Kompaktowe na zewnątrz, duże w środku - Berlingo kontra Combo Life i Peugeot Rifter [Ranking]

Tym bardziej kiedy fachowcy tego cechu pochodzą z tego samego warsztatu: koncern PSA (do którego należą marki Citroën, Peugeot i od pewnego czasu również Opel) oferuje ten sam samochód, produkowany na tej samej taśmie, pod trzema różnymi markami. Z jednej fabryki wyjeżdżają Citroën Berlingo, Peugeot Rifter i Opel Combo (a od niedawna także Toyota ProAce City). I my pomożemy wam wybrać tego właściwego. Albo i nie pomożemy, jeżeli te auta okażą się stuprocentowymi klonami.

Na szczęście udało nam się w tym porównaniu wywęszyć małe, ale decydujące różnice: podczas jazdy, w wyposażeniu, codziennym użytku i pod względem kosztów. Citroën okazał się najlepszy w kategorii kosztów. Cena zakupu 130-konnego diesla z ręczną skrzynią biegów i wzbogaconym wyposażeniem wynosi 95 400 zł (wersja Shine) i jest nieco niższa od poziomu konkurentów z manualnymi skrzyniami.

To już daje Citroënowi dobrą pozycję startową. Testowy Peugeot był wyposażony w ośmiostopniowy „automat”, co zwiększa cenę ze 103 900 zł (Allure i „manual”) do 112 400 zł. Opel z silnikiem 1.5 D i manualną skrzynią kosztowałby 101 750 zł (Elite), a my mamy go z „automatem”, za 111 450 zł. Gdybyśmy dostali do testu Berlingo z automatyczną skrzynią biegów, to kosztowałoby ono w specyfikacji Shine 103 900 zł, a więc nadal taniej niż równie zautomatyzowani rywale.

Rifter pod względem obsługi instrumentów okazuje się równie oryginalny, jak inne Peugeoty. Tak samo kręci się bardzo małą kierownicą i patrzy na umieszczone nad wieńcem zegary. To wyklucza ekran head-up (który w Oplu i Citroënie jest dostępny w formie wysuwanej szybki z pleksi), a kierowca ma wrażenie mniejszej przestrzeni przed sobą. Mniejsza kierownica przy inicjacji skrętu daje też gorsze wyczucie jego promienia – konkurenci robią to lepiej.

O wiele ważniejsze jednak jest to, że Peugeot daje plamę w próbie nagłego omijania przeszkody. Ekstremalnie szybkie zmiany kierunku jazdy udają się tylko przy użyciu dużej siły, bo wspomaganie miewa chwilowe zawahania w działaniu i układ kierowniczy nagle sztywnieje, a poza tym przy mniejszej kierownicy siły niezbędne do jej obrotu są większe.

Opel i Citroën radzą sobie z tym ćwiczeniem o wiele lepiej. Ponadto obu prowadzi się odrobinę precyzyjniej, bowiem ich 17-calowe ogumienie dopuszcza lepszy kontakt z drogą. Ale jednocześnie też sztywniejsze ścianki opony mniej delikatnie reagują na zapadnięte studzienki. Najwyższy komfort resorowania odnotowaliśmy w Oplu. Jego amortyzatory szybciej uspokajają ruchy nadwozia, ma się wrażenie, jakby było tu mniej bujania. Ale cała trójka generalnie bardzo dobrze radzi sobie z nierównościami jezdni jak na ucywilizowane dostawczaki. Ponadto dzięki 300 Nm diesla płynnie i żwawo się rozpędzają.

Podczas jazdy na wprost nie ma myszkowania, a częste ingerencje ESP w zakrętach pomagają bezpiecznie dotrzeć do celu. Słychać (najbardziej w Peugeocie) typowy niski i mechaniczny warkot turbodiesla, jednak pod kreską we wszystkich trzech autach panują bezstresowe warunki. Kolejnym wspólnym mianownikiem tych aut jest ich wysoka funkcjonalność. Siedzenia w drugim rzędzie łatwo się składa – raz-dwa i chowają się w podłodze.

Pojemność bagażowa jest gigantyczna, a schowek pod sufitem mieści drobiazgi, takie jak trójkąt ostrzegawczy itp. Nad głowami pasażerów znajduje się jeszcze dodatkowa półka z oświetleniem. Niestety, są też pewne rzeczy, które w całej trójce zostały niedopracowane: na nierównościach, jak np. kocich łbach, słychać wiele trzasków dochodzących z kabiny.

