Porównanie: Kia Stinger, Mazda 6, Mercedes klasy C i BMW serii 3

Stąd, że... No właśnie, popatrzcie tylko. Stinger jest o numer dłuższy od BMW i Mercedesa. Ale nie to jest największą niespodzianką, bo największa, jeśli chodzi o wymiary zewnętrzne, okazuje się Mazda!

Przed wyrównaniem poziomu wyposażenia japońskie auto było nawet droższe od Mercedesa, w czym udział ma z pewnością wyższa akcyza na samochody z silnikiem o pojemności powyżej dwóch litrów. Poza tym Mazda ostatnio coraz częściej używa słowa „premium” w swoich materiałach, oto więc „szóstka” zmierzy się zarówno z konkurentami o ugruntowanym statusie premium, jak i z debiutującą w tym gronie Kią Stinger.

Już na pierwszy rzut oka nowe BMW daje się rozpoznać jako seria 3. Ma klasyczne proporcje, płaską „nerkę”, wcięcie Hofmeistera (podcięcie bocznego okna przy słupku C) i wszystkie inne typowe składniki. Rozstaw osi wydłużył się o 4 centymetry. W porównaniu z poprzednikiem z przodu miejsca jest odrobinę więcej, z tyłu długie nogi też odczują poprawę przestronności – to czołówka klasy.

W nowym, bardzo szlachetnie wykonanym kokpicie wzrok przyciągają 12,3-calowy ekran wirtualnych zegarów oraz mierzący 10,25 cala dotykowy ekran nawigacji. Pozycja za kierownicą świetnie pasuje, boczki oparcia można regulować – naprawdę polecamy sprawdzić to na sobie.

Kokpit Mercedesa przez swój zestaw cyfrowych instrumentów (12,3 cala) i ekran nawigacji (10,25 cala) przypomina bardziej studio telewizyjne niż typowego Benza. Jest tu jednak wykwintnie i przytulnie. Co innego ilość miejsca w drugim rzędzie: z tyłu w klasie C jest ciasno, na kolana mamy znacznie mniej przestrzeni niż np. w BMW. Także nad głową zostaje niewiele miejsca. Krótkie siedzisko dodatkowo obniża komfort siedzenia.

W Kii panują bardziej swobodne warunki, tylko BMW oferuje więcej przestrzeni. Także z przodu Stinger został hojnie skrojony. Tam siedzi się nisko, głęboko w samochodzie, na sportowych, sztywnych fotelach. Kokpit został fantastycznie wykonany, duże i klarowne instrumenty są bardzo czytelne, obsługa 8-calowego dotykowego ekranu nawigacji, jak i reszty urządzeń, okazuje się intuicyjna.

Od pewnego czasu także Mazda ma świetną rękę do designu i widać to w „szóstce”, która po kolejnym liftingu mimo sędziwego już wieku wygląda jeszcze lepiej. Jednak obsługa systemu multimedialnego z 8-calowym ekranem sprawia nieco kłopotów. Pod względem przestronności „szóstka” ląduje pośrodku stawki, ma jednak przestronne, szerokie wnętrze. Z przodu za to gładkie fotele mogłyby lepiej podpierać po bokach.

Mazdę napędza 2,2-litrowy silnik o mocy 184 KM. Ten mocny typ zadziwiająco lekko wkręca się na obroty, ale przy 3500 obrotów nabiera nieco markotnego tonu. Ospały „automat” ledwo nadąża za temperamentem silnika i dysponuje tylko sześcioma przełożeniami. Zestrojenie „szóstki”, która jako jedyna w tej stawce ma przedni napęd, uwzględnia porządny komfort zasadniczy, ale dość sztywno reaguje na poprzeczne fugi w jezdni. Układ kierowniczy działa z lekkim opóźnieniem, na tle konkurentów jest średnio komunikatywny. W porównaniu z rywalami Mazdę prowadzi się trochę spokojniej.

Kia przy niej jest bardzo zwarta, sportowo ożywiona i dynamiczna. W swoim podnieceniu bywa niespokojna, pęknięcia asfaltu i podobne nierówności przyjmuje z telepaniem zawieszenia. Jej 2,2-litrowy silnik osiąga 200 KM, które jednak nie przekładają się na osiągi godne BMW i Mercedesa. Motor Kii wkręca się z pewnymi oporami. Pracuje generalnie bardziej szorstko niż rywale. Ośmiostopniowy „automat” niekiedy buja trochę w obłokach, reaguje czasem ze zwłoką.

Dwulitrówka BMW o mocy 190 KM z kolei wręcz kipi energią. Z miejsca bystro reaguje i prężnie maszeruje. Jak to zwykle w BMW, doskonale dogaduje się z 8-stopniowym sportowym „automatem”. I w dodatku najmniej pali (5,2 l/100 km). W teście uczestniczył egzemplarz wyposażony w sportowy układ kierowniczy i adaptacyjne zawieszenie M. Toczył się on na 19-calowych kołach.

