Przegląd rynku - duże auta za 15 tys. zł

Na ilośc miejsca na wygodnej tylnej kanapie nikt nie powinien narzekać.

BMW jest wciąż bardzo popularne na rynku wtórnym. Z silnikiem wysokoprężnym z wtryskiem pośrednim 2.5 tds/143 KM kupicie je nawet za 8 tys. zł, ale lepiej przygotować około 15 tys. zł. Ta kwota pozwoli wam na zakup najlepszego diesla w palecie – 2.9/184 lub 193 KM. Mimo że wersji z nadwoziem kombi powstało znacznie mniej niż sedana, w Polsce łatwiej kupicie właśnie Touringa.

To bardziej uniwersalna propozycja. Minusami BMW są: przeciętna ilość miejsca na tylnej kanapie, słabe wyposażenie aut sprzed liftingu i wciąż dość drogie w naprawach przednie zawieszenie. Rdza standardowo pojawia się najpierw na nadkolach i tylnej klapie. Kupując BMW, zwróćcie uwagę na działanie automatycznej skrzyni biegów (jest przeciętnie udana) oraz na stan przekładni kierowniczej (często wymaga już regeneracji). Liczba aut po wypadkach jest ogromna. Dostępne są także jednostki wysokoprężne: 2.0/136 KM i sześciocylindrowa 2.5/163 KM.

BMW serii 5 - to nam się podoba: udany diesel 2.9, dobre właściwości jezdne, atrakcyjna wersja kombi, duża popularność rynkowa.

BMW serii 5 - to nam się nie podoba: wiele niedoinwestowanych egzemplarzy, problemy z korozją, sporo aut po poważnych kolizjach.

Opel nie ma szczęśliwej ręki do aut segmentu E. Tylnonapędowa Omega B nie była hitem sprzedaży, nie jest też popularna na rynku wtórnym. Jednak naszym zdaniem warto się zainteresować tym modelem. Polecamy auta poliftingowe (od 1999 r.), które mocno zmodernizowano (zdarza się, że określa się je jako model C).

Przede wszystkim poprawiono w nich zabezpieczenie antykorozyjne, a także wzbogacono wyposażenie. Dużą zaletą Omegi jest niska cena – najdroższe egzemplarze są wyceniane na około 10-13 tys. zł. Model ten ma znacznie prostszą konstrukcję niż konkurenci z tych lat i jego naprawy są relatywnie tanie.

Na rynku dominuje silnik 2.5 tds/130 i 150 KM (zapożyczony z BMW E39). Lepiej szukać mocniejszej wersji 24-zaworowej z wtryskiem CR, ale pod warunkiem, że nie ma przebiegu powyżej 500 tys. km. Sporo jest także aut z oplowskim dieslem 2.2 DTI/120 KM (kapryśna pompa rotacyjna). Do wyboru: sedan i kombi (zwyczajowa nazwa „Caravan”).

Opel Omega B FL - to nam się podoba: niskie koszty utrzymania, niewysoka cena zakupu, obszerne wnętrze i bagażnik, tanie części zamienne.

Opel Omega B FL - to nam się nie podoba: problemy z korozją, wyeksploatowanie diesli, gorsze wyposażenie niż u konkurencji, przeciętna podaż.

Gdyby nie problemy z dieslem 2.5 TDI, zadbane Audi można by polecić. Niestety, w tym silniku wycierają się wałki rozrządu i zawodzi pompa wtryskowa. Często łączy się go z bezstopniową i mocno awaryjną skrzynią Multitronic. Producent kilkakrotnie go modernizował (po raz pierwszy w 2001 r.), ale z czystym sumieniem można polecić dopiero wersję o oznaczeniu BDH i mocy 180 KM z końca produkcji (zwykle łączona ze skrzynią Multitronic).

Dobrym wyborem będzie diesel 1.9 TDI/110, 115 lub 130 KM z manualną przekładnią. Niestety, o ile egzemplarz z silnikiem 2.5 TDI z początku produkcji można kupić już za około 7 tys. zł, o tyle do 1.9 TDI zazwyczaj trzeba dołożyć przynajmniej 3 tys. zł. Dodajmy, że licznikowe kilometry w przypadku A6 można od razu włożyć między bajki.

Koniecznie oceńcie więc wyeksploatowanie wybranego egzemplarza, korzystając z fachowej pomocy. Większość Audi ma nadwozie kombi i dobre wyposażenie. Drogie w naprawach przednie zawieszenie.

Audi A6 II - to nam się podoba: bardzo duża podaż, sporo aut z nadwoziem kombi, tanie części zamienne, bogate wyposażenie.

Audi A6 II - to nam się nie podoba: awaryjny diesel 2.5 TDI, problematyczna skrzynia Multitronic, wiele aut w złym stanie technicznym.

Szkoda, że pod koniec XX w. Mercedes postanowił zaoszczędzić na zabezpieczeniu antykorozyjnym klasy E. Konstrukcyjnie W210 to bardzo udane auto z ogromną kabiną i solidną mechaniką. Niestety, dzisiaj znalezienie nieskorodowanego egzemplarza jest coraz trudniejsze.

Co gorsza, rdza atakuje tutaj nie tylko poszycie nadwozia, lecz także elementy nośne pojazdu, np. podłogę, mocowanie przednich kielichów czy też progi. Widać to na rynku, z którego W210 znika, co po części wynika z mniejszego popytu oraz z tego, że coraz więcej aut jest złomowanych.

Upływ czasu źle znoszą także wnętrze auta oraz jego elektronika (na szczęście jeszcze nie tak zaawansowana, jak w następcy – W211).

Z większych diesli polecamy przede wszystkim starsze silniki z pompą rotacyjną (2.9/125 KM oraz 3.0/136 i 177 KM). Niestety, są one już mocno wyeksploatowane. Trochę łatwiej o przyzwoity egzemplarz poliftingowego W210 z dieslem 2.7/170 KM lub 3.2/197 KM, ale to już bardziej skomplikowane jednostki.

Mercedes Klasy E (W210) - to nam się podoba: duże wnętrze i bagażnik (kombi), komfortowe zawieszenie, świetne silniki Diesla (2.9 i 3.2).

Mercedes Klasy E (W210) - to nam się nie podoba: ogromne problemy z korozją, duży spadek wartości, defekty elektroniki, wiele aut po taksówkach.

Jest kilka modeli wartych zainteresowania, ale nie oszukujcie się, gdyż znalezienie dobrego auta łatwe nie będzie. Wybierajcie te, które są tanie w naprawach, bo na pewno będą one potrzebne. Kupując duże auto za 15 tys. zł, warto zostawić sobie kilka tysięcy złotych na pierwsze wizyty w warsztacie.