Nowe Alfy Romeo na stulecie Quadrifoglio. Przetestowałem Giulię i Stelvio o mocy 520 KM

Zarówno Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio, jak i Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio zyskały po liftingu nieco zmieniony wygląd, jednak wprowadzone zmiany są czysto kosmetyczne. Z przodu pojawiły się nowe, matrycowe reflektory, które dostosowują wiązkę światła do sytuacji na drodze, nieco inaczej wygląda atrapa chłodnicy, a ponadto zmieniono stylistykę tylnych lamp.

Samochody dostępne są z pięcioma lakierami nadwozia do wyboru: czerwony Rosso Etna, zielony Verde Montreal, niebieski Blu Misano, szary Grigio Vesuvio, czarny Nero Vulcano lub czerwony Rosso Alfa (niemetalizowany). W obu przypadkach standardem są charakterystyczne dla Alfy Romeo sportowe alufelgi z pięcioma otworami i czerwonymi zaciskami hamulcowymi. Giulia Quadrifoglio ma 19-calowe koła, a Stelvio Quadrifoglio wyposażono w aż 21-calowe obręcze.

Podobnie jak nadwozia, także i wnętrza zmodernizowanych samochodów utrzymano w sportowym stylu. Podczas pierwszych jazd przekonałem się, że odpowiednio wyprofilowane sportowe fotele są nie tylko wygodne, lecz także zapewniają świetne podparcie z boku.

Mogą one być połączone w całości czarną skórą lub połączeniem tego materiału z Alcantarą (opcja po wybraniu siedzeń Sparco). Świetnie ukształtowana kierownica bardzo dobrze leży w dłoniach, a do jej wykończenia użyto Alcantary oraz włókna węglowego.

Ponadto w samochodach pojawiły się nowe zestawy cyfrowych wskaźników oraz 12,3-calowy ekran dotykowy do obsługi urządzeń pokładowych. Podczas gdy w innych wersjach do wyboru są trzy konfiguracje ekranu (Evolved, Relax bądź Heritage), w odmianie Quadrifoglio dochodzi jeszcze ustawienie Race.

W tym przypadku kierowca ma pokazywane odczyty obrotomierza, prędkościomierza i wskaźnik zmiany biegów w przypadku korzystania manualnie z ogromnych aluminiowych łopatek umieszczonych przy kolumnie kierowniczej. W trakcie testu obu aut przekonałem się, że duże wymiary manetek bywają kłopotliwe, bo utrudniają używanie przełącznika kierunkowskazu.

Jazdy odnowionymi modelami odbywały się zarówno na publicznych drogach (w mieście oraz na autostradzie), jak i na legendarnym Autodrome de Linas-Montlhéry. To tutaj przed II wojną światową odbywało się Grand Prix Francji. Alfami Romeo startowali i wygrywali Tazio Nuvolari oraz Louis Chiron.

Alfa Romeo Gilulia Quadrifoglio – tak jeździ sportowy sedan

Zaczynam jazdę Alfą Romeo Giulią Quadrifoglio, ale na początek podróżuję spokojnie po ulicach. Pamiętam, że na pokładzie mam układ DNA, który pozwala różnorodnie konfigurować ustawienia pojazdu, ale na razie ograniczam się do poziomu N jak neutral. W tej postaci samochód i tak jest wystarczająco dynamiczny, a jednocześnie okazuje się przyjazny pod względem komfortu resorowania.

Podobne odczucia mam później w trakcie prowadzenia Alfy Romeo Stelvio Quadrifoglio, ale w tym przypadku wyżej położony środek ciężkości sprawia, że pojazd nieco mocniej przechyla się na zakrętach. Jednak bez obaw – w żadnym z samochodów nie wykracza się poza granicę bezpieczeństwa, a poza tym w opanowaniu aut pomagają wyjątkowo precyzyjne układy kierownicze.

Czas na jazdę na torze, gdzie w pełni mogłem sprawdzić walory testowanych pojazdów. Tym razem decyduję się od razu na poziom D jak dynamic. Zachowanie pojazdu zmienia się diametralnie.

Wyostrza się reakcja silnika na dodawanie gazu, biegi w automatycznej skrzyni zmieniane są w mgnieniu oka, a po dodaniu gazu na 100 proc. samochód rusza z impetem, by już po 3,9 s można było jechać 100 km/h. Do tego dochodzi jeszcze rasowy dźwięk wydechu.

Pojazd perfekcyjnie wpisuje się w każdy nawet ciasny łuk, a podczas pokonywania zakrętów niemal nie czuje się przechyłów karoserii. Przechodzę teraz na najwyższy stopień wyścigowego wtajemniczenia, którym jest tryb Race. W tej postaci nie odczuwa się aż takiej różnicy jak pomiędzy ustawieniami neutral a dynamic.

Okazuje się jednak, że znacznie łatwiej teraz zarzucić tyłem. I rzeczywiście udaje się pokonywać nawroty efektownym slajdem. Choć i w tym ustawieniu ESP (działa z mniejszym wyczuleniem) pomaga opanować pojazd.

• Czytaj także: Sprawdziliśmy na torze najmocniejsze wersje

Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio też pokazuje się na torze z dobrej strony, ale zarówno w trakcie dynamicznego przyspieszania, jak i podczas pokonywania zakrętów wyczuwa się wyższą masę pojazdu. Nie tylko nieco później uzyskuje się "setkę" (po 3,8 s), lecz także mniej zgrabnie auto pokonuje szykany, gdy szybko trzeba przenieść masę pojazdu z jednej strony na drugą. Pamiętajcie jednak, że przedstawiamy takie zachowanie w zestawieniu z Giulią, która jest bardziej poręcznym autem niż duży SUV.

Tymczasem przyrównując Stelvio do konkurencyjnych modeli innych marek, wyczuwa się, że jest to typowo sportowy SUV, który jest nie tylko dynamiczny, lecz także świetnie prowadzi się na krętych drogach. Jednocześnie to samochód z przestronnym wnętrzem oraz pojemnym bagażnikiem (525-1600 l), a zatem idealna propozycja nie tylko dla kierowców o sportowym zacięciu, lecz także dla rodzin.

• Czytaj także: Toyota Supra GR 3.0 M/T. Frajda dzięki manualnej skrzyni biegów

Zarówno Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio, jak i Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio są już dostępne w naszym kraju. Ceny sedana startują od 485 000 zł, natomiast za SUV-a trzeba zapłacić minimum 526 000 zł.

Alfa Romeo Giulia i Stelvio Quadrifoglio – podsumowanie

Odnowione samochody w stosunku do wersji sprzed modernizacji różnią się tylko detalami. Ważniejsze jest jednak to, że oba spełniają się perfekcyjnie w roli sportowych modeli. To zasługa mocnych i dynamicznych silników, świetnego prowadzenia oraz rasowej stylistyki nadwozi i wnętrz. Jednocześnie każdy z bohaterów testu ma jeszcze drugą naturę – Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio może pełnić funkcję limuzyny, a Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio to rodzinna propozycja.

Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio – dane techniczne