniu wyróżniającym tę markę. Ale specjalistom od mięsistych decybeli udało się wyczarować naprawdę imponujący bulgot, którym najlepiej delektować się po otwarciu dachu.

Mercedes-AMG GT C Roadster - balans masy i skrętny tył

Zakręty robią się ciaśniejsze, ale na AMG GT C nie robi to wrażenia. Jego 1660 kg masy rozkłada się nisko i równomiernie – silnik tkwi bowiem między przednią osią a kabiną, natomiast skrzynia biegów znalazła się z tyłu. Zwinność „sponsoruje” układ skrętnych tylnych kół, które w zależności od prędkości wychylają się w tym samym kierunku, co przednie, lub odwrotnie. Skoro Porsche 911 ma ten patent, to AMG nie może być gorsze.

GT C Roadstera prowadzi się tak, jak on wygląda. Jest przytwierdzony do asfaltu niczym kaktusy saguaro do ziemi. Kierowca siedzi głęboko zatopiony w kabinie, praktycznie na tylnej osi i mierzy w kolejne szczyty, patrząc przez niską szybę na długą maskę. Jej format naprawdę wymaga przyzwyczajenia, chyba że ktoś przesiadł się z SLS-a. Z każdym kilometrem rosną apetyt i pokusa, żeby pójść krok dalej i wybrać tryb Race, dostępny tylko w GT C.

Sięgam do pokrętła i klikam. Jak mnie złapią, to powiem, że to nie moja ręka. Siedmiostopniowa dwusprzęgłówka jeszcze brutalniej i szybciej wbija przełożenia, reakcja silnika na gaz i brzmienie robią się diabelskie, ale trakcja pozostaje fenomenalna. Elektronicznie sterowany „dyfer” ze szperą rozdziela moment między 305-milimetrowe wałki z tyłu. Uśpić ESP i „pójść bokiem”? Chwilę biję się z tą myślą... I w tym momencie mija mnie policyjny Ford Interceptor, a oficer posyła mi wymowne spojrzenie. Przełykam ślinę i wiem, że mam minę winnego psa. Szukam ratunku w pierścieniu trybów jazdy, który odkręcam do pozycji Comfort. Auto cichnie, łagodnieje, radiowóz jedzie dalej. Ale z otwartych klapek wydechu nie rezygnuję – to uzależnia. I jest legalne!

Mercedes-AMG GT C Roadster - naszym zdaniem

Na drogach Arizony było mi dane skosztować tylko ułamka możliwości roadstera AMG, ale dzień spędzony za jego kierownicą pozostanie mi w pamięci do końca życia. Zmysłowa sylwetka i brzmienie silnika są czarujące niezależnie od ograniczeń prędkości.