- Poznaj seryjne modele, które wyglądają jeszcze bardziej awangardowo od Hondy Civic ”UFO”
- Toyota Mega Cruiser rywalizowała z Hummerem
- Nissan Pao debiutował w 1989 r., ale wyglądał, jakby wyjechał z muzeum
- Dużo czytania, a mało czasu? Sprawdź skrót artykułu
To nie są prototypy, ale seryjnie produkowane samochody. Trzeba było sporo inwencji, żeby je w ogóle wymyślić i jeszcze więcej odwagi, by wprowadzić na rynek.
W większości przypadków był to rynek rodzimy. Z 10 przedstawionych tutaj samochodów jedynie dwa modele można oficjalnie kupić poza Japonią. Żaden z nich nie trafił jednak do Polski.
Trzy modele to tzw. kei cary, czyli miniauta, których kluczowe parametry (np. wymiary, pojemność silnika itd.) są ustalane przez państwo. Właściciele kei carów cieszą się specjalnymi przywilejami podatkowymi, płacą niższe składki ubezpieczeniowe, a w niektórych japońskich metropoliach nie muszą mieć własnego miejsca parkingowego, aby w ogóle zarejestrować samochód.
Dalsza część tekstu pod materiałem wideo
Dalszy ciąg artykułu pod materiałem wideoKei cary to jeden z kluczowych segmentów japońskiego rynku. Mniej więcej co trzecie kupione tam nowe auto jest właśnie kei carem. Nic dziwnego, że kei cary przybierają przeróżne formy, a niektóre z nich są dla Europejczyków naprawdę szokujące.
Dlaczego wybraliśmy seryjne samochody i odrzuciliśmy prototypy? Bo wprowadzenie śmiałego modelu do produkcji wymaga znacznie większej odwagi niż przygotowanie śmiałego prototypu. O ile skonstruowanie studyjnego auta kosztuje mniej więcej milion euro, o tyle zaprojektowanie i wdrożenie seryjnego samochodu jest co najmniej sto razy droższe.
Ósma generacja Hondy Civic (2005-2011) otrzymała przydomek ”UFO” z powodu ekscentrycznego designu, ale na tle tych 10 modeli to naprawdę zwyczajny samochód.
(Mazda) Autozam AZ-1 (1992-1995)
Miała podnoszone drzwi i silnik umieszczony między kabiną a tylną osią. Wbrew pozorom nie była hiperautem, ale… kei carem.
Samochód powstał wspólnie z Suzuki i sprzedawano go jako Mazdę AZ500, Autozama AZ-1 oraz Suzuki Cara. 2-osobowa Mazda/Autozam AZ-1 z 13-calowymi kołami mierzyła jedynie 329,5 cm długości, 139,5 cm szerokości i 115 cm wysokości. Samochód ważył 720 kg, a poprzecznie umieszczony silnik miał trzy cylindry, 657 cm sześc. i 64 KM.
Auto zostało rarytasem. Produkowano je zaledwie przez trzy lata, a pod szyldem Mazdy/Autozama powstało jedynie 4392 sztuk.
Toyota WiLL Vi (2000-2001)
Bazowała na Toyocie Yaris, ale wyglądała zdecydowanie śmielej. Tylna część nadwozia miała nawiązywać do konnych powozów.
Toyotę WiLL Vi kierowano do nowego pokolenia kierowców, którzy szczególnie cenili indywidualność. W tak wyglądającym samochodzie z pewnością nie pozostali niezauważeni.
WiLL Vi miał 376 cm długości, 166 cm szerokości i godne SUV-a 158 cm wysokości. 1.3-litrowy silnik rozwijał 88 KM.
Przedni i tylny rząd siedzeń przypominał kanapy z dużego pokoju. Właśnie o to chodziło stylistom -żeby w Toyocie WiLL Vi czuć się jak w domu.
Nissan Pao (1989-1991)
Nissan Pao to podobny przypadek co Toyota WiLL Vi: ekscentryczny design, a pod nim podzespoły doskonale znanego modelu. Pao bazowało bowiem na ówczesnej generacji Nissana Micry.