Brzmi świetnie, prowadzi się go bardzo ładnie i zwinnie. Potrafi też sprawiać frajdę, na przykład na gładkiej krętej drodze. Tyle że ta konfiguracja jest po prostu za sztywna. Amortyzatory sprężają się z oporem, mają tendencję do kołatania, szczególnie na szybko następujących po sobie poprzecznych nierównościach. Wprowadza to do samochodu wiele niepokoju i po prostu denerwuje. Układ kierowniczy bardzo bezpośrednio reaguje, sprawia wrażenie lekko nerwowego. Przez to serię 3 prowadzi się nieco kanciasto, trudno znaleźć czystą linię w zakręcie. Jesteśmy naprawdę ciekawi seryjnego zawieszenia.

Benz został inaczej zestrojony, pewnie trzyma się drogi i komfortowo amortyzuje nierówności za pomocą pneumatycznego zawieszenia Air Body Control. Układ kierowniczy precyzyjnie pracuje i daje dobre wyczucie, C 220 d prowadzi się ze spokojem, a zarazem poręcznie. Jego 2-litrowy silnik o mocy 194 KM podczas rozruchu nadal trochę przypomina taksówkę, ale szybko się uspokaja i gładko pracuje. Nie kręci się z taką werwą, jak w BMW, ale już z niskich obrotów ma mnóstwo siły, a „automat” z dużą uwagą sortuje biegi.

BMW 320d, Kia Stinger 2.2 CRDi, Mazda 6 2.2 Skyactiv-D, Mercedes C 220d - wyniki pomiarów drogowych (oceniane)

BMW 320d, Kia Stinger 2.2 CRDi, Mazda 6 2.2 Skyactiv-D, Mercedes C 220d - wyniki pomiarów wnętrz (oceniane)

*Indeks miejsca na nogi z tyłu zmierzono po odsunięciu fotela kierowcy o metr od pedału hamulca, co odpowiada kierującemu o przeciętnym wzroście.

BMW 320d, Kia Stinger 2.2 CRDi, Mazda 6 2.2 Skyactiv-D, Mercedes C 220d - dane katalogowe (nieoceniane za wyjątkiem pojemności bagażników)

BMW 320d, Kia Stinger 2.2 CRDi, Mazda 6 2.2 Skyactiv-D, Mercedes C 220d - wyposażenie i ceny opcji (oceniane)

Brakujące elementy wyposażenia dodaje się do ceny wyjściowej testowanej wersji – cena po doposażeniu to cena punktowana. Uwaga: samochody na zdjęciach mogą różnić się wyposażeniem od tych, które przyjmujemy jako modele wyjściowe w tabeli, nawet po doposażeniu.

BMW 320d, Kia Stinger 2.2 CRDi, Mazda 6 2.2 Skyactiv-D, Mercedes C 220d - ceny, gwarancja, przeglądy, utrata wartości (oceniane)

*w Polsce Kia Stinger GT-Line ma 19-calowe felgi, natomiast w teście wziął udział model z rynku niemieckiego z 18-calowymi kołami; **cena Mercedesa zawiera również szyby z izolacją akustyczną za 1047 zł; ***cena BMW zawiera również powiększony z 40 do 59 l bak paliwa za 761 zł oraz szyby z izolacją akustyczną za 895 zł.

BMW 320d, Kia Stinger 2.2 CRDi, Mazda 6 2.2 Skyactiv-D, Mercedes C 220d - punkty i klasyfikacja

BMW 320d, Kia Stinger 2.2 CRDi, Mazda 6 2.2 Skyactiv-D, Mercedes C 220d - spalanie testowe kontra katalogowe zużycie paliwa (różnica nie jest oceniana)

Nareszcie! Z przyjemnością prezentujemy wam wyniki testu zużycia paliwa, w którym nadwyżka spalania testowego względem katalogowego nie przekroczyła dziesięciu procent w przypadku trzech z czterech aut. Najbardziej paliwożerna okazała się Kia – z dwóch powodów. Po pierwsze, silnik Kii/Hyundaia 2.2 CRDi nigdy nie był specjalnie oszczędny, a po drugie, Stinger jest cięższy od rywali. Mazda po ostatnim liftingu także przytyła, a jej „automat” zwiększa spalanie.

BMW 320d, Kia Stinger 2.2 CRDi, Mazda 6 2.2 Skyactiv-D, Mercedes C 220d - podsumowanie

W sumie takiego wyniku można się było spodziewać. BMW i Mercedes mocno odjechały rywalom w finale porównania. Dynamika napędu tych samochodów pozostaje poza zasięgiem konkurencji, a praca automatycznych skrzyń Kii i Mazdy nie dorównuje „automatom” niemieckiej produkcji. Tutaj jest duże pole do poprawy. Czy więc można powiedzieć, że Stinger i „szóstka” to kiepskie auta? Nie. Przeciwnie – to bardzo udane konstrukcje. Tylko tym razem znalazły się w… nieodpowiednim towarzystwie.

A jakie jest Wasze zdanie? Zapraszamy do komentowania!