Mechanizm zamykania drzwi działa z oporem, a przy pełnym obciążeniu zawieszenie dobija aż do ograniczników, kiedy pokonuje się znaczące pofalowania drogi. W gruncie rzeczy zalety i wady są we wszystkich podobne, nie licząc kokpitu i zestawienia małej kierownicy z charakterystyką wspomagania w Peugeocie.

A mimo to możemy przyznać Citroënowi więcej punktów niż jego bratnim rywalom. Jak już wspomnieliśmy, Berlingo wystąpiło tu z manualną skrzynią biegów. To czyni je lżejszym i subiektywnie też żywszym, a w rezultacie nawet oszczędniejszym. Mimo takiej samej mocy w całej trójce HDi w Berlingo wypija o ponad pół litra oleju napędowego mniej niż w Combo i Rifterze. Poza tym Citroën może ciągnąć cięższe przyczepy i ma też o 60 kg wyższą ładowność niż Opel. Niektórzy powiedzą: co to jest 60 kilo. Cóż – te auta są podobne, ale na pewno nie identyczne.

Po zestawieniu wad i zalet obu samochodów pozostała nam jeszcze typowa redakcyjna numerologia, dlatego nie obędzie się bez tabel. Zaraz poznacie wszystkie dane, które posłużyły do wydania werdyktu i wyjaśnienia kolejności na podium tego porównania.

Citroën Berlingo 1.5 BlueHDi, Opel Combo Life 1.5D, Peugeot Rifter 1.5 BlueHDi - wyniki pomiarów drogowych (oceniane)

Citroën Berlingo 1.5 BlueHDi, Opel Combo Life 1.5D, Peugeot Rifter 1.5 BlueHDi - rzeczywiste wymiary kabin (oceniane)

Ilość miejsca na nogi z tyłu mierzymy po odsunięciu oparcia fotela o metr od pedału hamulca, co odpowiada kierowcy o przeciętnym wzroście.

Citroën Berlingo 1.5 BlueHDi, Opel Combo Life 1.5D, Peugeot Rifter 1.5 BlueHDi - dane katalogowe (nieoceniane oprócz pojemności bagażników)

Citroën Berlingo 1.5 BlueHDi, Opel Combo Life 1.5D, Peugeot Rifter 1.5 BlueHDi - wyposażenie i ceny opcji (oceniane)

Citroën Berlingo 1.5 BlueHDi, Opel Combo Life 1.5D, Peugeot Rifter 1.5 BlueHDi - ceny, gwarancje, przeglądy (oceniane)

Brakujące elementy wyposażenia dodaje się do ceny wyjściowej testowanej wersji – cena po doposażeniu to cena punktowana. Uwaga: samochody na zdjęciach mogą różnić się wyposażeniem od tych, które przyjmujemy jako modele wyjściowe w tabeli, nawet po doposażeniu. *dostępne tylko z manualną skrzynią biegów, **zawiera inne opcje.

Citroën Berlingo 1.5 BlueHDi, Opel Combo Life 1.5D, Peugeot Rifter 1.5 BlueHDi - punkty i klasyfikacja

Spalanie testowe kontra katalogowe zużycie paliwa (różnica nie jest oceniana)

To są ciekawe wyniki testu spalania, bowiem zaprzeczają teorii. Jakiej? Takiej, że z manualną skrzynią biegów łatwiej o nieoptymalny dobór obrotów silnika niż w przypadku „automatu”, w którym o ich poziom dba mądre oprogramowanie. To porównanie pokazuje, że człowiek jednak potrafi być mądrzejszy od automatu – auto z ręczną skrzynią spaliło najmniej. No dobrze, sprzęgło hydrokinetyczne może podnosić zużycie paliwa.

Podsumowanie

Rzuć kostką i kup, co chcesz: w przypadku technicznych bliźniaków tak to wygląda. Wybór to kwestia gustu, a w szczególności upodobań co do konfiguracji kokpitu, bo tutaj różnice są największe. Przed zakupem warto usiąść w każdym samochodzie, popatrzeć na instrumenty i pobawić się multimediami. Testy slalomu i omijania przeszkody na drodze publicznej (Peugeot vs rywale) odradzamy – po to testujemy auta na zamkniętym torze, żebyście nie musieli tego robić sami.