Design Nissana Pao można określić jako ”ekstremalne retro”. Model bowiem nie tylko ogólnie wyglądał jak oldtimer, ale miał też hardkorowe detale, jak np. zewnętrzne zawiasy bocznych drzwi, archaicznie wyglądające klamki i obręcze kół, a także retromechanizm otwierania tylnych bocznych okien. Każdy z elementów nie był przy tym współczesną stylistyczną interpretacją klasycznego motywu, ale naprawdę wyglądał jak wzięty prosto z zabytkowego modelu.
Pao mierzyło 374 cm długości, jedynie 157 cm szerokości i 148 cm wysokości, ważąc przy tym zaledwie 720 kg. Koła już w ogóle były maleńkie. Miały średnicę 12 cali. 1-litrowy silnik rozwijał 52 KM.
W rozmiłowanej w klasycznych samochodach Japonii Nissan Pao sprzedawał się znakomicie, a po zakończeniu jego produkcji producent przedstawił kolejne arcydzieło retro, czyli Figaro, również oparte na Micrze.
Toyota Mega Cruiser (1996-2001)
Potężna Toyota Mega Cruiser była godnym rywalem Hummera H1. Miała 42-centymtrowy prześwit i 217 cm szerokości. Choć mierzyła 509 cm długości, to średnica zawracania wynosiła jedynie 11,2 m.
Ten wynik auto zawdzięczało zastosowaniu systemu czterech skrętnych kół (tylne obracały się maksymalnie o 12 stopni), przy czym każde zaopatrzono w 37-calowe opony. W takiej sytuacji Toyota Mega Cruiser nie mogła być niskim samochodem: japońska terenówka miała aż 208 cm wysokości!
Ważącą 2850 kg Toyotę Mega Cruiser wyposażono w 155-konny silnik 4.1.
Mazda Scrum (od 2005 r.)
W Polsce Mazdy to głównie piękne, smukłe SUV-y, sedany, hatchbacki i kombi. Kto by pomyślał, że przeszło osiem tysięcy kilometrów na wschód Mazda może być minivanem. I to znacznie wyższym niż szerszym.
Ten niezbyt zgrabny i niewiele bardziej atrakcyjny samochód to typowy kei car. Mazda Scrum mierzy 339,5 cm długości, 147,5 cm szerokości, ale aż 191 cm wysokości. Ma za to turbodoładowanie, a gamie znalazły się wersje z napędem na cztery koła. 3-cylindrowy silnik o pojemności 658 cm sześc. rozwija 64 KM.
Mazda Scrum to efekt współpracy z Suzuki i jednocześnie zmodernizowana wersja Suzuki Every. Pierwsza generacja Scruma debiutowała w 1989 r., obecna zaś w 2005 r., ale od tego czasu wielokrotnie ją modernizowano (na zdjęciu wersja z 2019 r.).
Toyota Century (od 2018 r.)
Same logo tego modelu jest wykonywane ręcznie przez sześć tygodni, a nadwozie pokrywa aż siedem warstw lakieru. Można powiedzieć: koronkowa robota.
Zresztą w luksusowej Toyocie Century koronki też są. Na tylnych bocznych szybach, tylnych fotelach i rozdzielającym je podłokietniku. Century nie jest wyjątkiem. Taki wystrój to dość powszechny widok w japońskich limuzynach i taksówkach.
Pasażerowie tylnej kanapy mogą też obejrzeć film na przeznaczonym tylko dla nich 11,6-calowym ekranie i rozkoszować się dźwiękiem płynącym z aż 20 głośników.
Century to najbardziej luksusowa Toyota, która śmiało może rywalizować z limuzynami Bentleya i Rolls-Royce’a. Pierwszą generację przedstawiono w 1967 r., aby upamiętnić setną rocznicę urodzin Sakichi Toyody, założyciela japońskiego koncernu (stąd nazwa ”Century”, czyli ”stulecie”). Obecne Century to dopiero trzecia generacja tego modelu, drugą pokazano w 1997 r. No, ale naprawdę prestiżowe rzeczy nie mogą się zbyt często zmieniać.
