Mercedes eVito – pierwszy krok do elektromobilności

I są ważne. To one przecież decydują o zasięgu, który w pojeździe użytkowym jest dość istotny. W eVito mamy akumulatory o łącznej objętości 41 kWh, co – według normy WLTP – przekłada się na zasięg rzędu 150 km. Jak jest w praktyce? Gorzej. Gdy jest dość zimno, a w takich warunkach jeździłem eVito, nie ma co liczyć na taki zasięg. To raczej około 110-120 km. Tyle mogłem przejechać po odebraniu auta naładowanego „pod korek”.

Mercedes eVito – dostrzegamy pewne braki

W Mercedesie (i Volkswagenie, bo Sprinter na prąd ma podobny zasięg) twierdzą, że 150 km to wartość optymalna dla pojazdu dostawczego, który ma się poruszać po mieście. Nie wątpię, że Niemcy wykonali mnóstwo badań i tak właśnie wyszło. Ale po pierwsze, przez co najmniej trzy miesiące w roku zasięg ten będzie zdecydowanie niższy, a po drugie z moich badań wynikło, że to jednak za mało. Próbując naładować auto, spotykałem innych entuzjastów elektromobilności. Przykładowo, właściciel Tesli dopytywał, ile kosztuje taki Mercedes i czy jest dobry. Chce dołączyć „elektryki” do floty swojej firmy. Pytanie: jaki ma zasięg? Co? 150 km? (śmiech) To bez sensu. Później dopytałem flotowców z kilku dużych firm. Reakcja zbliżona. Twierdzą, że u nich pojazdy dostawcze pokonują zdecydowanie większe dystanse.

Wróćmy do prób ładowania. Niestety, do auta nie dołączono kabla 230 V, więc ładowanie w naszym biurowcu odpadło w przedbiegach. W zasadzie powinienem korzystać z urządzeń jednej z działających w Polsce sieci, a to dość drogie rozwiązanie – prąd bywa droższy niż olej napędowy. Wprawdzie Mercedes oferuje firmom swojego 7,2-kilowatowego wallboxa, ale ja musiałem skorzystać z szybkiej ładowarki pod jednym z warszawskich sklepów – na razie jest darmowa przez 20 minut. Problem w tym, że eVito po nawiązaniu połączenia ładował się przez 2-3 minuty, a następnie zrywał połączenie. Kilka prób, a skutek ten sam. Przy innej ładowarce bez zmian. Trochę kiepsko, bo gdy przesadzimy z jazdą na rezerwie, zawsze można dowieźć olej napędowy w baniaczku, ale prądu kanistrze nie dowiozę. Na szczęście, jadąc o kropelce, dowiozłem całe eVito do siedziby Mercedesa. Z duszą na ramieniu. W Mercedesie podobno naładują eVito w sześć godzin (7,2 kW). Nie wytrzymałbym tak długo na zakupach.

Mercedes eVito – jazda na rezerwie

I to jest główny problem auta na prąd o tak małym zasięgu. Czuję się, jakbym ciągle jeździł na rezerwie. Na dodatek, w niektórych sytuacjach zasięg leci na łeb na szyję. Bo np. co z tego, że prędkość maksymalna 116-konnego eVito to 120 km/h, skoro jadąc z tą prędkością stracę około 2-3 km zasięgu na każdy przejechany kilometr? Co mi daje świadomość, że dzięki dostępnym od startu 295 Nm, tak naprawdę każde zdecydowane przyspieszenie odejmuje mi kilkaset metrów? Równie dobrze pod maską mogło by być 50 KM, a ogranicznik prędkości mógłby blokować przyspieszanie na 60 km/h. Po co więcej, skoro i tak wkrótce w centrach miast wszędzie będą strefy „Tempo 30”? A przy takiej prędkości z wykazanego przez komputer zasięgu nie uronimy ani kropelki.

Z tych rozważań wynika, że niestety, ale w obecnej postaci Mercedes eVito ma raczej jedynie wizerunkowy sens i jeśli ktoś go kupi, to pewnie będą duże koncerny, które chcą – trochę dla sportu – umieścić w swojej flocie eko-auta, którymi będzie się można pochwalić. A do prawdziwej roboty i tak wezmą świetne Vito CDI albo dowolnego innego „blaszaka” z dieslem. Przedsiębiorcy są jednak bardzo pragmatyczni w swoich wyborach.

Mercedes eVito - dane techniczne: