Samochód prosty, oszczędny i na lata, takie jest Suzuki Swift

Przeczytaj także: test Volkswagen Polo 1.0 TSI

Ponowne uruchomienie go przez naciśnięcie sprzęgła też odbywa się szybko i płynnie. Według Suzuki w trakcie przyspieszania rozrusznik-generator dokłada swoje 50 Nm, by odciążyć jednostkę spalinową, ale ten efekt już nie jest tak wyraźny. W momencie zdjęcia nogi z gazu odczuwa się jeszcze większy niż zwykle przy tego typu jednostkach moment hamujący silnika. Jednak na samym prądzie Suzuki poruszać się nie potrafi. Czy miękka hybryda daje w ogóle korzyści w tak małym i lekkim aucie?

Suzuki Swift 1.2 MHEV – ile pali?

Na naszej pętli testowej Swift zużył średnio 4,7 l/100 km – wynik nawet niższy niż podaje Suzuki dla testowanej specyfikacji i porównywalny z osiągniętym u nas przez Toyotę Yaris z technicznie bardziej zaawansowaną i mocniejszą hybrydą. W swoim naturalnym środowisku, czyli w mieście, Swift potrzebuje między 4,3 l/100 km w czasie spokojnej jazdy poza godzinami szczytu, do 5,9 l, gdy jeździ się dynamiczniej i w korkach. Na autostradzie, kiedy mogłaby się mścić tylko 5-biegowa skrzynia i hybryda już niewiele pomaga, zmierzyłem 5,1-5,8 l.

Przeczytaj także: test Toyoty Yaris Hybrid

Ponieważ Swift waży jedynie 900 kg, jego niewielki silnik wystarcza, by sprawnie poruszać się po mieście. Niska masa własna i niewielkie wymiary powodują też, że prędkość "bardziej czuć". Przyspieszenie 0-100 km/h zajmuje raczej wystarczające w takim aucie 12,9 s, a do pracy na wyższych obrotach musisz Swifta wyraźnie zachęcać. Kwituje to wyciem, ale za to bez wibracji, które cechują np. 3-cylindrowych rywali. Szybkie zmiany biegów nie leżą w naturze lekko, ale niezbyt pewnie działającego lewarka.

Suzuki Swift 1.2 MHEV – jak się prowadzi?

Swift jest zwrotny, jego mniejsze niż u konkurentów wymiary zewnętrzne czynią parkowanie jeszcze prostszym. Układ kierowniczy: OK, wzorem precyzji nie jest, ale mimo to seria zakrętów potrafi dać odrobinę satysfakcji – no bo ta lekkość... Musisz jednak wiedzieć, że towarzyszą temu dająca się wyczuć podsterowność i przechył karoserii. Nurkowanie podczas gwałtownego hamowania i dłuższa droga zatrzymania ze 100 km/h niż u konkurentów też są w programie. Za to miejskie nierówności Swift traktuje swoją lekkością, łupnięcia przenikają do wnętrza na dziurach i studzienkach. Resorowanie ogólnie jest w porządku.

W kokpicie próżno tu szukać miękkich tworzyw, za to wyposażenie jest przyzwoite, a obsługa – raczej łatwa. Sportowa, podcięta kierownica dobrze leży w dłoniach. Zegary: klasyczne i czytelne. Ekran między nimi informuje o przepływie energii hybrydy, zużyciu, czy łącznym czasie działania układu start-stop.

Relatywnie miękki fotel kierowcy zapewnia znośny komfort, boczki są odpowiednio wyprofilowane. Regulacja oparcia jest jednak skokowa, a podparcia lędźwi brakuje. Z tyłu: miłe zaskoczenie – dorośli też się tu wcisną i nawet nie muszą kulić głowy. Dach z tyłu nie opada zbyt szybko, a drzwi otwierają się szeroko.

Suzuki Swift 1.2 MHEV – nasza opinia

Czytaj więcej o SUZUKI SWIFT

Swift jest na rynku od 2017 r., ostatnią modernizację przeszedł w 2020 r. Ma nieczęsto spotykany w tej klasie 4-cylindrowy silnik wolnossący, którzy przy wsparciu miękkiej hybrydy w teście udowodnił swoją oszczędność. Niska masa własna pozytywnie odbija się też na charakterystyce prowadzenia. Choć w pewnych detalach widać już wiek tej konstrukcji, prostota rozwiązań może być atutem. OCENA: 4

Suzuki Swift 1.2 MHEV – wymiary

Suzuki Swift 1.2 MHEV – wyniki testu

Suzuki Swift 1.2 MHEV – dane techniczne (producenta)

Suzuki Swift 1.2 MHEV – wyposażenie

Suzuki Swift 1.2 MHEV – ceny i gwarancja