Obecna Toyota Century ma 534 cm długości, 193 cm szerokości i 151 cm wysokości. Zaopatrzona w napęd hybrydowy z 5-litrowym V8 rozwija 431 KM. Samochód debiutował w 2018 r., więc ma przed sobą jeszcze co najmniej 15 lat rynkowego życia.
Subaru 360 (1958-1970)
Jeżeli dziś niektóre modele Subaru mogą ci się wydawać odrobinę ekscentryczne z wyglądu, to wiedz, że nie wzięło się to znikąd. Już 360, pierwsze seryjne osobowe Subaru, wyglądało niecodziennie.
Nadwozie sprawiało wrażenie złożonego z dwóch niepasujących do siebie estetycznie części – dolnej i górnej. Samochód mierzył niecałe trzy metry długości i był jednym z pierwszych kei carów w historii. Subaru 360 oferowano również w wersjach… kombi i dostawczej.
Początkowo samochód był napędzany 2-suwowym, 2-cylindrowym silnikiem o pojemności 356 cm sześc. Umieszczona z tyłu jednostka rozwijała 16 KM.
Honda Clarity (od 2015 r.)
Hybryda, elektryk lub elektryk z ogniwami paliwowymi. A i tak w Hondzie Clarity najbardziej niesamowity jest design.
Ten samochód klasy wyższej ma 490 cm długości i jest oferowany w Stanach Zjednoczonych, a dokładniej wyłącznie w Kalifornii. W gamie pozostała już bowiem jedynie wersja z ogniwami paliwowymi. Elektryczne i hybrydowe odmiany nie są już produkowane.
Hybryda rozwijała 212 KM, łącząc 1,5-litrowy silnik spalinowy z elektrycznym, elektryczne Clarity miało zaś 161 KM, a w sumie niewielki akumulator trakcyjny (25,5 kWh) dawał maksymalnie 143 km zasięgu. Wariant z ogniwami paliwowymi to już inna bajka. W tej wersji zasięg wynosi 580 km.
Nissan Rasheen (1994-2000)
Nissan Rasheen nie tylko zaskakiwał stylistyczną mieszanką elementów współczesnych i retro, ale także wymiarami. Na zdjęciu sprawia wrażenie co najmniej pięciometrowej, potężnej terenówki. W rzeczywistości podstawowa wersja nie miała nawet czterech metrów długości.
Nissan Rasheen mierzył bowiem jedynie 398 cm, był więc o 2 cm krótszy od obecnego Nissana Micry! W gamie znalazły się też wersje o długości 412 i 421 cm.
Rasheen nie był też jakoś specjalnie wysoki. Krótsza odmiana miała 145 cm, dwie dłuższe po 152 cm wysokości. To odpowiednio o 15 i 8 cm mniej niż aktualny Nissan Juke! W Rasheenie stosowano obręcze kół o średnicy 14 lub 15 cali.
W gamie Nissana Rasheen znalazły się silniki o pojemności 1,5-2,0 l i mocy od 105 do 145 KM.
Toyota FJ Cruiser (od 2005 r.)
Ten retrosamochód designem odwołuje się do klasycznej Toyoty Land Cruiser FJ40, która debiutowała w 1960 r. Toyota FJ Cruiser nawiązuje do niej np. reflektorami, grillem, pokrywą silnika i przednimi błotnikami. Kluczowym rynkiem tego modelu były Stany Zjednoczone, gdzie oferowano go do 2014 r. Dziś auto nadal jest dostępne np. w Chile i Filipinach.
Toyota FJ Cruiser w USA miała 467 cm długości, 191 cm szerokości i aż 183 cm wysokości oraz 4-litrowe V6 o mocy od 239 do 264 KM. To w zasadzie jedyny samochód w naszym zestawieniu, który dzięki prywatnemu importowi można spotkać w Polsce.
